คือในคาบเรียนคณิตตอนใกล้หมดเวลาแล้วเราแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นแต่คือเราเข้าใจนะว่าทำผิดแต่คนอื่นก็เล่นนะที่จริงจะดุต้องดุทุกคนเลยไม่ใช่เจาะจงแค่คนๆเดียว ครูคณิตเนี้ยว่าเราด่าว่ายาวเลยแล้วนอกห้องมีครูอีกคนนึงอยู่ ครูคนนั้นก็ด่าอะไรไม่รู้ เราไม่ได้ฟังเพราะครูอีกคนด่าเราอยู่เราก็กลัวและอายจนไม่ได้ฟัง พอครูอีกคนที่รออยู่ข้างนอกเข้ามาก็บอกเราว่าเล่นในคาบฉันอีกนะจะยึดให้ แล้วเราก็ขานรับ "ค่ะ" แล้วครูคนนี้ก็ด่าเราว่า "เค้าสอนก็ไม่เรียนเล่นแต่เกม เดียวจะโทรฟ้องแม่มืง พ่อแม่ส่งมาเรียนไม่เรียนมาเล่นแต่เกม ทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจ" ชอตที่บอกว่าทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจนี่เราแบบแทบจะร้องเลยอะในคาบเรียนนั้น น้ำตาคลอเลยค่ะ ยิ่งนึกยิ่งอยากจะร้อง แล้วที่จริงครูว่ามากกว่านี้อีกนะแต่เราจำไม่ได้อิงไปถึงพ่อแม่เลยล่ะค่ะ เพื่อนในห้องก็แซวเราก็ทำได้แต่ทนแกล้งว่าโอเคไปค่ะ
"ที่อยากจะให้ทุกคนโฟกัสคือ คำพูดของคุณครูนะคะ เรารู้แล้วค่ะว่าผิดจริงเราก็ยอมรับผิดนะคะ แต่คำพูดที่ครูพูดคือมันกระทบจิตใจของเด็กนักเรียนนะคะ ครูสามารถติเตือนได้นะคะ มีคำดีๆมากมายเลยที่สามารถเอามาพูดกับเด็กได้แต่ไม่ใช่แบบนี้นะคะ🥺"