ค่ะ เราเองเป็นพนักงานจ้างเหมาอยู่ อบต. แห้งหนึ่ง การทำงานก็พอทำได้อยู่ระดับนึง เพราะเริ่มจาก 0 อาศัยพี่ๆข้าราชการบางคนสอนงานให้ ทำมาได้ 2 ปี ปีนี้รู้สึกหดหู่ที่สุด แบบที่ว่าตื่นเช้ามาไม่อยากมาทำงาน ไม่อยากมาเจอสังคมแบบนี้ เลิกงานกลับบ้านแบบจิตป่วยๆ แถบทุกวัน บางวันร้องไห้ จะลาออกก็ไม่ได้เพราะยังหางานใหม่ไม่ได้ ประเด็นคือ มีข้าราชการบางท่าน ไม่ชอบขี้หน้าเรา  ซึ่งตัวเราเองก็ยอมรับเลยว่าเราก็ไม่ได้ชอบใจเขาเท่าไหร่นักเพราะเรารู้สึกว่าคนๆนี้ ไม่ได้เป็นมิตรกับเราชอบพูดจาถากถางเรา พฤติกรรมรวมๆคือ บางวันที่เรากับเค้าเจอกันซึ่งๆหน้า เค้าชอบทำท่าทีมองตาขวาง เดินสวนกันก็เบียดมาเดินชนเรา บางคนก็ด่าเราด้วยถอยคำหยาบคายแต่ไม่ได้มาในรูปแบบด่าเราโดยตรง แต่เค้าจะมีแกงค์เค้าที่ชอบนั่งจับกลุ่มรอจังหวะเจอเราแล้วก็แซะ แควะเรา ตอนแรกเรื่องคือเราไม่อะไรกับใครจะไม่ชอบเรา เราไม่ได้ว่าก็แค่ต่างคนต่างอยู่ แต่ผู้ใหญ่บางคนอายุเยอะแต่ไม่ได้บงบอกถึงวุฒิภาวะความเป็นผู้ใหญ่ เมื่อสงกรานที่ผ่านมา ทาง อบต.ได้จัดกิจกรรมงานเลี้ยงเล็กๆแค่คนในพนักงานและ ผญ. บางท่าน ก็มีธุรการท่านหนึ่งหาเรื่องเราผลักเราจนเราเกือบล้ม แล้วก็มีพี่ท่านหนึ่งวิ่งมาแยก นั้นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราหมดความเคารพนับถือแบบจริงๆ เพราะเราไม่ได้ผิด เราไม่ได้หาเรื่องใครก่อน แล้วเค้าจะให้เราไปขอโทษให้เหตุผลแค่ว่าเราเด็กกว่าซึ่งเราไม่ยอมเป็นให้ทุกวันนี้เราเลยโดนกลันแกล้งหนักกว่าเดิมตั้งแต่เหตุการณ์นั้น ยิ่งปัจจุบัน ไม่มีผู้บังคับบัญชาเพราะอยู่ในช่วงเลือกตั้ง ทำให้ลูกจ้างแบบเราโดนมากขึ้นถึงขั้นบางวันพวกนางจะมานั่งดักเราอยู่หน้าห้องทำงานเรา เพื่อนั่งคอยแควะ คอยแซะ คอยด่าเรา จนบางวันเราไม่อยากเจอเราก็ไม่ออกจากห้องจนเป็นเหตุให้บางวันต้องกลับบ้านค่ำ คิดว่าคงไม่มีใครโชคร้ายแบบเรา อยากให้บทเรียนกับเค้าบ้าง แต่ไม่เก่งเรื่องระเบียบ เพราะไม่ได้จบสูง เค้าจึงเอาต่ำแหน่งข้าราชการของเค้า มาขมเห่งเราอยู่ประจำ เพราะคิดว่าลูกจ้างอย่างเราจะมีปัญญาทำอะไรข้าราชการแบบเค้าบ้าง 

ขอสอบถามเพื่อนๆว่าเรามีวิธิรับมือ หรือจัดการให้บทเรียนกับข้าราชการพวกนี้อย่างไร 

*อยากให้ทุกท่านได้อ่านแล้วมาแชร์วิธีต่างๆกันเยอะ จากหัวอกลูกจ้าง เงินเดือนน้อย