เรื่องมีอยู่ว่า................เรากับแฟน คบกันมานานพอสมควร ผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ แต่พอมาถึงวันหนึ่ง จุดหนึ่ง เมื่อเขามีทางเลือกที่ดีเข้ามา เราก็เข้าใจนะว่าทุกคนต้องเลือกทางที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง แต่ไม่คิดว่าทางที่ดีที่สุดคือทางที่ต้องแยกย้ายกัน  คำพูดที่ว่าแยกย้ายกันไปเติบโต แล้วค่อยกลับมาเจอกัน ค่อยกลับมาอยู่ด้วยกัน มันใช้ได้จริงหรอ แล้วทำไมเราอยู่ด้วยกันไม่ได้อ่ะ  เราเติบโตไปด้วยกันไม่ได้เลยหรอ  เกิดคำถามวนเวียนไปมาซ้ำแล้วซ้ำอีก มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ไม่ได้เกิดมาเพื่ออยู่คนเดียว หรือเราควรที่จะรักตัวเองมากกว่าการไปรักเขาหรอ ถ้าเขาบอกว่าแยกกันไปเติบโตคือหมายถึงว่าต่างคนต่างฝ่ายต้องทำใจนะ ไกลกันออกไปถ้าหนักแน่นพอ เราก็จะได้กลับมาหากัน แต่ถ้าหนักแน่นพอแล้วอีกคนล่ะ เขาจะหนักแน่นพอมั้ย แล้วจะรู้ได้ยังไงในเมื่อใจมนุษย์เปลี่ยนได้ทุกวัน แล้วอีกอย่างพูดทำไมว่าแยกย้าย ถ้าพูดว่าแยกย้ายเหมือนเป็นการที่เหมือนจะเลิกเพื่อไปเจอสิ่งใหม่ข้างหน้า และก็เป็นการที่กั๊กไว้ด้วยว่าเดี๋ยวเราก็กลับมานะ อย่าหนีไปไหนซะล่ะ อยู่กลางๆแบบนี้หนะหรอ แต่ก่อนเคยถามว่าถ้าเราไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เธอจะยังรอเรามั้ย เธอจะตามเราไปมั้ย คำตอบที่เขาตอบมาคือ "จะไปจริงๆใช่มั้ย เค้าจะได้ทำใจไว้ " ขนาดเป็นเธอ เธอยังพูดแบบนี้เลย แล้วพอเรามาเจอคำพูดที่ว่า "แยกย้ายกันไปทำงาน แยกย้ายกันไปเติบโต" เราต้องรู้สึกยังไง ทั้งที่ตอนเเรกเราอยากจะไป แต่เราดันเลือกที่จะตัดโอกาศตัวเอง อยู่กับเขา เพราะรู้สึกว่ารักเขามากอยากอยู่กับเขา แต่พอเจอแบบนี้เราต้องไงต่ออ่ะ??????