🥲ถูกทำร้ายมาเป็นปีๆ ก็ยังทนและไม่รู้ว่าจะทนไปเพื่ออะไร
เราคบกับแฟนมาเข้าปีที่ 2 โดนทำร้ายมาตลอด ตั้งแต่คบกันแรกๆเวลาเขาเมา เขามักจะทำร้ายเราตลอด ความจริงเราชั่งใจอยู่นานว่าจะมาระบายในนี้ดีไหม แต่เราไม่กล้าบอกที่บ้าน กลัวที่บ้านเป็นห่วง เพราะเราไม่มีหนทางไป และเราอยู่ในช่วงตกงาน ไม่อยากกลับบ้านไปสภาพแบบนี้ เรารู้ว่าสุดท้ายแล้ว ครอบครัวอ้าแขนรับเสมอ แต่เราไม่อยากพลาดในชีวิตทำให้ครอบครัวเสียใจอีก เมื่อคืนมันสุดจะทนมาก มันเป็นเหตุการณ์และมีทั้งคำพูดที่ทำให้เราเสียใจ เสียความรู้สึกแบบไม่มีวันจะกลับมารู้สึกแบบเดิมได้อีก
🥲 เรารอเขากินข้าว รอเขากลับจากทำงาน ซึ่งเขาบอกหุงข้าวรอเลย เวลา 19:00 น. เราโทรไปว่าทำไมวันนี้ช้าจัง
เขาตอบกลับมาว่า ขอกินเหล้านะ ขอเข้าสังคมบ้าง
(เราไม่โอเคมาก เพราะเวลาเขาเมาชอบทำร้ายเรา) เราเลยบอกเขาไปว่า “ถ้า 3 ทุ่มครึ่งยังไม่กลับ ก็นอนบ้านเพื่อนเลยนะ” เราจะเอาชุดทำงานไปไว้ให้ เพราะตอนเช้าเขาจะไปทำงานกับเพื่อนคนนี้ และเราก็เอาเสื้อผ้าไปไว้ให้เขา ตอนนั้นเราก็ด่าต่อหน้าเพื่อนๆร่วมงานเขา เราไม่โอเคมากกับการโกหก และโกหกไปกินเหล้า ทั้งๆที่เรารอกินข้าวอยู่ที่ห้องพัก
เราก็กลับมานอนปกติ เรายอมรับเรานอนไม่หลับ เพราะเราคิดว่าเราจะเอายังไงต่อดี ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เราจะทนไปอีกนานแค่ไหน ก่อนออกมาจากตอนเอาเสื้อผ้าไปให้ เราบอกว่าเราจะไม่เปิดประตูให้นะ ถ้า 21:30 น. ยังไม่กลับ
🥲 เวลาผ่านไป ตี 2 เขากลับมาพร้อมความเมา เขามีกุญแจแต่ห้องเรามีล็อคจากด้านใน เป็นโซ่คล้อง เขาก็ด่ากราดสารพัด ด้วยถ้อยคำหยาบคาย เราใจแข็งไม่เปิด เขาพังประตูดังมาก ดังมากๆ เราเกรงใจเพื่อนข้างห้องมาก แต่ยังเปิดไม่ได้ เขาหายไปครึ่งชั่วโมง มาพร้อมกับเหล็กและเขาก็พังตัวล็อคด้านใน เรานอนอยู่เขามากระโดดถีบเรา เตะเรา ตบเราไม่ยั้ง “เราได้แต่พูดออกไปว่าเราผิดอะไร เรารอกินข้าว จ้องทำเราขนาดนี้เลยหรอ” เขาก็บอกเราไม่เปิดประตูให้ (เราบอกไปแล้วว่า 21:30 น. ไม่มานอนบ้านเพื่อนนะ เราไม่เปิดให้) เราไม่รู้ว่าการที่เราไม่เปิดให้เราทำผิดหรือถูก แต่เขาทำร้ายเรารุนแรงมาก เราล้มฟุบไป กระทืบซ้ำ เรานั่งได้ก้มหน้าอยู่ก็เตะหน้าเสยมา เราทรมานมาก ในใจเราคิดถึงแต่ครอบครัวของเรา เขาไม่เคยทำเราแบบนี้ เราคิดถึงแต่แม่ เราภาวนาในใจว่าเราจะทนให้มันเงียบไป เราไม่โต้ตอบ มันก็ยังไม่หยุด ลากเรา ดึงผมเราให้เราไปนอนข้างนอกห้อง ครั้งนี้ไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ที่ทำร้ายเรา เรานับไม่ไหวแล้ว เราไม่รู้ว่าเราจะต้องทนไปอีกนานแค่ไหนและทำไมต้องทน ที่ผ่านมาเราก็มีเงินของตัวเอง ใช้จ่ายส่วนตัวไม่เคยขอเขา เงินเก็บเราเขาก็เอาไปออกรถ และตอนนี้เราล้ม เราตกงาน ใจนึงก็อยากกลับบ้าน แต่เราไม่มีอะไรกลับไปเลย เราต้องทำยังไงต่อไปดี
เรารู้ว่าเราควรรักตัวเอง แค่อยากระบาย 🥲
ทำไมต้องทน โดนทำร้ายมาเป็นปี
เราคบกับแฟนมาเข้าปีที่ 2 โดนทำร้ายมาตลอด ตั้งแต่คบกันแรกๆเวลาเขาเมา เขามักจะทำร้ายเราตลอด ความจริงเราชั่งใจอยู่นานว่าจะมาระบายในนี้ดีไหม แต่เราไม่กล้าบอกที่บ้าน กลัวที่บ้านเป็นห่วง เพราะเราไม่มีหนทางไป และเราอยู่ในช่วงตกงาน ไม่อยากกลับบ้านไปสภาพแบบนี้ เรารู้ว่าสุดท้ายแล้ว ครอบครัวอ้าแขนรับเสมอ แต่เราไม่อยากพลาดในชีวิตทำให้ครอบครัวเสียใจอีก เมื่อคืนมันสุดจะทนมาก มันเป็นเหตุการณ์และมีทั้งคำพูดที่ทำให้เราเสียใจ เสียความรู้สึกแบบไม่มีวันจะกลับมารู้สึกแบบเดิมได้อีก
🥲 เรารอเขากินข้าว รอเขากลับจากทำงาน ซึ่งเขาบอกหุงข้าวรอเลย เวลา 19:00 น. เราโทรไปว่าทำไมวันนี้ช้าจัง
เขาตอบกลับมาว่า ขอกินเหล้านะ ขอเข้าสังคมบ้าง
(เราไม่โอเคมาก เพราะเวลาเขาเมาชอบทำร้ายเรา) เราเลยบอกเขาไปว่า “ถ้า 3 ทุ่มครึ่งยังไม่กลับ ก็นอนบ้านเพื่อนเลยนะ” เราจะเอาชุดทำงานไปไว้ให้ เพราะตอนเช้าเขาจะไปทำงานกับเพื่อนคนนี้ และเราก็เอาเสื้อผ้าไปไว้ให้เขา ตอนนั้นเราก็ด่าต่อหน้าเพื่อนๆร่วมงานเขา เราไม่โอเคมากกับการโกหก และโกหกไปกินเหล้า ทั้งๆที่เรารอกินข้าวอยู่ที่ห้องพัก
เราก็กลับมานอนปกติ เรายอมรับเรานอนไม่หลับ เพราะเราคิดว่าเราจะเอายังไงต่อดี ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เราจะทนไปอีกนานแค่ไหน ก่อนออกมาจากตอนเอาเสื้อผ้าไปให้ เราบอกว่าเราจะไม่เปิดประตูให้นะ ถ้า 21:30 น. ยังไม่กลับ
🥲 เวลาผ่านไป ตี 2 เขากลับมาพร้อมความเมา เขามีกุญแจแต่ห้องเรามีล็อคจากด้านใน เป็นโซ่คล้อง เขาก็ด่ากราดสารพัด ด้วยถ้อยคำหยาบคาย เราใจแข็งไม่เปิด เขาพังประตูดังมาก ดังมากๆ เราเกรงใจเพื่อนข้างห้องมาก แต่ยังเปิดไม่ได้ เขาหายไปครึ่งชั่วโมง มาพร้อมกับเหล็กและเขาก็พังตัวล็อคด้านใน เรานอนอยู่เขามากระโดดถีบเรา เตะเรา ตบเราไม่ยั้ง “เราได้แต่พูดออกไปว่าเราผิดอะไร เรารอกินข้าว จ้องทำเราขนาดนี้เลยหรอ” เขาก็บอกเราไม่เปิดประตูให้ (เราบอกไปแล้วว่า 21:30 น. ไม่มานอนบ้านเพื่อนนะ เราไม่เปิดให้) เราไม่รู้ว่าการที่เราไม่เปิดให้เราทำผิดหรือถูก แต่เขาทำร้ายเรารุนแรงมาก เราล้มฟุบไป กระทืบซ้ำ เรานั่งได้ก้มหน้าอยู่ก็เตะหน้าเสยมา เราทรมานมาก ในใจเราคิดถึงแต่ครอบครัวของเรา เขาไม่เคยทำเราแบบนี้ เราคิดถึงแต่แม่ เราภาวนาในใจว่าเราจะทนให้มันเงียบไป เราไม่โต้ตอบ มันก็ยังไม่หยุด ลากเรา ดึงผมเราให้เราไปนอนข้างนอกห้อง ครั้งนี้ไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ที่ทำร้ายเรา เรานับไม่ไหวแล้ว เราไม่รู้ว่าเราจะต้องทนไปอีกนานแค่ไหนและทำไมต้องทน ที่ผ่านมาเราก็มีเงินของตัวเอง ใช้จ่ายส่วนตัวไม่เคยขอเขา เงินเก็บเราเขาก็เอาไปออกรถ และตอนนี้เราล้ม เราตกงาน ใจนึงก็อยากกลับบ้าน แต่เราไม่มีอะไรกลับไปเลย เราต้องทำยังไงต่อไปดี
เรารู้ว่าเราควรรักตัวเอง แค่อยากระบาย 🥲