สวัสดีค่ะ กลับมาตั้งกระทู้อีกเเล้วพึ่งทะเลาะกับเพื่อนมา เเล้วเพื่อนพูดถึงเรื่องในอดีต ที่เราทำไม่ดีไว้กับเขาค่ะ เเล้วมันทำให้เรารู้สึกผิดมาก เเละกลับไปเเก้ไขอะไรไม่ได้ เราเลยขอโทษเพื่อนไปหลายรอบมาก เเล้วเพื่อนก็น่าจะหายโกธรเราเเล้วตอนนี้ เเต่เรากลับรู้สึกสับสนงุนงง คิดว่าทำไมต้องพูดถึงอดีต เเล้วก็นึกถึงความผิดตัวเอง วนซ้ำไปซ้ำมา เเค่คิดว่าจะกลับไปเป็นเเบบเดิม มันก็ไม่มีทางเกิดขึ้นเเน่ๆ
อันนี้เราหมายถึง ทำตัวเเบบปกติที่เคยทำอ่ะค่ะ เพราเพื่อนไม่เคยเล่าเลย ถึงเรื่องที่เราทำไม่ดีไว้ เเล้วพอเรารู้ ว่าเพื่อนต้องเป็นทุกข์ใจมากขนาดนั้น ช็อคค่ะ เเบบ เหมือนเวลาในโลกหยุดหมุน หรือเดินช้าลง มันคิดอะไรไม่ออก ในหัวว่างเปล่า เเต่ก็เลิกโทษตัวเองเเล้วนะคะ กลับกลายเป็นว่า...เราไม่สามารถเอามันออกจากหัวได้ ถึงเพื่อนจะกลับมาร่าเริงเเล้ว เเต่เราเเบบ เหมือนยังอยู่ในภวังค์ พรุ่งนี้ก็ต้องไปเจอกัน
ปล.เวลาเราอยู่กับเพื่อนจะสนุกเฮฮาหัวเราะกันมาก เเต่เหมือนตอนนี้ ความสุขตรงนั้นมันหายไปใหนก็ไม่รู้ เหมือนทุกคนอยู่ไกลออกไป เเค่จะคิดว่าการขอโทษไปจะพอชดใช้ความผิดได้ ก็ไม่กล้าคิดเลยค่ะ เหมือนเราไม่คู่ควรที่จะเรียกเขาว่าเพื่อนด้วยซ้ำ
เเละ เหมือนความรู้สึกมันเฉยชาไปเเล้วตอนนี้
เจอเรื่องทุกข์ใจมากเยอะ จนเฉยชากับทุกสิ่งที่เกิด
อันนี้เราหมายถึง ทำตัวเเบบปกติที่เคยทำอ่ะค่ะ เพราเพื่อนไม่เคยเล่าเลย ถึงเรื่องที่เราทำไม่ดีไว้ เเล้วพอเรารู้ ว่าเพื่อนต้องเป็นทุกข์ใจมากขนาดนั้น ช็อคค่ะ เเบบ เหมือนเวลาในโลกหยุดหมุน หรือเดินช้าลง มันคิดอะไรไม่ออก ในหัวว่างเปล่า เเต่ก็เลิกโทษตัวเองเเล้วนะคะ กลับกลายเป็นว่า...เราไม่สามารถเอามันออกจากหัวได้ ถึงเพื่อนจะกลับมาร่าเริงเเล้ว เเต่เราเเบบ เหมือนยังอยู่ในภวังค์ พรุ่งนี้ก็ต้องไปเจอกัน
ปล.เวลาเราอยู่กับเพื่อนจะสนุกเฮฮาหัวเราะกันมาก เเต่เหมือนตอนนี้ ความสุขตรงนั้นมันหายไปใหนก็ไม่รู้ เหมือนทุกคนอยู่ไกลออกไป เเค่จะคิดว่าการขอโทษไปจะพอชดใช้ความผิดได้ ก็ไม่กล้าคิดเลยค่ะ เหมือนเราไม่คู่ควรที่จะเรียกเขาว่าเพื่อนด้วยซ้ำ
เเละ เหมือนความรู้สึกมันเฉยชาไปเเล้วตอนนี้