ขอบอกไว้ก่อนนะคะว่าบ้านฐานะปานกลางไม่ได้มีหนี้สินหรืออะไร คือป๊าเราขี้เหนียวมากจนเราไม่กล้าขอหรือขอให้ซื้ออะไรให้เลยเราจะคิดมากตลอดว่าจะขอดีไหมถ้าขอแล้วจะโดนด่าโดนว่าโดนบ่นไหม เวลาจะขอเราคิดมาเปนสัปดาว่าจะพุดยังไงดี จะพุดดีไหม เราคิดมากมากๆจนเราร้องไห้ตลอด จนเราไม่อยากขออะไรจากป๊าเลย แม้กระทั่งมื้ออาหารที่เราจะกิน เค้าจะถามว่าเราจะกินอะไร เราจะคิดมากตลอดว่าของที่เราจะกินมันราคาเท่าไหร่ แพงไหม รอคิวนานไหม เช่นเราอยากกินยำ แต่มันราคา 80 บาท เราก่าคิดว่ากินอย่างอื่นดีไหมเพราะเราเคยบอกเค้าไปว่าแพงมาก แพงชิปหาย คนก่าเยอะ จนเราไม่อยากกิน บางอันเราก่าเกบเงินซื้อเองจะได้ไม่โดนเค้าว่า จนเรามาซื้อไอแพด เราคิดไว้แล้วว่าเราจะไม่ขอให้เค้าซื้อให้เพราะเราไม่อยากโดนด่าโดนว่าแถมเค้าไม่ซื้อให้เราแน่นอน แล้วเราจะกลับมาร้องไห้คิดมากตลอด พอเราซื้อเค้าก่ามาถามเราว่าโอนเงินไปทำอะไรเราบอกว่าซื้อไอแพด เค้าก่าด่าเราอีก จนเราอึดอัดเราไม่รุ้จะทำยังไง จนกระทั่งวันนี้เราซื้อไอแพดมาหลายวันแล้ว เรายังไม่กล้าแกะกล่องใช้เลย เราอยากเอาไอแพดเพื่อที่จะเอาเงินมาไว้ธนาคารเหมือนเดิม เราร้องไห้มาหลาบวันแล้ว เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราอึดอัด เหตุผลที่เราซื้อเพราะทสเราเมมมันแค่32มันใช้ไม่พอต้องใช้เรียนด้วย มันเกบไฟล์ไม่พอจนมันพังไปหลายรอบไฟล์งานเราหายหมด เราต้องมาทำใหม่ทั้งหมด เราเลยซื้อไอแพดมาเรียน จนเราคิดว่าไหนๆก่าซื้อมาแล้วใช้ไปเลยเพราะก็โดนว่าไปแล้ว เราเลยจะขอให้ป๊าพาไปติดฟิล์มไอแพด เราคิดมาตั้งแต่เราตื่นว่าจะขอดีไหมเราไม่อยากโดนว่า เราร้องไห้อีกแล้ว  เราคิดนานมากว่าจะขอยังไงดี จนเราสงบสติอารมไปขอเขาพาไป เขาก่าไม่พาไป เราเลยขึ้นมาร้องไห้กรีดแขนตัวเองเพราะเวลาเรารสแบบนี้เราจะกรีดแขนมันจะทำให้รสดีขึ้นมาบ้างแต่เราก่ามาคิดว่าถ้าเค้าเหนแผลที่แขนเราเราจะโดนว่าอีกไหม เรารสไม่อยากมีชีวิตอยู่เลยเราอึดอัด แต่ไม่ใช่แค่เหตุผลนี้เหตุผลเดียวที่ทำให้เรารสแบบนี้  บางทีเราก่าคิดไว้ว่าอยากเราอยากไปหาหมอเผื่อมันจะช่วยอะไรเราได้บ้างแต่ที่บ้านเราไม่สนับสนุนเรื่องนี้เค้าคิดว่าการที่ไปหาหมอคือเปนบ้า ถ้าให้เราไปเองเราคงไปไม่ได้เพราะที่บ้านเราไม่ค่อยปล่อยให้ไปไหนแม้จะไปเที่ยวกับเพื่อนอะไรก็ตามถ้าอ่านมาจนถึงตรงนี้มันคงไม่มีวิทีอะไรที่จะช่วยเรา เราขอแค่ให้เรากลจเราก่าพอขอบคุนมากๆค่ะ เราหวังว่าเราจะดีขึ้น เราไม่อยากต้องมีความรสแบบนี้อีกแล้ว ตอนที่เขียนกระทู้นี้เราร้องไห้ไปเขียนไป แต่อีกไม่นานเราคงต้องดีขึ้น