สวัสดีค่ะหนูชื่อ กิ๊ฟ(นามสมมุติ) หนูมีปัญหาที่ระบายกับใครไม่ได้จริงๆเคยคุยกับเพื่อนแต่มันก็ยังรู้สึกว่ายังแก้ความรู้สึกไม่หายขอเกริ่นก่อนว่าตั้งแต่หนูเกิดมาหนูไม่มีพ่ออยู่กับยายพอยายเสียก็อยู่กับทวดแล้วข่วงนึงต้องได้ไปอยู่กับตาที่ลพบุรีชีวิตหนูตอนอยู่ลพบุรีก็แย่มากๆเจอตาเจอยายเลี้ยงโดนด่าสารพัดจนตอนนี้กลับมาอยู่ที่เชียงใหม่ หนูคิดว่าการที่หนูได้กลับมาอยู่ที่เชียงใหม่จะช่วยให้ชีวิตหนูดีขึ้นช่วงที่หนูกลับมาอยู่กลับมาใหม่ๆก็มีความสุขดีเพราะตอนงั้นแม่ไม่ได้อยู่ด้วยแล้วพอทวดเสียแม่กลับมาอยู่ด้วยตอนแรกหนูคิดว่ามันจะดีขึ้นพอได้อยู่กับแม่ แม่คงตามใจแต่การที่หนูได้อยู่กับแม่แม่เป็นบุคคลที่ Toxic people มาก มากจนหนูคิดว่าหนูไม่สามารถทนได้ตอนนี้หนูอยู่มหาลัยปี 1 ค่ะหนูเริ่มอยู่กับแม่ตอนสมัยช่วงม 4 ช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่หนูเป็นวัยรุ่นแม่หนูมีนิสัยชอบบังคับชอบด่าหนูโดนแม่ยึดโทรศัพท์ตั้งแต่มอ 4 เรียนตอนนี้หนูอยู่กินหนูก็ยังจะโดน จนเพื่อนและครูยังบอกเลยว่ามันเกินไปหรือเปล่าแต่แม่หนูก็ไม่ฟังแม่หนูยิ่งกลุ้มใจกับการที่ได้บังคับหนูหนูเครียดมากทั้งการเรียนยิ่งเรียนที่บ้านแล้วหนูโดนแม่ด่าทุกวันด่าใช้คำแรงๆหนูเองก็เคยเถียงด่ากลับไปหนูรู้สึกผิดแต่การที่หนูด่ากลับไปมันก็ไม่ทำให้หนูหายหรือหายโกรธมันไม่สามารถทดแทนความรู้สึกที่หนูโดนได้เลยหนูจะยกตัวอย่างคำที่แม่ด่า
- ควายกลับชาติมาเกิด
- นรกส่งมาเกิด
- โง่เป็นควาย
-
- ควาย ควาย ควาย!!! (ตะโกนดังๆ)
และคำด่าอื่นๆอีกทั่วไป ที่ด่าแล้วคิดว่าตัวเองไม่ใช่ลูกแม่ แล้วแม่ชอบด่าเสียงดังดังชนิดที่แบบเพื่อนข้างบ้านและทุกคนได้ยินหมดชอบตะโกนด่าให้หนูอายหนูควรทำยังไงดีคะกับพฤติกรรมของแม่หนูคือหนูไม่สามารถบอกให้แม่เขาหยุดได้หนูเคยลองแล้วแล้วตอนนี้หนูอยากแก้ปัญหาที่ตัวเองเลยเพื่อที่จะ ไม่ต้องเก็บคำที่แม่พูดมาคิดหนูเหนื่อยมากควรทำยังไงดีคะเรียนก็ไม่รู้เรื่องหนูรู้สึกว่าหนูรักคนนอกบ้านมากกว่าแม่อีกค่ะคนที่เราให้คำปรึกษาหนูหนูรักเขามากกว่าแม่ของหนูอีกหนูไม่อยากอยู่กับแม่แล้วหนูเหนื่อยมากจริงๆค่ะ ตอนนี้หนูพิมหนูก็ยังร้องไห้เลยค่ะ มันแย่มากเลยตอนนี้หนูทรมานมาก