เราคบกันมา4ปี อยู่ด้วยกันมาตลอดรู้ข้อดีข้อเสียของกันและกันมาโดยตลอด
เราคบกันตั้งแต่เรียนปี1-4เรียนคณะเดียวกันอยู่ห้องรวมกันใช้ชีวิตไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
คบกันพ่อแม่รับรู้ทุกอย่าง ต่อมาถึงตอนเราอยู่ปี4ซึ่งกำลังจะเรียนจบและสามารถเลือกสาขาได้ว่าจะไปบรรจุงานที่ไหน เราในใจเลือกที่จะไปบรรจุใกล้ๆกับแม่ แต่แฟนเราไม่ไปเขาขอให้เราอยู่หางานทำที่นี่(ในจังหวัดแห่งหนึ่ง) เราก็ตัดสินใจอยู่ และหาห้องเช่าใกล้ๆที่ทำงาน จนมาถึงตอนนี้ที่พึ่งทำงานได้ไม่กี่เดือน(1-2เดือน)
เราจับได้ว่าแฟนเราแอบคุยกับคนอื่น ซึ่งเราก็ไล่ให้เขาไปด้วยด้วยกันแล้ว แต่เขาไม่ไปเขาบอกว่ารักเรา เขาแค่ชอบคนคุยของเขาแค่10%
ซึ่งเราให้อภัยและบล็อคคนคุยของเขาทุกทางและอยู่กับแฟนต่อ แต่ต่อมาไม่ครึ่งเดือน แฟนมาบอกเลิกเราบอกว่าหมดรักเราแล้ว เบื่อนิสัยของเรา (ซึ่งเราไม่รุ้ว่าเขายังแอบคุยกันอยู่ผ่านเบอร์โทร) ไปเล่าข้อเสียของเราให้ใครต่อใครเขาฟังว่าเราไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ แต่เขาไม่เคยบอกถึงจุดเริ่มต้นที่เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาบอกเลิกเรา แฟนเราบอกว่าอยากอยู่คนเดียวอยากลองใช้ชีวิตคนเดียวซึ่งผมก็รุ้ว่ามันเป็นข้ออ้าง ผมจึงง้อขอให้เขาอยู่ต่อ เพราะเขาเคยขอให้เราอยู่ต่อเหมือนกัน ทั้งที่เขาเคยเป็นคนให้เราอยู่ต่อเราทิ้งทุกอย่างเพื่ออยู่กับเขา สุดท้ายเขามาทิ้งเราไว้แบบนี้ (มันใจร้ายไปไหมแบบนี้ ) ตอนเราขอให้แฟนอยู่ต่อซึ่งเขายอมอยู่กับเราต่อ แต่ยังไม่ลืมคนคุยของเขา เราพึ่งมาจับได้ตอนที่แฟนเราไปปรึกษากับคนรุ้จักในแชท เราก้เรยถามแฟนว่า เทอจะเลือกใคร สุดท้ายแฟนเราเขาเลือกคนคุยของเขาเว้ยย เขาบอกว่าคนคุยของเขาปลอบใจเขาตลอดเวลาที่ทะเลาะกับเรา (ผมอยากถามทุกคนว่าผมควรปล่อยให้เขาไปคบกันดีไหมรึผมควรอยู่ต่อเพื่อเริ่มต้นไหม่) *ความในใจผมไม่มีใครดีไปตลอดหรอกนะปลอบใจแค่ช่วงแรกๆเดียวสุดท้ายเขาก็ไปทำกับคนอื่นแบบเดียวที่ทำกับเทอเทออาจแค่หลงให้เขามาทำชีวิตคู่เราพัง)ปล.ให้ผู้ชายคนนั้นเขาก้มีแฟนอยู่แล้ว เทอก้มีเราอยู่แล้ว แล้วทำไมถึงอยากไปคบกัน คนเจ็บคือเรานะ เทอควรตัดมันทิ้งไม่ใช่เรา
แค่10% ก็ทำลายทุกอย่างที่อยู่ด้วยกันมา
เราคบกันตั้งแต่เรียนปี1-4เรียนคณะเดียวกันอยู่ห้องรวมกันใช้ชีวิตไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
คบกันพ่อแม่รับรู้ทุกอย่าง ต่อมาถึงตอนเราอยู่ปี4ซึ่งกำลังจะเรียนจบและสามารถเลือกสาขาได้ว่าจะไปบรรจุงานที่ไหน เราในใจเลือกที่จะไปบรรจุใกล้ๆกับแม่ แต่แฟนเราไม่ไปเขาขอให้เราอยู่หางานทำที่นี่(ในจังหวัดแห่งหนึ่ง) เราก็ตัดสินใจอยู่ และหาห้องเช่าใกล้ๆที่ทำงาน จนมาถึงตอนนี้ที่พึ่งทำงานได้ไม่กี่เดือน(1-2เดือน)
เราจับได้ว่าแฟนเราแอบคุยกับคนอื่น ซึ่งเราก็ไล่ให้เขาไปด้วยด้วยกันแล้ว แต่เขาไม่ไปเขาบอกว่ารักเรา เขาแค่ชอบคนคุยของเขาแค่10%
ซึ่งเราให้อภัยและบล็อคคนคุยของเขาทุกทางและอยู่กับแฟนต่อ แต่ต่อมาไม่ครึ่งเดือน แฟนมาบอกเลิกเราบอกว่าหมดรักเราแล้ว เบื่อนิสัยของเรา (ซึ่งเราไม่รุ้ว่าเขายังแอบคุยกันอยู่ผ่านเบอร์โทร) ไปเล่าข้อเสียของเราให้ใครต่อใครเขาฟังว่าเราไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ แต่เขาไม่เคยบอกถึงจุดเริ่มต้นที่เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาบอกเลิกเรา แฟนเราบอกว่าอยากอยู่คนเดียวอยากลองใช้ชีวิตคนเดียวซึ่งผมก็รุ้ว่ามันเป็นข้ออ้าง ผมจึงง้อขอให้เขาอยู่ต่อ เพราะเขาเคยขอให้เราอยู่ต่อเหมือนกัน ทั้งที่เขาเคยเป็นคนให้เราอยู่ต่อเราทิ้งทุกอย่างเพื่ออยู่กับเขา สุดท้ายเขามาทิ้งเราไว้แบบนี้ (มันใจร้ายไปไหมแบบนี้ ) ตอนเราขอให้แฟนอยู่ต่อซึ่งเขายอมอยู่กับเราต่อ แต่ยังไม่ลืมคนคุยของเขา เราพึ่งมาจับได้ตอนที่แฟนเราไปปรึกษากับคนรุ้จักในแชท เราก้เรยถามแฟนว่า เทอจะเลือกใคร สุดท้ายแฟนเราเขาเลือกคนคุยของเขาเว้ยย เขาบอกว่าคนคุยของเขาปลอบใจเขาตลอดเวลาที่ทะเลาะกับเรา (ผมอยากถามทุกคนว่าผมควรปล่อยให้เขาไปคบกันดีไหมรึผมควรอยู่ต่อเพื่อเริ่มต้นไหม่) *ความในใจผมไม่มีใครดีไปตลอดหรอกนะปลอบใจแค่ช่วงแรกๆเดียวสุดท้ายเขาก็ไปทำกับคนอื่นแบบเดียวที่ทำกับเทอเทออาจแค่หลงให้เขามาทำชีวิตคู่เราพัง)ปล.ให้ผู้ชายคนนั้นเขาก้มีแฟนอยู่แล้ว เทอก้มีเราอยู่แล้ว แล้วทำไมถึงอยากไปคบกัน คนเจ็บคือเรานะ เทอควรตัดมันทิ้งไม่ใช่เรา