คำว่าไม่ตกยุคสมัยของท่านคงไม่ใช่มาตรฐานเดียวกันกับผม

"ไม่ตกยุคสมัย" ผมมองว่าไม่ใช่การที่เรา "ทำตัวเหมือนเด็กยุคนี้" ถึงจะเรียกได้ว่า "ตามยุคสมัย" แต่หมายถึง "ความสามารถ" ในการปรับตัวให้เข้ากับ "ความเปลี่ยนแปลงของยุคสมัย" ต่างหาก ที่ทำให้คน ๆ นั้น "ไม่ตกยุคสมัย"

จะให้คนอายุ 40-50 ปีมาแต่งตัวเหมือนวัยรุ่นอายุ 15-20 ปี มันคงไม่เหมาะ หรือใช้ชีวิตโลดโผนเหมือนเด็กวัยรุ่นก็เกรงจะไม่ใช่

คนที่ไม่ตกยุคสมัย จริง ๆ คือคนที่แก่อย่างมีคุณภาพ แก่แบบไม่เป็นภาระสังคมและคนรอบข้าง แก่แบบพร้อมพัฒนาตนเองตามโลกที่เปลี่ยนแปลง แก่แบบที่จะไม่เป็นภาระให้คนอื่น หากเผชิญปัญหาในโลกปัจจุบัน เช่น

1. เปิดรับและพร้อมเรียนรู้เทคโนโลยีเพื่ออำนวยความสะดวกในการดำเนินชีวิต เช่น ใช้คอมพิวเตอร์พื้นฐานเพื่อการทำงานได้ ใช้โซเชียลเป็นสำหรับการสื่อสาร สแกนคนละครึ่งได้ เพราะสิ่งพวกนี้ มันเป็นเรื่องพื้นฐานในการดำเนินชีวิตในปัจจุบัน เป็นต้น
2. เปิดรับ mind set ของสังคมในภาพรวมที่เปลี่ยนแปลงไป เช่น LGBT สิทธิสตรี การรับฟังความคิดเห็นของคนอายุน้อยกว่า
.
.
ที่สำคัญที่สุด คือ
3. ยอมรับได้ว่าเรื่องบางอย่างเราทำไม่ได้ ทำไม่เป็น และพร้อมจะให้คนรุ่นใหม่ที่เก่งหรือถนัดกว่าสั่งสอนในสิ่งที่ตนเองไม่รู้

คนแก่ที่ไม่ตกยุคสมัยที่แท้จริง อาจคุณลุงที่ใส่ชุดผ้าไหมคนแก่ไปทำงาน แต่เข้าถึงเทคโนโลยีพื้นฐาน มี mind set ที่เปิดกว้าง พร้อมรับความเปลี่ยนแปลง โดยไม่เป็นภาระสังคม นี่คือการแก่อย่างมีคุณภาพ และเป็นคนที่เท่าทันยุคสมัยอย่างแท้จริง