คือผมรู้จักผู้หญิงคนนึ่งเราอยู่ด้วยกันมาประมาณ4-5เดือน เรา2คนอยู่กันคนละที่ครับ แต่เราไปหากันทุกอาทิตย์ อาทิตย์นึ่งเราจะได้อยู่ด้วยกันประมาณ2-3 วัน แต่...เรา2คนไม่ได้คบกันนะครับ (แต่อยู่ด้วยกันเหมือนแฟน) แต่ก็ไม่ได้เป็นชู้นะครับ เพราะเราต่างคนต่างไม่มีแฟน ผมเคยขอคบเขาแล้วครับแต่เขาปฏิเสธ เรา2คนเลยทำข้อตกลงกันว่า ถ้ามีคนคุยก็คุยได้แต่เราจะไม่ไปมีอะไรกับคนอื่น ก็ตกลงกันทั้ง2 ครับ แต่พอเข้าช่วง4-5 เดือน ช่วงนั้นต่างคนต่างไม่ว่างครับเลยไม่ค่อยได้เจอกัน ทะเลาะกันหนักขึ้นเรื่อยๆ เรา2คนก็เลยตัดสินใจที่จะจบความสัมพันธ์ แต่..พอมาช่วงนึ่งพอไม่ได้คุยกันมันคิดถึงกันมากครับ เขามาหาผม ผมรู้ว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ผมทำทุกอย่างให้มันดีที่สุดครับ คืนนั้นทั้งคืนเรา2คนไม่พูดไม่จากัน นอนคนละที่ต่างคนต่างร้องไห้  เขาบอกผมว่าคนจะคบกับคนๆนึ่ง แต่เขาลังเลกับผม...หลังจากนั้นเราเลิกคุยกันประมาณ1เดือน เพื่อนผมที่เป็นเพื่อนเขาเหมือนกัน(ไม่งงนะครับ) วันนั้นผมได้โทรไปเล่นกับเพื่อนๆ มันก็บอกว่า เขายังส่องอยู่นะส่องทุกวัน ผมเลยถามเพื่อนว่าเขายังไม่มีแฟนหรอ เพื่อนบอกว่า เขายังลังเลกับผมอยู่ ผมเลยตัดสินใจลงรูปกับผู้หญิงคนนึ่ง พอเขาเห็นรูปที่ผมลง เขาก็ตัดสินใจคบกับผู้ชายคนนั้นเลยครับ นับตั้งแต่วันนั้นจนมาถึงวันนี้จะเข้าเดือนที่2 ที่เราจบกัน เรา2คนก็ต่างมีคนใหม่ครับ แต่เหมือนผมก็ยังคิดถึงเขา เขาก็ได้เอ่ยมาเช่นกันว่าคิดถึงผม มันมีรอบนึ่งครับเขาก็มากับเพื่อน ผมก็ไปกับเพื่อน พอได้เจอหน้ากัน เขาบอกว่าคิดถึงแล้วเขาก็ร้องไห้ ผมก็น้ำตาซึม ในความรู้สึกคือผมอยากเดินไปกอดเขา แล้วบอกเขาว่า โครตคิดถึงเขา... เหมือนกัน แต่ผมทำได้แค่คิดครับ