ที่ต้องมาตั้งกระทู้เพราะเราไม่รู้จะปรึกษาใครได้เลยค่ะคือเราเป็นลูกคนเดียวค่ะ ส่วนพ่อกับเเม่เราหย่ากันนานเเล้วค่ะ เราก็ย้ายมาอยู่กับพ่อ เเม่ก็เเยกย้ายไปมีครอบครัวใหม่เเล้ว ก่อนหน้านั้นที่เเม่จะไปมีครอบครัวใหม่ ตอนนั้นเรายังเด็กมาก เราไม่รู้ว่าเเม่หายไปไหน เลยถามยาย ยายก็บอกเเค่ว่าเเม่ไปหางานทำเดี๋ยวก็กลับมาเเล้วเเม่ก็หายไปนานเลย จนเเม่ติดต่อกลับมาก็ได้รู้ว่าเเม่มีครอบครัวใหม่กับมีน้องเเล้ว1คน ตอนนั้นเเม่เรานัดกันกลับไปเยี่ยมยาย เลยได้เจอกับน้องด้วย พอเราได้เจอกับน้องก็รู้สึกว่าเอ็นดูน้องอยู่หน่อยๆหลังจากนั้นเเม่ก็กลับไปหาครอบครัวเขา ส่วนเราก็กลับบ้านพ่อ เเม่เราก็ยังติดต่อมาอยู่เรื่อยๆ ช่วงเเรกๆเราก็รับสายเเม่อยู่นะเเต่พอมาช่วงหลังๆเรารู้สึกไม่อยากรับสายเเม่เลย เพราะทุกครั้งที่เเม่โทรมาเเม่จะให้คุยกับน้องตลอด เเม่จะรู้ไหมนะว่าบางทีเราเเค่ยากคุยกับเเม่โดยที่ไม่มีเสียงน้องเเทรกอยู่ในสายบ้าง เราไม่ได้ไม่ชอบน้อง เเต่เเค่อยากคุยกับเเม่ตามประสาเเม่ลูกบ้าง จนเราเก็บเรื่องนั้นมาคิดอยู่บ่อยๆ เราเคยคิดว่าเเม่อาจจะรักลูกไม่เท่ากัน คิดว่าเเม่อาจจะรักน้องมากกว่า คิดถึงว่าทำไมเเม่ถึงทิ้งเราไป ปัจจุบันก็ยังคิดเรื่องนั้นอยู่ บางครั้งเรานอนไม่หลับเพราะคิดเเต่เรื่องนั้นอยู่ตลอดเวลา เราไม่กล้าจะไปปรึกษาเรื่องนี้กับใครเเม้กระทั่งพ่อเราเอง เราไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับเเม่เพราะกลัวว่าเเม่จะไม่ชอบเราถ้าหาเราพูดไปเเบบนั้น เราจะต้องทำยังไงดีคะที่จะเลิกเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับอื่น เลิกคิดเรื่องราวร้ายๆในอดีต จะได้สบายใจในทุกครั้งที่เเม่โทรมาหาเรา
อยากได้คำปรึกษาค่ะ🙏