ทุกวันนี้ทำงาน ตื่นมา กวาดบ้าน อาบน้ำ กินข้าว ไปทำงาน กลับบ้าน กินข้าว อาบน้ำ ล้างจาน นอน วนแบบนี้ทุกวัน แต่เราก็เป็นคนหนึ่งที่ถ้าไม่มีใครตื่น หรือฟ้ายังไม่สว่าง เราก็ไม่ลุกออกจากเตียง รู้สึกหดหู่กับเวลากลางคืนมาก แต่กว่าจะกลับบ้านก็3ทุ่ม ได้เห็นพระอาทิตย์ตก ฟ้าที่แจ่มใสแค่วันหยุดเท่านั้น ตื่นมาทำนู้นนี้ตีห้า ก็ยังไม่พอ รู้สึกเหมือนตัวคนเดียวทั้งที่อยู่ในครอบครัวนะ กับพ่อแม่ ลูก เราโอเคที่เขาจะนอน เพราะเวลาเราทำงานบ้านเขาไม่บ่น มีแต่สามีที่ด่าทุกครั้งที่เปิดประตูออกจากห้อง หรือเราควรทุบหัวสามีดีคะ หมั่นไส้มันมานานแล้ว