มีใครอาการเเบบผมบ้างครับ ไม่ชอบมีสมบัติหรือมีให้น้อยที่สุด

คือจะทนกับการมีอะไรเยอะๆไม่ได้  หรือทนเก็ยสะสมไม่ได้ ต้องขาย ไม่บริจาค หรือทำลายทิ้ง
ไม่ใช่ว่าไม่อยากได้อะไรนะ คือก็เหมือนๆกับคนอื่น ชอบซื้อบ้าง เเล้วก็ซื้อๆ ขายๆ  เพราะไม่อยากให้มันมีเยอะๆ 
บางทีของที่ขายก็รักมาก ไม่ใช่ของที่เบื่อ เเต่กัดฟัน ตัดใจขายหรือบริจาคเพื่ออยากได้   ''ความไม่มี''   เเล้วรู้สึกโล่ง
เห็นของที่ชอบก็ซื้อ พอเห็นว่ามันเป็นสมบัติที่เริ่มเยอะ ก็จะขายทิ้งหรือบริจาค  
สรุปเหมือนอยากได้ อยากเสพย์ เเต่ไม่อยากเก็บ พอหลายปีผ่านไป ไปเจอของที่ตัวเองเคยมีเเล้วขายไป ก็ซื้อกลับมาใหม่อีก ในราคาที่เเพงกว่าเดิม 
สาเหตุที่ซื้อก็เพราะคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ  เเละก็วนลูปเดิม อยากขายทิ้งอีกละ

เห็นใครในยูทูป หรือเฟสบุ๊ค ที่มีของเยอะๆ มีของสะสม รู้สึก ทุกข์ รู้สึกเบื่อเเละอึดอัดมาก  
ผมรู้อาการผมไม่ปกติ เเค่อยากรู้ว่ามีใครเป็นเเบบนี้บ้างเปล่า
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
เอิ่ม... ใครไล่ จขกท ไปพบจิตแพทย์นี่เชยนะ แบบ จขกท เขาเรียกเป็นคนมี lifestyle คล้ายๆ minimalism น่ะ ที่อเมริกามันเป็นปรัชญาการใช้ชีวิตแบบนึงเลยนะ คือเน้นเรียบง่าย มีแค่ของที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตก็พอ ลองค้นหาคำนี้ใน google ดูก็ได้ มีข้อมูลเยอะเลยล่ะ

ถ้าจะแหล่มอีกนิดคือ จขกท ต้องคิดถึงการ consume ของพวกนี้ มันกระทบสิ่งแวดล้อมทั้งทาวตรงและทาวอ้อมค่อนข้างเยอะเลย บางที เลือกใช้สิ่งของที่จำเป็น และใช้ให้นาน ก็จะช่วยรักษาโลกใบนี้ด้วยนะ ต่างประเทศก็พยายามรณรงค์เรื่องนี้อยู่

เราก็เป็นแบบ จขกท นะ. ของใช้ส่วนตัวมีน้อยมาก มีแต่ของที่จำเป็นจริงๆ แล้วก็ใช้วนๆอยู่แค่นั้น สาเหตุเกิดจาก เห็นของรกไม่ได้ จะรำคาญมาก ก็จะเคลียร์ของบ่อยมาก ถึงจุดนึงจะเริ่มคิดแล้วว่า จะซื้อมาให้รกทำไมเนี้ย ซื้อมาก็ไม่ค่อยได้ใช้ เสียเวลามาเก็บทิ้งเก็บขายอีก แล้วมันก็บรรลุเลยว่า ไม่ต้องซื้อไรแล้ว ซื้อเฉพาะของจำเป็นพอ ตอนนี้เลยมีเงินเก็บเพิ่มขึ้นเลยค่ะ ใช้เดือนนึงไม่กี่พันเอง แล้วการใช้ชีวิตก็เรียบง่ายมาก เอาเวลาไปลงกับสิ่งสำคัญในชีวิตจริงๆ ไม่ต้องเสียเวลากับของอื่นๆที่ไม่จำเป็นอีกแล้วค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่