ผมอยู่มหาลัยแล้วครับ ปี 3 แล้ว ตั้งแต่ ม.ต้น ยัน ม.ปลาย จีบมาหลายคน ไม่ติดสักคน ส่วนใหญ่แชทหนักขวาจนรู้ตัว ขัดเขินคุยไม่ออกบ้าง ไม่มีเรื่องคุยบ้าง
ทีนี้ ตอนปี 2 ผมเจอรุ่นน้องคนนึงระหว่างทำกิจกรรมครับ ตอนนั้นไม่คิดไรก็ทำกิจกรรมกันปกติ
ผ่านไป ตอนนี้ ปี 3 ผมก็เป็นทีมพี่จัดกิจกรรมละ น้องเขาสายกิจกรรมก็เข้าร่วมมาบ่อย เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น ช่วงที่ผ่านมา ก็แชทคุยกันเรื่อยๆ ตารางเรียนไม่ตรงกัน ก็แทบไม่ได้โอกาสเจอหน้ากันเลย
แต่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตที่แชทไม่หนักขวา ผลัดกันคุย ผมเองก็มีแอบๆ หยอดนิดๆ หน่อยๆ ในแชท ก็ยังคุยกันต่อ ไปหายไปไหน วันที่เธอไปดื่มกันเองกับสาวๆ เจอคนตามตื้อจากร้านเหล้า เธอก็แชทมาหาผม ว่าเอาไงดี ฯลฯ
ทีนี้ต่อมา ตอนใกล้ช่วงสอบ ผมทักเธอไป เธอก็ตั้งสถานะในโปรไฟล์ ประมาณว่า ไม่ว่างตอบอ่านหนังสือสอบ (อันนี้ทุกคนเห็นอยู่แล้ว ไม่ใช่แค่กับผม)
พอครึ่งเดือนผ่านไป หมดวันสอบ ผมก็ทักหาเธออีกรอบ
ยังคงเงียบไปสัปดาห์นึงเต็มๆ ความรู้สึกเหมือนโดนบล็อก โดนเมิน ที่เจอมาแล้วหลายรอบเริ่มล้นกลับมา
ผมก็ถามประมาณว่า งอนไรปะเนี่ย ผมรบกวนอะไรป่าว บอกมาได้นะ ถ้ายังไงไม่รบกวนแล้วละกัน
เธอก็ตอบว่าเธอดองทุกแชทช่วงสอบจริงๆ ไม่มีอะไร แค่เธอเผลอกดอ่านแชทผม โนติเลยหาย แล้วก็เลยลืมตอบ
ต่อเนื่องมา ผมชวนเธอไปเที่ยว เธอก็ตอบกลับมาว่า มีแผนไปกับคนคุยแล้ว นอกช่วงนั้น งานก็ยุ่ง ไม่ค่อยว่างเลย
"ตารางชีวิตให้กับงานและคนคุยไปแล้ว"
แล้วก็ขอตัวไปทำการบ้านต่อ
ผมพิมพ์เล่าไป ก็เริ่มรู้คำตอบแล้วแหละครับ กับความยุ่งจนไม่ว่างแชทนี้
ขอโทษที่ยาว ผมขอทิ้งท้ายความสงสัยไว้อีกนิดละกัน
คนที่เขามีแฟนกัน เขาเจอกันยังไง จีบกันยังไงหนอ
คนที่สนิทนานจนเป็นเพื่อนกันแล้ว มันก็ไม่หลุดเฟรนด์โซน
คนเพิ่งรู้จัก ก็ไม่มีประเด็นให้ชวนไปต่อ
คนแปลกหน้าเลย จะทักก็เกรงจะน่ากลัวไป
คลิกแรกพบ ก็อย่าหวังเลย กับอินโทรเวิร์ตหน้าบ้านนอกอย่างผม
เพื่อนส่วนใหญ่ที่เขามีหวานใจ ถ้าไม่มากคารมคมคาย คุยได้ทั้งอำเภอ ก็ปัดทินเดอร์เอาเป็นร้อย หวังเอ็นจอยกับสักคน...
หรือผมมันผิดแปลกอะไรจริงๆ กี่รอบกี่ทศวรรษก็ยังคงไม่ใช่สำหรับใครสักคน
สาวที่ผมจีบอยู่ บอกมาว่ามีคนคุยอยู่แล้ว
ทีนี้ ตอนปี 2 ผมเจอรุ่นน้องคนนึงระหว่างทำกิจกรรมครับ ตอนนั้นไม่คิดไรก็ทำกิจกรรมกันปกติ
ผ่านไป ตอนนี้ ปี 3 ผมก็เป็นทีมพี่จัดกิจกรรมละ น้องเขาสายกิจกรรมก็เข้าร่วมมาบ่อย เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น ช่วงที่ผ่านมา ก็แชทคุยกันเรื่อยๆ ตารางเรียนไม่ตรงกัน ก็แทบไม่ได้โอกาสเจอหน้ากันเลย
แต่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตที่แชทไม่หนักขวา ผลัดกันคุย ผมเองก็มีแอบๆ หยอดนิดๆ หน่อยๆ ในแชท ก็ยังคุยกันต่อ ไปหายไปไหน วันที่เธอไปดื่มกันเองกับสาวๆ เจอคนตามตื้อจากร้านเหล้า เธอก็แชทมาหาผม ว่าเอาไงดี ฯลฯ
ทีนี้ต่อมา ตอนใกล้ช่วงสอบ ผมทักเธอไป เธอก็ตั้งสถานะในโปรไฟล์ ประมาณว่า ไม่ว่างตอบอ่านหนังสือสอบ (อันนี้ทุกคนเห็นอยู่แล้ว ไม่ใช่แค่กับผม)
พอครึ่งเดือนผ่านไป หมดวันสอบ ผมก็ทักหาเธออีกรอบ
ยังคงเงียบไปสัปดาห์นึงเต็มๆ ความรู้สึกเหมือนโดนบล็อก โดนเมิน ที่เจอมาแล้วหลายรอบเริ่มล้นกลับมา
ผมก็ถามประมาณว่า งอนไรปะเนี่ย ผมรบกวนอะไรป่าว บอกมาได้นะ ถ้ายังไงไม่รบกวนแล้วละกัน
เธอก็ตอบว่าเธอดองทุกแชทช่วงสอบจริงๆ ไม่มีอะไร แค่เธอเผลอกดอ่านแชทผม โนติเลยหาย แล้วก็เลยลืมตอบ
ต่อเนื่องมา ผมชวนเธอไปเที่ยว เธอก็ตอบกลับมาว่า มีแผนไปกับคนคุยแล้ว นอกช่วงนั้น งานก็ยุ่ง ไม่ค่อยว่างเลย
"ตารางชีวิตให้กับงานและคนคุยไปแล้ว"
แล้วก็ขอตัวไปทำการบ้านต่อ
ผมพิมพ์เล่าไป ก็เริ่มรู้คำตอบแล้วแหละครับ กับความยุ่งจนไม่ว่างแชทนี้
ขอโทษที่ยาว ผมขอทิ้งท้ายความสงสัยไว้อีกนิดละกัน
คนที่เขามีแฟนกัน เขาเจอกันยังไง จีบกันยังไงหนอ
คนที่สนิทนานจนเป็นเพื่อนกันแล้ว มันก็ไม่หลุดเฟรนด์โซน
คนเพิ่งรู้จัก ก็ไม่มีประเด็นให้ชวนไปต่อ
คนแปลกหน้าเลย จะทักก็เกรงจะน่ากลัวไป
คลิกแรกพบ ก็อย่าหวังเลย กับอินโทรเวิร์ตหน้าบ้านนอกอย่างผม
เพื่อนส่วนใหญ่ที่เขามีหวานใจ ถ้าไม่มากคารมคมคาย คุยได้ทั้งอำเภอ ก็ปัดทินเดอร์เอาเป็นร้อย หวังเอ็นจอยกับสักคน...
หรือผมมันผิดแปลกอะไรจริงๆ กี่รอบกี่ทศวรรษก็ยังคงไม่ใช่สำหรับใครสักคน