คือเรื่องมันมีอยู่ว่า พ่อเราเป็นคนที่หัวโบราญมากๆ เราจะเริ่มเลยนะคะ แฟนเรากับพ่อเรา เจอกันครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว วันนั้นวันเกิดเรา เราพาแฟนไปเปิดตัวกับพ่อแม่ แม่เราโอเคมากๆ แต่พ่อเรากลับบอกว่า แฟนเราไม่มีอนาคต แต่เรารู้ค่ะว่าแฟนเราไปได้ไกล เพราะจากฐานะทางบ้าน นิสัยการใช้เงิน การหาเงินของแฟนเรา ไปในทางทีดีเลย แต่พ่อเราไม่เคยรู้เรื่องแบบนี้ เพราะเราไม่ได้บอก แฟนเรากับพ่อเรา ไม่ได้เจอกันบ่อย เอาง่ายๆคือ มองหน้ากันไม่ติดเลยก็ว่าได้ พอเวลาผ่านมาได้1ปี พ่อเราได้พูดกับแฟนเราว่า นอนบ้านมั้ย เพราะแฟนเรามากินหมูกับแม่ของเรา แล้วมันดึกแล้ว พ่อเราเลยพูดออกมา เราก็ดีใจที่พ่อเราคุยพ่อเราเริ่มเปิดใจ หลังจากนั้นอีกไม่นานก็เป็นอีกค่ะ เราจะบอกว่า ส่วนตัวเราเป็นคนขี้เกียจทำงานบ้านมากๆ (แต่ขยันหาเงินอย่างเดียว) แมวอ้วกกลางบ้าน เราก็ยังไม่เก็บเพราะกัว่า จะทำอะไรในครัวให้เสร็จก่อนค่อยเก็บ ประจวบเหมาะ แฟนเรามาบ้าน มีญาติมาเพราะมีกินเหล้ากินหมูกัน พ่อเราได้เรียกแฟนเราไปคุย ว่าทำไมไม่ให้เราไปเก็บ ก่อนหน้านี้เราบอกแฟนเราแล้วนะว่า เดี๋ยวทำไรเสร็จค่อยไปเก็บ แฟนเราเลยบอกพ่อเราไปว่า เดี๋ยวเราไปเก็บรอทำอะไรให้เสร็จก่อน พ่อเราก็ต่อว่าแฟนเรา แขวะแฟนเรา
แล้วแฟนเราไม่โอเค แฟนเราเลยมาบอกเลิก เพราะเหตุผล ที่พ่อเราเป็นแบบนี้ เราเลยบอกไปว่า เลือกไม่ได้นะว่าต้องการพ่อแบบไหน ต้องการพ่อนิสัยยังไง อยากให้ยอมรับความจริงมากกว่า ปล่อยไป เพราะมันเรื่องของคนสองคน เราก็ไม่รู้จะว่ายังไงต่อแล้ว(เรากับแฟนมีธุระกิจกันที่กำลังจะสร้างขึ้น นี่คือเหตุผลที่เรายังไม่อยากทะเลาะหรือเลิก เพราะเราทั้งคู่รักกันเสมอต้นเสมอปลาย แต่ต้องมาเลิกกันเพราะเหตุผลแบบนี้) เพื่อนๆคิดว่ายังไง แล้วเราควรทำยังไงต่อดี☹️