สวัสดีครับ ผมอายุ29ครับ สมัครสมาชิกเพื่อตั้งกระทู้เลยครับ ผมเครียดมาก ยาวหน่อยนะครับ ขอบคุณที่อ่านครับ
เรื่องเกิดเมื่อตอนผมเรียนปี2ที่กรุงเทพ พ่อซื้อที่ดินให้แม่มีทั้งหมด4โฉนด (พ่อแม่ผมบ้านอยู่ตจว.) แม่เป็นแม่บ้านครับเป็นคนใจดีชอบทำบุญและรักสวยรักงามและใช้เงินเกินตัว ช่วงนั้นพ่อเครียดเรื่องงานกิน เลิกงานวันหยุดจัดเต็มกินตลอด เหล้าเข้าปากจากเทวดาก็กลายเป็นหมาครับ มีเงินเท่าไหร่ลงขวดเลี้ยงเพื่อนบ้านหมด แม่ทะเลาะกับพ่อทุกวันแกโทรมาระบายให้ผมฟังตลอด พ่อเมาแล้วใช้เงินเยอะซื้อวัวซื้อหมูป่าซื้อไก่ซื้อเป็ดซื้อห่านคือซื้อมาแต่ไม่เลี้ยงนะ ตกเป็นภาระแม่ แม่ก็ดูแทน ดูมันทั้งคนทั้งสัตว์ มีเงินซื้อเหล้าแต่ไม่จ่ายเงินค่ากับข้าวของคนและสัตว์ แม่ก็ทนเอาเกือบ2ปี จนพ่อเลิกเหล้าเพราะผมเครียดเรื่องเรียนเลยโทรไปขู่พ่อว่า ผมเหลืออีก1เทอมจะเรียนจบมหาลัย ถ้าพ่อไม่เลิกเหล้าผมจะเลิกเรียน
ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น พ่อเลิกเหล้า ผมเรียนจบ มีงานทำเป็นผจก.ร้านอาหาร แต่วันนึงแม่ก็โทรหาผมขณะทำงาน จนผมต้องแอบมาคุย แม่ขอร้องผมว่า ถ้าพ่อโทรหาผมและถามหาโฉนดที่ดินให้ตอบพ่อว่าอยู่ที่ผม เพราะพ่อเคยติดเหล้าผมกลัวว่าพ่อจะบังคับแม่เอาโฉนดที่ดินไปจำนองแล้วเอาเงินมาซื้อเหล้า (ตอนนั้นลูกค้าเยอะผมทิ้งร้านนานไม่ได้) ผมตอบตกลงแม่ไปแล้วพ่อโทรถามผมก็ตอบพ่อตามบทของแม่เป๊ะ ในใจผมร้อนรนมากครับ เสริฟ์อาหารร้อนๆยังไม่ร้อนเท่าใจผมเลย เลิกงานผมรีบโทรถามแม่เลยว่ายังไง แม่บอกแม่ต้องแอบเอาโฉนดไปจำนองตอนพ่อติดเหล้าเพราะแม่ไม่มีเงินใช้เลย สัตว์มันต้องกินข้าวกินรำ แม่ไม่อยากให้ผมบอกพ่อ แม่กลัวพ่อด่า...
ผมสงสารแม่แค่นึกว่าทนมาได้ไงเกือบ2ปี พ่อเมาอาระวาดทุกวัน มันคงนักหนาสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง แต่ในใจก็รู้สึกแย่แหะ อุส่าหาเงินเรียนเองไม่อยากเป็นภาระที่บ้าน พอเรียนจบเริ่มมีเงินมีงานก็มีภาระที่บ้านมาเลย ผมพยายามเค้นถามแม่ก็ไม่บอกว่าจำนองไปเท่าไหร่ ปิดปากเงียบมาเป็นปี ผมก็จนปัญญาจะถาม ผมแค่อยากจะไถ่โฉนดออกมาให้จบๆ ไม่มีเงินก็จะหา ไม่อยากให้แม่เครียดแต่ดันเป็นผมเองที่เครียดแทน
จากนั้นไม่นาน แม่ก็โทรบอกผมว่าแม่ขายที่ดินได้1ใบ จะได้เอาเงินมาใช้หนี้และไถ่โฉนดที่เหลืออีก3ใบ แต่ไม่รู้จะเหลือเงินท่าไหร่ แม่มีหนี้ต้องจ่าย ที่ตกใจคือแม่ผมจำนองไปหมดทั้ง4ใบเลยหรอวะ ผมนึกว่าแค่ใบเดียวมาตลอด แล้ว4ใบมันต้องเป็นเงินเท่าไหร่วะนั้น การเค้นถามความชัดเจนจากปากแม่เป็นเรื่องที่ผมเกลียดที่สุดในชีวิต ผมไม่เคยทำสำเร็จ พอขึ้นเสียงใส่แม่จะเอาแต่เงียบ เอ่ยปากคือโทษตัวเอง ดราม่าจนผมใจอ่อน ได้แต่บอกตัวเองว่าช่างมัน ขายที่ดินได้เงินมาใช้หนี้แม่จนหมดได้ก็ดีแล้ว ผมเหนื่อยที่ต้องร่วมมือกับแม่โกหกพ่อด้วยครับ อยากให้เรื่องมันจบและหวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก
ตั้งแต่จำความได้คือแม่ชอบเล่นหวย ใช้หนี้ของแม่ที่ว่าคงค่าหวยและมันคงไม่เยอะมากหรอก หักจากไถ่ที่ดินอีก3ใบ คงเหลือสักห้าแสน (คือคิดว่าแม่น่าจะขายได้เกือบ2ล้านเพราะเป็นที่ดินในตลาด) ผมคอยถามแม่ตลอดนะ แม่เหลือเงินเท่าไหร่ เอาไปให้พ่อใช้ด้วย บอกความจริงกับพ่อว่าแม่แอบขายที่ดินไปแล้ว ผัวเมียกันนอนด้วยกันทุกวันอย่ามีความลับต่อกัน ต้องปรึกษากัน และแม่ก็ลับปากผมอย่างดีว่าจะบอกพ่อ
ความเครียดบทที่1 เริ่มมาแล้วครับ ผมถามแม่ตลอดว่าแม่บอกพ่อยัง แม่เหลือเงินมั้ย แม่เหลือจากแบ่งให้พ่อ แม่ก็เก็บเอาไว้ใช้นะแม่ แม่ไม่มีเงินเดือน ถ้าพ่อไปทำงานแล้วลืมให้เงินไว้แม่จะได้มีเงินซื้อกิน ผมทำงานจะโอนให้แม่ทันใจไม่ได้นะ ส่วนแม่ผมตอบมาประโยคเรียบง่ายแต่แสนชาว่า แม่บอกพ่อแล้วและเงินก็หมดแล้ว โอเค..แล้วไหนล่ะแม่โฉนดที่ดินอีก3ใบ.. แม่ยังไม่ไถ่ออกมา แม่ติดเงินเขาอีก7แสน!!!
งงไปหมดครับ ...หูวิ้งเลย อะไรวะเนี่ยชีวิต!!! จับต้นชนปลายไม่ถูก พลาดตรงไหน คือต้องทำยังไงต่อไปอะ....
มาฟังความรู้สึกพ่อครับ พ่อบอกผมว่าตอนรู้ว่าแม่จะขายที่ดินแกก็ดีใจ กำลังอยากได้เงินมาต่อเติมบ้านพอดี วันนึงผมมีลูกมีเมียจะได้มาอยู่ไม่อึดอัด แต่ตอนรู้ว่าแม่เอาเงินไปใช้หนี้หมด พ่อจุกมาก โกรธแต่ก็ปลงชีวิต แก่แล้ว มีอีกเรื่องที่ผมไม่เคยรู้เลยจนได้ยินจากปากพ่อ "พอพ่อเลิกเหล้าก็ให้เงินแม่ใช้อาทิตย์ละพันสองพัน ได้จากลูกอีกเดือนละ1หมื่น (แม่บอกผมว่าต้องคอยขอพ่อ บางทีพ่อก็ไม่ให้ ผมเลยโอนให้แม่ใช้คนเดียวเลยเดือนละหมื่น มีขอจุกจิกอีกหลายครั้งต่อเดือน ผมก็ให้ทุกครั้งที่ขอเพราะผมรักแม่ผมสงสารแม่) พ่อเคยให้แม่เก็บเงินแต่ไม่เคยเหลือเก็บ พ่อเลยต้องเก็บเองไม่งั้นไม่มีใช้ ตั้งแต่พ่ออยู่กับแม่มาเกือบ40ปี ทุกๆ10ปี จะมีเจ้าหนี้มาทวงเงินถึงบ้าน พ่อก็ไปกู้เงินมาใช้ให้แม่ทีละแสนสองแสน พอจะมีเงินเก็บหน่อยก็ใช้หนี้ยิบย่อยให้แม่ จะทิ้งแม่ก็สงสารลูก พ่อเป็นเด็กกำพร้า พ่อไม่ต้องการให้ลูกของพ่อเป็นแบบพ่อ อีกอย่างพ่อเองก็รักแม่มาก พ่อขาดแม่ไม่ได้หรอก พ่อจะอดทนเอา แม้รอบนี้แม่ขายที่ดินได้เป็นล้านและหมดเร็วมากก็เถอะ เอาไปใช้อะไรหมดก็ไม่รู้ ไม่มีข้าวของเป็นชิ้นเป็นอันในบ้านเลย แม้แต่ครีมกระปุกเดียวก็ไม่มี ได้แต่สงสัยทำไรไม่ได้แก้ไขไม่ได้ แต่พ่อขอนะลูกโฉนดที่ดินอีก3ใบ รีบเอาไปไว้ซ่อนนะลูกอย่าให้แม่เห็น" ผมได้แต่นั่งฟังเงียบๆ และผมเชื่อคำพูดของพ่อทุกคำ เพราะแม่ชอบโทรมาเล่าเรื่องแย่ๆของพ่อให้ฟังอารมณ์แบบเสี้ยมให้ผมโกรธเกลียดพ่อ ในขณะที่เวลาผมโกรธแม่ เป็นพ่อที่ห้ามทันที พ่อบอกตลอดห้ามคิดห้ามว่าแม่มันบาปลูก ผมลืมคิดจุดนี้ไปได้ไงว่าพ่อปกป้องแม่ทั้งการกระทำและคำพูดเสมอมา
และความที่ผมเป็นลูกแม่ ผมควรทำยังไงดีครับ
ตอนนี้ยังไม่กล้าบอกพ่อเรื่องหนี้ของแม่7แสนและโฉนดที่ดินอีก3ใบที่ติดนำนอง กลัวพ่อกลับไปกินเหล้าอีกเพราะแกคงเครียดมากมันเป็นสมบัติที่มีอยู่ที่พ่อตั้งใจจะยกให้ผม
แม่บอกแม่อยากไปทำงานเกษตรที่ออสเตรเลีย ไปหาเงินมาจ่ายหนี้ที่ตัวเองก่อ ผมไม่อยากให้แม่ไป แม่อายุ51ปีแล้ว ผมคิดว่าจะไปเองแต่โควิด ประเทศเขาก็ยังไม่เปิด ไปก็ไม่รู้จะยังไง พูดภาษาอังกฤษก็งูๆปลาๆ
มืดแปดด้านครับ ตอนนี้ผมคิดว่าจะปิดพ่อต่อไป หาเงินมาไถ่คืน ไม่รู้เมื่อไหร่ดอกเบี้ยก็แสนแพง
ใครมีข้อเสนอแนะ ชี้ทางผมด้วยครับ
เครียดกับหนี้ของแม่
เรื่องเกิดเมื่อตอนผมเรียนปี2ที่กรุงเทพ พ่อซื้อที่ดินให้แม่มีทั้งหมด4โฉนด (พ่อแม่ผมบ้านอยู่ตจว.) แม่เป็นแม่บ้านครับเป็นคนใจดีชอบทำบุญและรักสวยรักงามและใช้เงินเกินตัว ช่วงนั้นพ่อเครียดเรื่องงานกิน เลิกงานวันหยุดจัดเต็มกินตลอด เหล้าเข้าปากจากเทวดาก็กลายเป็นหมาครับ มีเงินเท่าไหร่ลงขวดเลี้ยงเพื่อนบ้านหมด แม่ทะเลาะกับพ่อทุกวันแกโทรมาระบายให้ผมฟังตลอด พ่อเมาแล้วใช้เงินเยอะซื้อวัวซื้อหมูป่าซื้อไก่ซื้อเป็ดซื้อห่านคือซื้อมาแต่ไม่เลี้ยงนะ ตกเป็นภาระแม่ แม่ก็ดูแทน ดูมันทั้งคนทั้งสัตว์ มีเงินซื้อเหล้าแต่ไม่จ่ายเงินค่ากับข้าวของคนและสัตว์ แม่ก็ทนเอาเกือบ2ปี จนพ่อเลิกเหล้าเพราะผมเครียดเรื่องเรียนเลยโทรไปขู่พ่อว่า ผมเหลืออีก1เทอมจะเรียนจบมหาลัย ถ้าพ่อไม่เลิกเหล้าผมจะเลิกเรียน
ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น พ่อเลิกเหล้า ผมเรียนจบ มีงานทำเป็นผจก.ร้านอาหาร แต่วันนึงแม่ก็โทรหาผมขณะทำงาน จนผมต้องแอบมาคุย แม่ขอร้องผมว่า ถ้าพ่อโทรหาผมและถามหาโฉนดที่ดินให้ตอบพ่อว่าอยู่ที่ผม เพราะพ่อเคยติดเหล้าผมกลัวว่าพ่อจะบังคับแม่เอาโฉนดที่ดินไปจำนองแล้วเอาเงินมาซื้อเหล้า (ตอนนั้นลูกค้าเยอะผมทิ้งร้านนานไม่ได้) ผมตอบตกลงแม่ไปแล้วพ่อโทรถามผมก็ตอบพ่อตามบทของแม่เป๊ะ ในใจผมร้อนรนมากครับ เสริฟ์อาหารร้อนๆยังไม่ร้อนเท่าใจผมเลย เลิกงานผมรีบโทรถามแม่เลยว่ายังไง แม่บอกแม่ต้องแอบเอาโฉนดไปจำนองตอนพ่อติดเหล้าเพราะแม่ไม่มีเงินใช้เลย สัตว์มันต้องกินข้าวกินรำ แม่ไม่อยากให้ผมบอกพ่อ แม่กลัวพ่อด่า...
ผมสงสารแม่แค่นึกว่าทนมาได้ไงเกือบ2ปี พ่อเมาอาระวาดทุกวัน มันคงนักหนาสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง แต่ในใจก็รู้สึกแย่แหะ อุส่าหาเงินเรียนเองไม่อยากเป็นภาระที่บ้าน พอเรียนจบเริ่มมีเงินมีงานก็มีภาระที่บ้านมาเลย ผมพยายามเค้นถามแม่ก็ไม่บอกว่าจำนองไปเท่าไหร่ ปิดปากเงียบมาเป็นปี ผมก็จนปัญญาจะถาม ผมแค่อยากจะไถ่โฉนดออกมาให้จบๆ ไม่มีเงินก็จะหา ไม่อยากให้แม่เครียดแต่ดันเป็นผมเองที่เครียดแทน
จากนั้นไม่นาน แม่ก็โทรบอกผมว่าแม่ขายที่ดินได้1ใบ จะได้เอาเงินมาใช้หนี้และไถ่โฉนดที่เหลืออีก3ใบ แต่ไม่รู้จะเหลือเงินท่าไหร่ แม่มีหนี้ต้องจ่าย ที่ตกใจคือแม่ผมจำนองไปหมดทั้ง4ใบเลยหรอวะ ผมนึกว่าแค่ใบเดียวมาตลอด แล้ว4ใบมันต้องเป็นเงินเท่าไหร่วะนั้น การเค้นถามความชัดเจนจากปากแม่เป็นเรื่องที่ผมเกลียดที่สุดในชีวิต ผมไม่เคยทำสำเร็จ พอขึ้นเสียงใส่แม่จะเอาแต่เงียบ เอ่ยปากคือโทษตัวเอง ดราม่าจนผมใจอ่อน ได้แต่บอกตัวเองว่าช่างมัน ขายที่ดินได้เงินมาใช้หนี้แม่จนหมดได้ก็ดีแล้ว ผมเหนื่อยที่ต้องร่วมมือกับแม่โกหกพ่อด้วยครับ อยากให้เรื่องมันจบและหวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก
ตั้งแต่จำความได้คือแม่ชอบเล่นหวย ใช้หนี้ของแม่ที่ว่าคงค่าหวยและมันคงไม่เยอะมากหรอก หักจากไถ่ที่ดินอีก3ใบ คงเหลือสักห้าแสน (คือคิดว่าแม่น่าจะขายได้เกือบ2ล้านเพราะเป็นที่ดินในตลาด) ผมคอยถามแม่ตลอดนะ แม่เหลือเงินเท่าไหร่ เอาไปให้พ่อใช้ด้วย บอกความจริงกับพ่อว่าแม่แอบขายที่ดินไปแล้ว ผัวเมียกันนอนด้วยกันทุกวันอย่ามีความลับต่อกัน ต้องปรึกษากัน และแม่ก็ลับปากผมอย่างดีว่าจะบอกพ่อ
ความเครียดบทที่1 เริ่มมาแล้วครับ ผมถามแม่ตลอดว่าแม่บอกพ่อยัง แม่เหลือเงินมั้ย แม่เหลือจากแบ่งให้พ่อ แม่ก็เก็บเอาไว้ใช้นะแม่ แม่ไม่มีเงินเดือน ถ้าพ่อไปทำงานแล้วลืมให้เงินไว้แม่จะได้มีเงินซื้อกิน ผมทำงานจะโอนให้แม่ทันใจไม่ได้นะ ส่วนแม่ผมตอบมาประโยคเรียบง่ายแต่แสนชาว่า แม่บอกพ่อแล้วและเงินก็หมดแล้ว โอเค..แล้วไหนล่ะแม่โฉนดที่ดินอีก3ใบ.. แม่ยังไม่ไถ่ออกมา แม่ติดเงินเขาอีก7แสน!!!
งงไปหมดครับ ...หูวิ้งเลย อะไรวะเนี่ยชีวิต!!! จับต้นชนปลายไม่ถูก พลาดตรงไหน คือต้องทำยังไงต่อไปอะ....
มาฟังความรู้สึกพ่อครับ พ่อบอกผมว่าตอนรู้ว่าแม่จะขายที่ดินแกก็ดีใจ กำลังอยากได้เงินมาต่อเติมบ้านพอดี วันนึงผมมีลูกมีเมียจะได้มาอยู่ไม่อึดอัด แต่ตอนรู้ว่าแม่เอาเงินไปใช้หนี้หมด พ่อจุกมาก โกรธแต่ก็ปลงชีวิต แก่แล้ว มีอีกเรื่องที่ผมไม่เคยรู้เลยจนได้ยินจากปากพ่อ "พอพ่อเลิกเหล้าก็ให้เงินแม่ใช้อาทิตย์ละพันสองพัน ได้จากลูกอีกเดือนละ1หมื่น (แม่บอกผมว่าต้องคอยขอพ่อ บางทีพ่อก็ไม่ให้ ผมเลยโอนให้แม่ใช้คนเดียวเลยเดือนละหมื่น มีขอจุกจิกอีกหลายครั้งต่อเดือน ผมก็ให้ทุกครั้งที่ขอเพราะผมรักแม่ผมสงสารแม่) พ่อเคยให้แม่เก็บเงินแต่ไม่เคยเหลือเก็บ พ่อเลยต้องเก็บเองไม่งั้นไม่มีใช้ ตั้งแต่พ่ออยู่กับแม่มาเกือบ40ปี ทุกๆ10ปี จะมีเจ้าหนี้มาทวงเงินถึงบ้าน พ่อก็ไปกู้เงินมาใช้ให้แม่ทีละแสนสองแสน พอจะมีเงินเก็บหน่อยก็ใช้หนี้ยิบย่อยให้แม่ จะทิ้งแม่ก็สงสารลูก พ่อเป็นเด็กกำพร้า พ่อไม่ต้องการให้ลูกของพ่อเป็นแบบพ่อ อีกอย่างพ่อเองก็รักแม่มาก พ่อขาดแม่ไม่ได้หรอก พ่อจะอดทนเอา แม้รอบนี้แม่ขายที่ดินได้เป็นล้านและหมดเร็วมากก็เถอะ เอาไปใช้อะไรหมดก็ไม่รู้ ไม่มีข้าวของเป็นชิ้นเป็นอันในบ้านเลย แม้แต่ครีมกระปุกเดียวก็ไม่มี ได้แต่สงสัยทำไรไม่ได้แก้ไขไม่ได้ แต่พ่อขอนะลูกโฉนดที่ดินอีก3ใบ รีบเอาไปไว้ซ่อนนะลูกอย่าให้แม่เห็น" ผมได้แต่นั่งฟังเงียบๆ และผมเชื่อคำพูดของพ่อทุกคำ เพราะแม่ชอบโทรมาเล่าเรื่องแย่ๆของพ่อให้ฟังอารมณ์แบบเสี้ยมให้ผมโกรธเกลียดพ่อ ในขณะที่เวลาผมโกรธแม่ เป็นพ่อที่ห้ามทันที พ่อบอกตลอดห้ามคิดห้ามว่าแม่มันบาปลูก ผมลืมคิดจุดนี้ไปได้ไงว่าพ่อปกป้องแม่ทั้งการกระทำและคำพูดเสมอมา
และความที่ผมเป็นลูกแม่ ผมควรทำยังไงดีครับ
ตอนนี้ยังไม่กล้าบอกพ่อเรื่องหนี้ของแม่7แสนและโฉนดที่ดินอีก3ใบที่ติดนำนอง กลัวพ่อกลับไปกินเหล้าอีกเพราะแกคงเครียดมากมันเป็นสมบัติที่มีอยู่ที่พ่อตั้งใจจะยกให้ผม
แม่บอกแม่อยากไปทำงานเกษตรที่ออสเตรเลีย ไปหาเงินมาจ่ายหนี้ที่ตัวเองก่อ ผมไม่อยากให้แม่ไป แม่อายุ51ปีแล้ว ผมคิดว่าจะไปเองแต่โควิด ประเทศเขาก็ยังไม่เปิด ไปก็ไม่รู้จะยังไง พูดภาษาอังกฤษก็งูๆปลาๆ
มืดแปดด้านครับ ตอนนี้ผมคิดว่าจะปิดพ่อต่อไป หาเงินมาไถ่คืน ไม่รู้เมื่อไหร่ดอกเบี้ยก็แสนแพง
ใครมีข้อเสนอแนะ ชี้ทางผมด้วยครับ