ตอนนี้เราอยู่ม.2ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งคือเราชอบเพื่อนที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่เขาชื่อเตอร์ห้องเดียวกันกับเราคือตอนแรกก็ชอบอยู่นิดหนึ่งพอผ่านไปหนึ่งอาทิตย์โรงเรียนก็ได้ปิดเนื่องจากโควิด19ระบาดและต่อมาโรงเรียนก็เปิดเดือนพฤษจิกายนเราก็ตื่นเต้นที่จะได้เจอเค้า  ตอนอยู่รร.เข้าก็ชอบล้อเราว่า "ร้องไห้ทำไม" จริงแล้วเราไม่ได้ร้องนะคะเขาพากันพูดเล่นกัน ทีนี้ตอนนี้เราสนิทกันแล้วเราก็กำลังจะกดหัวเราะในสตอรี่เค้ามือก็เผลอไปโดนกดหัวใจตอนนั้นเราทำไรไม่ถูกไม่รู้เขาจะเข้าใจผิดมั้ย พอเช้าไปรร.เราก็บอกเพื่อนว่าเราเผลอไปกดหัวใจในสตอรี่เตอร์ เพื่อนมันก็พูดขึ้นมาว่า เมื่อคืนเห็นอยู่นะเตอร์โทรมาอยู่แล้วก็คอลให้ดู คือเพื่อนคนนั้นคือเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับเราจังหวะนั้นคือเรานอยไปเลยพอรู้ว่าเขาคุยกันเพราะว่าเตอร์อ่ะเคยทักเรามาแต่เราตอบกลับไปเตอร์ก็ไม่อ่านเลย ทีนี้ตอนเรียนวิทยาศาสตร์คาบ4คือเพื่อนที่นั่งกัยเรามันไม่มาคุณครูก็เลยให้โต๊ะละ2คน โต๊ะของเตอร์มี3คนเตอร์ก็เลยขึ้นมานั่งกับเราตอนคุณครูให้ทำงานส่งแล้วเราก็กำลังทำเพื่อนข้างหลังก็คอยหริกอยู่นั่นแหละเขาก็เลยพูดมาว่า คู่จิ้นๆ  เตอร์ก็บอกว่าไม่เอากูไปข้างหลังที เตอร์ก็บนว่าแต่อยากนอนๆเราก็บอกไปว่า สมน้ำหน้าบอกให้คนอื่นนอนแต่ตัวเองไม่นอน แล้วก็มีรุ่นพี่มาเข้าห้องน้ำที่อาคารเราพวกเตอร์ก็แซว แซวหลายรอบมากเราก็เลยพูดไปว่า ชอบหรอ จังหวะนั้นพวกเพื่อนของเตอร์ก็แซวเรารวมเตอร์ด้วยเขาก็แซวว่า ชอบเตอร์หรอ หึงหรอ เราก็เก็บอาการ เราก็พูดไปคนที่พวกเค้าแซวนะคือเพื่อนของพี่เราถ้าชอบจะไปบอก พวกเตอร์ก็ไม่ฟังอะไรทั้งสิ้นเอาแต่พูดว่า หึงหรอๆ งอนเตอร์หรอ เตอร์ก็ทำเหมือนให้ความหวัง เตอร์ก็พูดว่า เขาขอโทษ หายงอน แค่แซวเล่นเฉยๆไม่ต้องงอน ที่รักๆอยู่นั่นแหละทีนี้เตอร์ลุกไปหาเพื่อนของเราที่คุยกับเตอร์ไม่รู้เค้าพูดไรกัน ตอนเราเดินไปส่งงานเราก็ว่างโทรศัพท์ไว้โต๊ะพอกลับมาเราก็ไม่เห็นรู้ทั้งรู้ว่าเตอร์เป็นคนเอาไปเราก็ไปหากับเพื่อนคนอื่น เราก็เดินออกจากห้องกำลังจะไปกินข้าวเตอร์ก็เรียกว่า มาเอาโทรศัพท์ เราก็ไม่ฟังเดินต่อไป สุดท้ายเตอร์ก็เดินเอามาให้ด้วยกับคำว่า อะนิที่รัก ตอนบ่ายเตอร์กลับบ้านเพราะอะไรไม่รู้ เราเลยนอยนิดหนึ่ง เพื่อนของเตอร์ก็พูดกับเราว่า เตอร์กลับแล้วคิดถึงเตอร์หรอ เราก็ยังปากแข็งพูดไปว่า ไม่ไม่ไม่ ข้ามมาวันสุดท้ายวันศุกร์ก็แล้วกันเพราะว่าเตอร์ไม่มารร. ต่อมาตอนเช้าเตอร์ก็มารร.แล้วเดินพุ่งเข้ามาหาเราแล้วบอกว่า คิดถึงเค้าหรอ เค้าขอโทษ คิดถึงเตอร์จนร้องไห้หรอ เราก็เขินทำไร ไม่ถูก ทีนี้เราว่าจะตัดหน้าม้าเพราะว่ามันมีกรรไกรเตอร์ก็บอกว่าจะตัดให้จะตัดให้เราก็บอกว่าไม่เราจะตัดเองเดี๋ยวมันแหว่ง เราเลยเอาหวีอันเล็กของตัวเองมาหวีผมเตอร์ก็บอกว่า"หวีสีเหมือนกัน" ของเตอร์มันอันใหญ่ของเราอันเล็ก เราก็กำลังตัดหน้าม้าอยู่เราเอาโทรศัพท์ตัวเองมาเป็นกระจกทีนี้เตอร์ก็เลยเดินมาพร้อมกับกระจก เราก็เลยบอกว่า เอากระจกมาหน่อยถือไว้ให้ด้วย เตอร์ก็ถือแล้วก็นั่งดูเราตัดด้วย   ต่อมาคาบที่2 เราลงมาข้างล่างเพื่อจะลงมาเรียนแต่คุณครุไปราชการก่อนขึ้นห้องเราเลยจะถ่ายรูปคนเดียว แต่เตอร์อยากถ่ายรูปคู่ด้วย เตอร์บอกว่าเป็นแฟนกันต้องถ่ายรูปคู่ เราก็พยายามผลักเตอร์ออกไปแต่ก็ไม่ไปซักทีสรุปไม่ได้ถ่ายค่ะ มีแต่รูปคู่ ตอนถ่ายตากล้องบอกว่าอิจฉาและก็เขินแทนเลย พอตอนบ่ายมาพวกเพื่อนเตอร์บอกว่าจะตั้งใจเรียนแล้วนะประมาณพูดให้ตัวเองดูเท่อ่ะค่ะ เขาก็นั่งข้างหน้าพอชั่วโมงสุดท้ายมันไม่ได้เรียนเราก็กำลังเดินไปหน้ารร.เพื่อไปรอรถ ตอนลงมาจากอาคารเรากับเตอร์เดินลงมาคนละฝั่งเราเดินลงมาถึงข้างล่างแล้วพอดีเห็นเค้า เค้าก็เลยวิ่งมาเพื่อที่จะเดินไปพร้อมกัน ทีนี้เค้าก็โม้ไม่หยุดว่าจะไปเรียนพิเศษบ้างชั่วโมงละ5000 โม้ไม่หยุดจนถึงหน้ารร. พอเดินไปแล้วเพื่อนเราก็พูดขึ้นมาว่า ทำไม่เพื่อนของเตอร์ตั้งสังเขปว่ามีแฟนแล้วทำไมเตอร์ไม่ตั้งเราก็งงไปเลยสิคะ ห้ะมีแฟนละหรองงมาก  เตอร์ก็กำลังจะไปขึ้นรถกลับบ้านแล้วก็โม้อีกแล้ว ตอนขับรถผ่านเราเตอร์ก็แซวอะไรซักอย่างนี่แหละเราได้ยินไม่ชัด  ต่อมาตอนกลางคืนวันลอยกระทงเมื่อวานนี่เองเพื่อนเราทักมาบอกว่าเห็นเพื่อนของเรากับเตอร์โทรหากัน ไม่ใช่เพื่อนในห้องนะแต่เป็นเพื่อนห้องอื่น ตอนนั้นเรานอยมากเราก็คิดมากจนคิดว่าเขามาหากัน เขาไปเม้นให้กันไปกดให้กัน คือเรานอยมา 
คือเราอยากให้เค้าสนใจเราบ้าง