เชื่อว่าหลายคน คงคิดถึงจุดนี้มาก่อน แต่ดิฉันเองก็คิดอยู่บ่อยๆ ร้องไห้ทุกครั้งเมื่อคิด ตอนนี้ยังมีพ่อแม่ครบ แล้วส่วนตัว เรียนอยู่ต่างจังหวัด แล้วเวลาจะกลับหอก็คิดทุกครั้ง อยากอยู่บ้านกับพ่อแม่ตลอดไป ห

ไม่อยากโตแล้วค่ะ พยายามคิดในแง่ดีบ้างแล้ว แต่มันจะวนมาในหัวก่อนนอนทุกคืนเลย นึกถึงภาพที่เราเป็นผู้ใหญ่ วันที่พ่อแม่ ยาย น้า ทุกคนไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว ทำใจไม่ได้เลย บางทีก็คิดเห็นแก่ตัว อยากเป็นเด็กตล

ตอนที่ทุกคนขึ้น มหาวิทยาลัย เคยกลัวการโตบ้างไหมคะ กลัวอะไรกันบ้าง ไม่เจาะจงแต่ ชีวิตใน มหาวิทยาลัย แต่ ความกดดันของการเป็นผู้ใหญ่ที่ดี มันเป็นแบบไหนกัน

เราไม่อยากโตแล้ว เรารู้สึกว่ายิ่งโตยิ่งเหนื่อย ต้องเจอคนหลายรูปแบบ ต้องอยู่กับสังคมใส่หน้ากาก เราไม่เข้าใจเลยสู้ชีวิตไปทำไม ยังไงก็ต้องตายอยู่ดี อยากกลับเป็นเด็กให้พ่อแม่ดูแลไปตลอดจัง เรานึกภาพไม่ออกเ