สวัสดีครับเพื่อนชาว pantip ทุกคน คือผมมีเรื่องหนักใจเรื่องนึงจะสอบถามครับ เเต่ก่อนอื่นขออธิบายเรื่องตัวเองก่อน ปัจจุบันอายุ 19ปี
คือ ผมเป็นเด็กผู้ชายโง่ๆคนหนึ่งหรือคนไม่เอาถ่านที่ละทิ้งสายการเรียนเเบบสายสามัญมาต่อ ปวช ปวส
(เพราะตอนนั้นคิดว่าเรียนต่อ ม.ปลายไม่ไหว) ในในสาขา อุตสาหกรรม ซึ่งในการมาต่อสายวิชาชีพนั้นก็เป็นเรื่องที่ดีเลยเพราะมันทำให้ผมเห็นเเสงสว่างในชีวิตเเละเป่าหมายของตัวเองมากขึ้น
ในเเต่ละเทอม ไม่เคยทำเกรดได้ต่ำกว่า 3.7 (ตอนเรียนอยู่ ม.ต้น ได้ 2.5 นี่ก็ถือว่าเจ๋งเเล้ว555) เเละได้มีโอกาสทำงานวิจัยร่วม กับมหาลัย อยู่ 4 โครงการ จนไปสดุดสายตาผู้ใหญ่ท่านนึงเข้า ผู้ใหญ่ท่านนั้นได้เสนอทุนการศึกษา ไปต่อ ตปท เเลกกับการกลับมาทำงาน งานหนึ่งที่เขาต้องการ
ซึ่งสำหรับเด็กไม่เอาถ่านอย่างผมเเล้ว การที่มีคนมาเสนออะไรผมอย่างนี้มันช่างเหมือน ปฎิหาริย์จริงๆ 555
(ตอนนี้อาจจะมีคนสงสัยว่า ภาษาผมได้หรอ )
ขอบอกก่อนว่าผมเรียนภาษาเป็นงาน อดิเรก 555
ปัจจุบันผมสามารถสื่อสารได้ 3 ภาษา อังกฤษ(IELTS 7.0) เยอรมัน (B2) เดนนิส (A2)
ภาษาเนี่ยถือว่าเป็นจุดเเข็งของผมอย่างนึงเลย
จนได้มาต่อ ปวสเเบบทวิภาคี คือเรียนไปทำงานไปด้วย เเละได้โอกาสมาทำงานอยู่บริษัท รถยี้ห่อนึง ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่า สิ่งที่ผมทำมาทุกวันนี้มันไม่ใช้ตัวผมเลยสักนิด ผมรู้สึกเหนื่อย เบื่อ เซ็ง อยู่ตลอดเวลา ไม่มีความสุขกับการทำงานหรืออยากจะทำอย่างอื่นเลยเเม้เเต่นิดเดียว
ดังนั้นมันจึงทำให้ผมต้องหาตัวเองใหม่อีกครั่ง
ซึ่งผลที่เเสดงออกมา คือ ผมอยากเป็นทหาร(ทม.)เหมือน พ่อ,ลุง พี่ ผม เเต่พวกเขาดันค้านหัวชนฝาสะงั่น555 เเล้วพูดกับผมประมาณว่า
" เอ็งมีอนาคตที่ดีอยู่เเล้วจะเอาอนาคตตัวเองมาเสี่ยงทำไม"
ผมก็ให้เหตุผลเขาไปว่า "ผมอยากจะทำงานที่รักมากกว่างานที่รายได้สูงเเต่ไม่มีความสุขบ้านเราก็ไม่ได้รวยไม่ได้มีฐานะอะไรอยู่เเล้วจะห่วงทำไม"
พวกเขาก็ให้เหตุผลมาหลายอย่างอยู่พอสมควรเเต่ถึงอย่างไรผมก็ไม่ฟังอยู่ดี
ตอนนี้กำลังเตรียม ร่างกายสอบ นักเรียนนายสิบ เเละทหารพราน ถ้าสอบผ่านก็คาดว่าจะออกไปเลย
พี่คิดเห็นกันยังไงบ้างครับ
อนาคตหรือความฝัน
คือ ผมเป็นเด็กผู้ชายโง่ๆคนหนึ่งหรือคนไม่เอาถ่านที่ละทิ้งสายการเรียนเเบบสายสามัญมาต่อ ปวช ปวส
(เพราะตอนนั้นคิดว่าเรียนต่อ ม.ปลายไม่ไหว) ในในสาขา อุตสาหกรรม ซึ่งในการมาต่อสายวิชาชีพนั้นก็เป็นเรื่องที่ดีเลยเพราะมันทำให้ผมเห็นเเสงสว่างในชีวิตเเละเป่าหมายของตัวเองมากขึ้น
ในเเต่ละเทอม ไม่เคยทำเกรดได้ต่ำกว่า 3.7 (ตอนเรียนอยู่ ม.ต้น ได้ 2.5 นี่ก็ถือว่าเจ๋งเเล้ว555) เเละได้มีโอกาสทำงานวิจัยร่วม กับมหาลัย อยู่ 4 โครงการ จนไปสดุดสายตาผู้ใหญ่ท่านนึงเข้า ผู้ใหญ่ท่านนั้นได้เสนอทุนการศึกษา ไปต่อ ตปท เเลกกับการกลับมาทำงาน งานหนึ่งที่เขาต้องการ
ซึ่งสำหรับเด็กไม่เอาถ่านอย่างผมเเล้ว การที่มีคนมาเสนออะไรผมอย่างนี้มันช่างเหมือน ปฎิหาริย์จริงๆ 555
(ตอนนี้อาจจะมีคนสงสัยว่า ภาษาผมได้หรอ )
ขอบอกก่อนว่าผมเรียนภาษาเป็นงาน อดิเรก 555
ปัจจุบันผมสามารถสื่อสารได้ 3 ภาษา อังกฤษ(IELTS 7.0) เยอรมัน (B2) เดนนิส (A2)
ภาษาเนี่ยถือว่าเป็นจุดเเข็งของผมอย่างนึงเลย
จนได้มาต่อ ปวสเเบบทวิภาคี คือเรียนไปทำงานไปด้วย เเละได้โอกาสมาทำงานอยู่บริษัท รถยี้ห่อนึง ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่า สิ่งที่ผมทำมาทุกวันนี้มันไม่ใช้ตัวผมเลยสักนิด ผมรู้สึกเหนื่อย เบื่อ เซ็ง อยู่ตลอดเวลา ไม่มีความสุขกับการทำงานหรืออยากจะทำอย่างอื่นเลยเเม้เเต่นิดเดียว
ดังนั้นมันจึงทำให้ผมต้องหาตัวเองใหม่อีกครั่ง
ซึ่งผลที่เเสดงออกมา คือ ผมอยากเป็นทหาร(ทม.)เหมือน พ่อ,ลุง พี่ ผม เเต่พวกเขาดันค้านหัวชนฝาสะงั่น555 เเล้วพูดกับผมประมาณว่า
" เอ็งมีอนาคตที่ดีอยู่เเล้วจะเอาอนาคตตัวเองมาเสี่ยงทำไม"
ผมก็ให้เหตุผลเขาไปว่า "ผมอยากจะทำงานที่รักมากกว่างานที่รายได้สูงเเต่ไม่มีความสุขบ้านเราก็ไม่ได้รวยไม่ได้มีฐานะอะไรอยู่เเล้วจะห่วงทำไม"
พวกเขาก็ให้เหตุผลมาหลายอย่างอยู่พอสมควรเเต่ถึงอย่างไรผมก็ไม่ฟังอยู่ดี
ตอนนี้กำลังเตรียม ร่างกายสอบ นักเรียนนายสิบ เเละทหารพราน ถ้าสอบผ่านก็คาดว่าจะออกไปเลย
พี่คิดเห็นกันยังไงบ้างครับ