ผลลัพธ์จากหัวกระทู้ ถ้าไม่เป็น 0 ก็ติด - คับ

เป็น 0 : สถานะความเป็นคนสนิทระหว่างซางยางกับสมเด็จพระนารายณ์ ไม่ได้มีผลอะไรต่อการพัฒนาประเทศเลย ตัวซางยางเองถ้าไม่ถูกลืม ก็ถูกฆ่าทิ้ง

ติด - : เกิดความขัดแย้งกันระหว่างทำงานเหมือนการเมืองในบ้านเราภายในกลุ่มพรรคร่วมรัฐบาล สมเด็จพระนารายณ์ดำเนินนโยบายแบบหนึ่ง ซางยางนำไปปฏิบัติอีกแบบหนึ่งตามแบบของตัวเอง แถมเป็นช่วงเปิดประเทศด้วย ชาวต่างชาติที่มาทำมาค้าขายก็สับสนงงไก่ตา-กันไปข้างหนึ่ง ชะตากรรมก็เหมือนข้างบน

---

สิ่งที่การปฏิรูปซางยางต้องการมากกว่าผู้นำที่ดี มีวิสัยทัศน์ อุดมการณ์ และเข้ากันได้ (อ้างอิงจากเหตุกาณ์จริงในปวศ.)
- สถานภาพความเป็นรัฐที่อ่อนแอ่ โดนต่างรัฐกลั่นแกล้ง ทำสงครามตลอดเวลา ทำให้พวกขุนนางระดับสูง กลุ่มเชื้อพระวงศ์ทั้งหลาย ยอมให้ความร่วมมือเพื่อทำให้ตัวเองหลุดพ้นจากสถานภาพนี้ [ จขกท.ลองไปศึกษาปวศ.ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิรูปในยุคสมัยอื่นๆมาดูเพิ่มเติม คนเหล่านี้เป็นตัวตั้งตัวตีในการต่อต้านการปฏิรูป อันเนื่องมาจากตัวเองเสียผลประโยชน์ ถ้าไม่ถูกฆ่ากวาดล้าง ก็ทำปฏิวัติ รัฐประหาร ]


- ต้องการสงครามขนาดใหญ่ เพื่อพิสูจน์ให้เห็นถึงผลลัพธ์ของการปฏิรูป

การสงครามในสมัยสมเด็จพระนารายณ์ก็ไม่ได้ระบุข้อมูลอะไรมาก รู้แต่ตีเมืองนู้น ตีเมืองนี้มา ไม่ปรากฎยุทธการที่มีชื่อเสียง ส่วนตัวเท่าที่เคยศึกษามาก็ไม่มีแนวโน้มจะเกิดสงครามขนาดใหญ่ ในลักษณะแนวกู้ชาติหรือทำให้สิ้นชาติ

---

ตามคห.3แหละคับ ซางยางน่าจะเข้ากันได้กับพระนเรศวรมากกว่า ปัจจัยในย่อหน้าก่อนหน้ามันตอบโจทย์ของซางยางได้ดีกว่า ทั้งลักษณะผู้นำที่เน้นการปกครองกึ่งทหาร รัฐอ่อนแอจากสงครามเสียกรุงครั้งที่1 เป้าหมายในการกู้ชาติ