เคยเป็นเหมือนกันมั้ย คนที่เป็นแม่เป้นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเราแต่ทำไมเราคิดต่างจากนั้นแค่สงสัยว่าทำไมแม่ต้องบังคับเราทุกอย่างด้วย
แม่เป็นคนให้ความหวังเรา เป็นที่บอกเป็นที่บอกสอนทุกอย่าง แล้วเขามาพังทุกอย่างทำความหวังเราพังทุกอย่าง
เรารู้สึกว่าเราเหนื่อยมากเราจะทำอะไรก็ไม่ได้สักอย่างเลยเราคิดว่าแม่จะเป็นคนที่เข้าใจเราที่สุดแต่ไม่ เราอยากให้เขาเข้าใจว่าเราต้องการอะไรแต่เขาก็ปิดกั้นความคิดเราเราอยากได้คนที่เข้าใจเราเราโตมาจะ17ปีแล้วแต่ยังถูกบังคับอยู่เลยทำไมเขาไม่เข้าใจเราทำไมเจาต้องให้เราทำในสิ่งที่เขาต้องการด้วยแล้วทำไมเขาถึงไม่เข้าใจเราเราพยายามอธิบายพูดแต่เขาก็ว่าเราเถียงทั้งๆที่เราอยากพูดความรู้ความคิดของเราแต่เขาก็ไม่ฟังเราเหนื่อยมากเราพยายามทำทุกอย่างให้มันดีขึ้นแต่ก็ไม่เลยมันแย่ลงทุกครั้งเมื่อเราจะพูดความคิดของเราความหวังของเราแต่มันก็พังด้วยน้ำมือของคนที่ชื่อว่าแม่ ทำไมเขาต้องบังคับเราด้วยเราอยากได้ชีวิตแบบทำตามใจตัวเองบ้างไม่ใช่ทำตามที่คนอื่นบอก เราแค่ต้องการสิ่งที่เราจะเป็นอยากจะทำอะไรอยู่ที่ไหนแต่ทำไม่ได้พูดไปทุกครั้งก็ทะเลาะทุกครั้งทำอะไรก็ได้ต้องทำตามแบบเขาทุกอย่าง แล้วเขาเกิดเรามาเพื่ออะไร...❔❔