สวัสดีครับ.. ขอเล่าเรื่องยาวสักหน่อยนะครับผมเป็นคนที่เล่นเกมปกตินี้หละครับแต่ติดตรงที่ไม่ค่อยจะมีเพื่อนเล่นเกมเท่าไหร่ เวลาเล่นเขาก็จะคิดถึงผมเป็นคนสุดท้ายหรืออาจจะไม่คิดถึงเลยก็เป็นไปได้บางทีเห็นผมออนไลน์อยู่ก็ชวนเข้าตี้ไปพอเล่นได้สักเกมเขาก็แตะผมออกตี้เพราะคนในตี้ประจำของเขามาแล้วยิ่งทำให้ผมรู้สึกน้อยใจเข้าไปอีก ประเด็นหลักๆที่ผมมองตัวเองแล้วคิดได้อาจจะเพราะผมเล่นไม่เก่ง ผมเลยแก้ปัญหาเองโดยการฉีกไปเล่นเกมที่คิดว่าเขาไม่เล่นกันแต่การเล่นคนเดียวกับเล่นกับเพื่อนมันสนุกไม่เท่ากัน เวลาผมเห็นคนอื่นๆเล่นกันกับเพื่อนดูสนุกมากเลยมันก็อดคิดในใจเล็กๆไม่ได้ว่า "กูก็อยากเล่นกับเพื่อนแล้วสนุกแบบนี้เหมือนกันนะ" มันบั่นทอนจิตใจผมมากเลยครับ เลยอยากหาคิดวีธีแก้อาการนี้หน่อยครับมันเหมือนโดนหักอกเลยอะครับ

    - ผมเคยเป็นคนชวนแล้วแต่ทุกคนก็ปฏิเสธว่าไม่ว่างเรื่องนี้ผมก็พยายามเข้าว่าคนเรามีเวลาว่างไม่เท่ากันแต่ถ้าจะชวนทุกวันกลัวเขาจะรำคาญเอา