ตอนนี้เราเรียนอยู่ชั้นม.4ค่ะ รู้ตัวว่าอยากเข้าสัตวแพทย์เมื่อไม่นานมานี้ ครอบครัวปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่า "โตไปเป็นหมอให้พ่อกับแม่นะ" "ก่อนตาย ย่าอยากเห็นเราสอบติดหมอ" "เรียนเก่งแบบนี้โตไปเป็นหมอเป็นหน้าเป็นตาให้ตระกูลนะ" ได้ยินคำพูดแบบนี้มาตลอดชีวิต ด้วยความที่ยังเป็นเด็กเราก็คิดว่าเป็นหมอก็ได้

แต่พอโตมาเลยรู้ว่าไม่ได้ชอบ เราพยายามพูดลอยๆให้พ่อกับแม่รู้ตัวว่าเราอยากเป็นสัตวแพทย์ตลอด แต่พ่อแม่ก็ตอบกลับมาว่า "ถ้าอยากเป็นแค่สัตวแพทย์แล้วไปเรียนเตรียมอุดมทำไม อยู่โรงเรียนเดิมก็สอบเข้าได้แล้ว" "สอบหมอมันยากจนเปลี่ยนใจเลยหรอ" เราอยากบอกพ่อกับแม่มาก ว่าเราไม่เคยเปลี่ยนใจ เราแค่เพิ่งรู้ตัว แต่ก็ไม่เคยพูดออกไปเพราะหนีไปร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้

เราไม่เคยคิดว่าอาชีพอื่นมีเกียรติน้อยกว่าการเป็นหมอรักษาคน ทุกอาชีพมีความสำคัญ ไม่ใช่ว่าคนเก่งทุกคนจะสามารถเป็นหมอได้ เพราะเรารู้ว่ามันเรียนหนักมาก ทำงานก็หนัก คนที่จะเป็นหมอได้ต้องมีใจรัก ซึ่งเราไม่มีเพราะเราไม่ได้ชอบและไม่ได้อยากเป็นหมอ

---

เราอยากถามทุกคนว่า ทำยังไงให้พ่อแม่เข้าใจเรา และ สนับสนุนความฝันของเรา และถ้าเป็นไปได้อยากรู้วิธีการที่ทำให้เขาเห็นคุณค่าในทุกอาชีพ

และเราอยากฝากถึงพ่อแม่หลายๆคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ให้ลูกของท่านได้ทำในสิ่งที่เขาชอบเถอะนะคะ ตราบใดที่มันไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ให้เขาได้ใช้ชีวิตที่มันเป็นของเขา ในฐานะลูกคนนึงเราไม่อยากให้ใครต้องเจ็บปวดจากการคาดหวังและความกดดันจากครอบครัวแบบนี้อีกแล้ว