เริ่มจากที่ เดิมทีแล้วคบกันมา 1 ปี 8 เดือน 
คุยกันทุกวัน ไปไหนมาไหน ไปกับใคร จะบอกกันตลอด และถ่ายรูปให้ดูด้วย
แต่พอวันนึง แฟนก็ไปกินเบียร์กับเพื่อนที่ทำงาน บอกเราแล้วว่าจะไป แต่บอกแล้วก็หายเงียบไป
เราเลยทักแชทไปหา แล้วถามว่าถึงร้านรึยัง? ไปกับใครไม่ถ่ายรูปมาเลย 
แฟนก็ไม่ถ่าย ในความนิสัยเสีย เราก็คิดว่าทำไมแค่นี้ถ่ายไม่ได้ ทั้งที่ปกติก็ทำ
ก็เลยทะเลาะกัน แล้วแฟนก็หายเงียบไป ทั้งที่ปกติกลับถึงบ้านต้องโทรมา ก็ไม่โทร
เราเลยโทรไป ก็ไม่รับสาย จนเช้ามาเราเลยโทรไปอีกที แฟนก็รับสาย และก็บอกว่าเหนื่อย อยากจบแค่นี้
เราก็ร้องไห้หนักมาก มากๆ เราก็ถามไปว่าเพราะเรื่องถ่ายรูปหรอ เราก็ขอโทษ เขาก็ไม่ยอม เขาก็จะเลิก
ก็เป็นการเลิกกันรอบแรก แล้วยังคุยกันต่อและปรับความเข้าใจกัน เราก็ลดลง พยายามปรับ ไม่ถามอะไรกลัวเค้าอึดอัด
แล้วก็ดีกันอยู่ประมาณ 5 วัน เค้ามีปัญหาที่ทำงาน เครียด แต่เค้าก็ไม่เคยเล่าให้เราฟัง
เค้าก็ไม่ค่อยคุยกับเรา ไม่ค่อยสนใจ ตอบน้อยมากๆ เริ่มเย็นชามากขึ้น
เราก็พยายามให้กำลังใจ น้อยใจก็เก็บเอาไว้ จนวันนึงคุยกันอยู่ดีๆ เค้าก็บอกว่าเหนื่อย อยากพอแล้ว
เราจบกันแค่นี้ดีไหม ถอยกันคนละก้าว อยากให้เรายังคุยกันได้แบบเพื่อน
เราก็อึ้งไป แล้วก็โทรกลับไปหา เค้าก็ยืนยันว่าจะเลิก ต่างคนต่างร้องไห้ 
เค้าบอกว่าเหนื่อย อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากยุ่งกับใครทั้งนั้น ไม่อยากต้องคิดอะไรอีกแล้ว
เราก็ร้องไห้หนักมาก เค้าก็บอกว่าไม่กลับ ยังไงก็ไม่คบกับเราแล้ว เค้าไม่เหมือนเดิมแล้ว ประมาณนี้ 

แต่หลังจากเลิกกัน ยังโทรหา คอลมา แต่ไม่คุยกัน เล่นเกมส์ ดูไรไปเรื่อย
ไม่หันมาคุย ไม่ตอบคำถามเวลาถาม เป็นความสัมพันธ์แบบกล้องวงจรปิด อยู่ 1 อาทิตย์
เราเลยตัดสินใจไปหาที่บ้าน ( ไปกลับ 600 กม )  
เจอกันเราก็ทำตัวไม่ถูก เค้าก็พยายามฟอร์ม 
แต่ก็ยังมีเข้ามากอด มาหอมหัว เวลานอนก็ยังกอดกันเหมือนเดิม ยังเหมือนรักกันเหมือนเดิม
จากนั้นเราจะกลับ เค้าก็สวมแหวนที่เค้าซื้อให้เรา แล้วบอกให้เราเก็บไว้ อย่าลืมอีก
(เราลืมไว้บ้านเค้าก่อนหน้านี)
แล้วเค้าก็กอดเรา และบอกเราว่า โลกนี้มันโหดร้าย หนูต้องอยู่ให้ได้ถึงไม่มีเค้า หรือไม่มีใครเลยก็ตาม
เราก็ร้องไห้ และถามเค้าไปว่า จะทิ้งอีกแล้วหรอ  เค้าบอกว่าไม่หรอก ไม่ทิ้ง แล้วก็เกี่ยวก้อยสัญญา
เราเลยถามว่าเราเป็นแฟนกันเหมือนเดิมใช่มั้ย เค้าก็บอกว่าอื้มม 

หลังจากเราขับรถกลับ พอเราถึงที่พัก
เราทักไปหา เค้าก็เริ่มคุยแบบตึงๆ เหมือนไม่อยากคุย ไม่เหมือนตอนอยู่ด้วยกัน
อยู่ด้วยกันมันดีมาก มันเหมือนว่าเรายังคบกันอยู่ แต่พอห่างกันอีกก็แย่ลงอีก
เราก็เลยลองถามว่า รักมั้ย ไม่ตอบ คบกันอยู่มั้ย ไม่ตอบ 

ผ่านมาอีก 1 อาทิตย์ ที่ยังเป็นความสัมพันธ์แบบกล้องวงจรปิด
ได้เห็นการเคลื่อนไหวทุกวัน แต่คุยกัน 2-3 คำ 
เราตัดสินใจจะไปหาอีก เค้าบอกว่าไม่ต้องมาแล้ว 
เราเลยถามว่า ตกลงตอนนี้เราเป็นอะไรกัน
เค้าเลยตอบว่า เราไม่ได้เป็นอะไรกัน 
เสียใจมาก มากจริงๆ เป็นแฟนกันอยู่ดีๆ วันนี้ไม่ได้เป็น 
เราเสียใจแบบที่ว่าไม่มีสมาธิจะทำอะไร คิดเรื่องนี้น้ำตาก็ไหล
เรารักเค้ามาก พาไปเจอครอบครัว คิดวางแผนว่าจะแต่งงานกัน เก็บเงินด้วยกันทุกอย่าง
เค้ากำลังจะบวชเดือนหน้า ทุกอย่างกำลังไปได้ดี อยู่ๆก็พังลง
อาจจะเพราะเราไม่ดี จนมันสะสมทำให้เค้าอึดอัด แต่เราพยายามปรับหาเค้าตลอด
จนเค้าบอกว่า เค้ารู้ว่าเราปรับหาเค้า แต่เค้าไม่สามารถปรับหาเราได้ เค้าเป็นของเค้าแบบนั้น
เธอเป็นคนดีมาก แต่รักมากไปมันทำให้เราอึดอัด ประมาณนี้ เราเสียดายมากๆ ที่ไม่ได้คบกันต่อ
เค้าเป็นผู้ชายที่ปากหมามาก พูดอะไรก็แทงใจดำ แต่เรามีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า
จากแฟนกลายเป็นความทรมานแปลกๆกับความสัมพันธ์ไม่ชัดเจน แต่เราก็ไม่ไปไหน
สรุปคือเลิกกัน 2 อาทิตย์ แบบที่คุยกันอยู่

ทั้งที่เค้าบอกว่า 5 ปี 10 ปี เค้าก็ไม่กลับมาหรอก ไม่ต้องรอนะ
พูดเผื่อไว้ มันเป็นเรื่องอนาคต 
แต่เราก็มูฟออนไม่ได้ ยังรัก ยังอยากเจอหน้า ยังอยากคุยด้วยทุกวัน
เราไม่รู้ว่าจะมีโอกาสกลับมาคบกันอีกมั้ยแต่ก็ยังหวังเล็กๆ
เพราะปกติ ทะเลาะกัน ก็คืนดีกันตลอด 
พอมารอบนี้ เหมือนเป็นอะไรที่ไม่น่าเป็นสาระ แต่กลับเลิกกันได้
และเค้าบอกเลิกเอง 
แต่เราค่อนข้างแน่ใจว่าเค้าไม่ได้มีคนอื่น เค้าก็โทรหาเราทุกวัน แต่ไม่จริงจังกับเราแล้ว5555555
เราควรสู้ง้อเค้าต่อไป หรือเราควรหยุดแค่นี้ดี แต่เป็นเพื่อนก็ไม่ไหว
คือไม่ค่อยระบายอะไรแบบนี้กับใคร เลยคิดว่าขอพื้นที่ตรงนี้แล้วกัน มันเจ็บปวดมากจริงๆนะ
อยากให้เค้ากลับมามากๆ ดูดวงทุกวันจนดวงมั่วไปหมดแล้ว 55555 
ยังมีหลายๆอย่างที่ไม่เคยทำด้วยกันเลย หนังก็ไม่เคยดูด้วยกัน 
อยากจับมือเค้าไปนานๆ แต่ก็โทษตัวเองที่เคยกอดเค้าแน่นไป 💔💔

นอนไม่หลับสักคืนเลยค่ะ สะดุ้งตื่นทุกครั้ง อยากให้มันเป็นแค่ฝันร้าย 
คงรับไม่ได้เลยถ้าวันนึงเค้ามีแฟนใหม่ เราค่อนข้างวางแผนด้วยกันเยอะจริงๆ