คือตลอดเวลาที่ผ่านมาจขกทมีนิสัยคุยเผื่อเลือกมาตลอด คือก็ใส่ใจกับทุกคนที่คุยนะแต่ติดนิสัยไม่ปฏิเสธใครก็ตามที่ผ่านมาแบบเสียดายโอกาสเขาอุตส่าห์มาจีบอะ จนมาเจอคนล่าสุดนี้ที่เราตั้งใจมากๆว่าโอเค จะเลิกเจ้าชู้คุยหลายคน อยากได้คนนี้เป็นแฟน แต่ว่ามีช่วงนึงที่เพิ่งคุยกันแรกๆ(ตอนนั้นก็ชอบคนนี้มากเป็นพิเศษแล้วนะแต่ยังไม่ฟันธงขนาดนั้น) วันนั้นเขาเรียนหนักงานเยอะไม่ได้คุยกัน แต่ก็บอกไว้นะว่างานเยอะ เราก็ทำการโหลดทินเด้อเลย ปัดอยู่วันสองวันได้คนคุยมาคนนึง คุยกันได้อาทิตย์นึงเราเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมาเพราะเราชอบนายเรียนหนักมากๆ แล้วคนใหม่นี่ก็ดันชอบเราเกินไป เหมือนถ้าให้คบเป็นแฟนตอนนี้ก็รับเลยทั้งที่คุยกันแป๊บเดียว แล้วขอคอลหาเราทุกวันจะยุ่งจากงานมายังไงก็จะขอโทรหาให้ได้ยินเสียงเธอซักนิดก็ยังดี พอเห็นเขาพูดงี้เราเลยเริ่มรู้สึกว่าถ้าปล่อยแบบนี้ต่อไปการโทรหาทุกวันของคนใหม่จะทำให้เราห่างเหินจากคนเรียนหนักเองโดยที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด ก็เลยรีบตัดจบกับคนนั้นแล้วหายไปจากชีวิตซะ กลับมาคลั่งรักคนเรียนหนักต่อ แล้วมันก็โอเคดีมากทุกคน จนตอนนี้ช่วงสอบ ใจว้าวุ่นอีกแล้ว คือรู้ว่าเขายุ่งและรู้ว่าเขาไม่ได้คุยกับใครคนอื่น ถ้าไม่เรียนก็คือพักตัวเองในโลกส่วนตัวของเขาอยู่สตอรี่ก็ยังส่องเราทุกวันเหมือนเดิม
แต่เราเรียนน้อยกว่าเขาแล้วโคดเหงาเลย,_, จะปัดทินเด้อก็รู้สึกผิด เพื่อนก็งานเยอะเหมือนกัน(อาจจะด้วยการบริหารเวลาทำงานของเราเองด้วยเลยว่างบ่อย) นี่ก็เปิดแอคทินเด้อได้วันเดียวไม่ทันรอแมชกับใครก็ลบทันทีตะกี้เลย แต่มันเหงาอะทำไงฮือ