เราอยากไปเรียนต่อ กทม ซึ่งเราตั้งในเข้ามหาลัยแห่งหนึ่งเราขอพ่อแม่เพราะอีกไม่นานก็จะขึ้นมหาลัยแล้วแต่พ่อแม่เราไม่ให้เราไปต่างจังหวัดที่เราไม่อยากเรียนในจังหวัดเพราะเราจะไปไหนเราก็ไม่ได้ไปเราขอไปเที่ยวเราก็ไม่ได้ไปถ้าเราบอกตรงๆเราเลยอยากใช้ชีวิตที่ไม่มีคนมาห้ามนู้นนี่เราเราหาดูแล้วมหาลัยที่ใกล้ๆบ้านเรามันไม่มีคณะที่เราอยากเรียนทั้งสองมหาลัยแล้วอีกอย่างเราอึดอัดพ่อแม่เราชอบให้เราทำตามใจของพ่อกับแม่ซึ่งเราจะทำอะไรก็ไม่ได้เราถูดขีดเส้นให้อยู่ในสายตายของพ่อแม่ตลอดซึ่งไม่ใช่แค่พ่อกับแม่นะพี่ชายของเรากับพี่สะใภ้เหมือนกันทั้งๆที่เราอยากทำอะไรเรามักจะโดนขัดขวางตลอดเราอยากเรียนแพทย์เราก็โดนด่าว่าเรียนทำไมค่าเทอมมันแพงหาคณะอื่นเรียนไม่มีใครส่งเรียนหรอกไม่มีปัญญาส่งเรียนก็เรียนแถวๆไม่ปล่อยไปไหนหรอกคิดดูเด็กคนหนึ่งอยากทำอะไรก็ไม่ได้ทำเราอึดอัดมากที่จะทำอะไรก็ต้องขอพอเราไม่ขอเราก็โดนด่าเราอึดอัดเราอยากออกไปไกลๆจะความอึดอันนี้แต่เราก็โดนขัดขวางจากครอบครัวเราอธิบายก็ไม่ฟังจากที่เราเป็นเด็กที่ยิ้มตลอดแต่พอเรามาเจออะไรแบบนี้เราก็เป็นคนเก็บตัวไม่พูดมากเหมือนตอนเด็กๆเราดันเป็นคนโรคส่วนตัวสูงทันทีจากคนที่เข้ากะบคนง่ายก็เป็นหยิ่งไปเลยเราอึดอัดมาก