สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราอยู่วงมา3ปีเเล้วค่ะอยู่ตั้งเเต่ ม.1จนตอนนี้ม.3เเล้ว สาเหตุที่อยากออกก็ไม่มีไรมากค่ะมันเหนื่อยมากคือเเบบเราพูดตรงๆเลยนะคะว่าเราเป็นคนที่เป่าก็ไม่ได้เเย่ เเค่รุ่นพี่ในพาทเดียวกันมันเยอะมันเลยทำให้เราไม่เคยไปออกงานเลยยยยยยยย คือเเบบเฟวมากกกกกกก วงโยของร.ร เราใหญ่พอสมควรนะคะ มีประมาณ130คนได้ยังไม่รวมน้องๆที่จะมาสมัครอีกค่ะ เเล้วรุ่นเราที่เล่นเครื่องเดียวกันมี3คนเเต่รุ่นพี่มี10กว่าคน เเล้วรุ่นเราคือไม่ได้ไปไหนเลยยยย งานเล็กงานใหญ่ก็ไม่เคยค่ะ เคยขอครูออกจากวงเเล้วค่ะครูไม่ให้ออกบอกว่ามันจะขาดรุ่น เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีเราไว้ในวงทำไมงงมากกก เเล้ววันนี้คือเฟวสุดๆ คือ ร.ร เราเปิดเรียนคู่คี่ค่ะ เเล้วเราเลขคู่เลยไม่ได้มาพร้อมเพื่อนอีก2คนเพราะเขาอยู่เลขคี่ เเล้วเพื่อนเราได้ไปออกงานเเล้วเเต่เป็นงานเล็กๆอ่ะค่ะเเต่เราไม่ได้ไปเพราะรุ่นพี่ที่ซ้อมให้เราบ่อยๆเขาก็อยู่คนละเลขที่กันอีก 2คนนั่นเขาอยู่กับพี่คนที่ซ้อมให้บ่อยๆเขาเลยได้ไป เเล้วเราก็ไม่ได้ไปอ่ะค่ะคือเเบบอยากร้องไห้มากก ลืมบอกนะคะว่าถ้าเข้าเเล้วจะออกไปได้ยกเว้น ม.4 ไปต่อ ร.ร อื่น เเล้วก็จบ ม.6 ค่ะ เรากะว่าเราจะไปลองสอบ ร.ร อื่นดูด้วยค่ะเเต่ก็กลัวสอบไม่ติดมากๆเเบบคิดหนักมากค่ะตอนนี้ เห้ออออออ เราพยายามไปซ้อมเเทบจะทุกครั้งเเต่เราก็ไม่อยากกดดันตัวเองด้วยอ่ะค่ะเวลาที่ไปซ้อมไม่มีความสุขเลยยยยย เเบบเดินออกจากห้องวงโยก็คือจะเฟวตลอดเลยยยย ถ้าจะหายออกจากวงโยไปเฉยๆเราก็จะติด มผ ซึ่งเเม่ต้องว่าเราเเน่ๆเลยค่ะ เเต่เพื่อนที่อยู่พาทเดียวกันก็คือซับพอร์ตเราดีมากเลยนะคะ เราก็ไม่อยากทิ้งเพื่อนไปเหมือนกันเเต่เรารู้สึกว่าการเล่นวงโยมันไม่ใช่ความสุขของเราอ่ะค่ะเเบบมันมีเเต่ความเฟวกับความล้มเหลวค่ะ เราควรทำไงดีคะ