เราเชื่อว่า ละครไทย เป็นหนึ่งสิ่งที่เพื่อนๆ หรือทุกๆ คน มักคุ้นชิน เพราะเราอยู่กับมันมาตั้งแต่เด็ก และละครนั้นเป็นสิ่งบันเทิงที่ช่วยให้เราผ่อนคลายทุกครั้งที่ดู หากเป็นเมื่อก่อนเวลาไม่มีอะไรทำก็จะมานั่งหน้าจอ หยิบรีโมทเป็นดูทีวีกัน แต่ในยุคสมัยที่เปลี่ยนไป ละคร กลายเป็นที่ถกเถียงและวิพากย์วิจารณ์กันมากขึ้น ทั้งในด้านที่ดีและด้านที่ไม่ดี ด้วยพล็อตเรื่องที่ซ้ำๆ เดิมๆ ไม่จรรโลงสังคม กลายเป็นกระตีกลับในด้านลบตามมา จนทำให้ความบันเทิงกลายเป็นความน่าเบื่อสำหรับใครหลายคน 

สำหรับเราที่เป็นคอละครมา ก็รู้สึกผูกพันกับละครตั้งแต่เด็ก คนส่วนมากจะคิดว่าละครไทยมันเชย แต่เรากลับมองว่าละครเป็นภาพสะท้อนของชีวิตและสังคมไทย ละครคือเรื่องราว คือตัวแทน ในบางครั้งละครไทยที่เราบ่นกันนักหนานั้น มันอาจจะบางทีมันอาจจะบอกเราว่า สังคมที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ มันยังไม่พัฒนาไปไหนเลยก็ได้