พอทำไปซักพัก ต่อให้รู้สึกเบื่อระบบแค่ไหน เบื่อคนหรือวัฒนธรรมองค์กรแค่ไหน แต่ก็ไม่ออกไปทำอย่างอื่นกันแล้ว เพราะคำว่า safe zone ถ้าออกไปแล้วจะนู่นนี่นั่น บลาๆๆๆ โดยเฉพาะทางบ้านที่ยึดติดกับคำว่าข้าราชการ พอลูกจะลาออก ก็ไม่มีใครรับได้ ทุกคนพูดคำเดียวว่า กว่าจะเข้ามาได้มันยาก มีคนเป็นแสนเป็นล้านอยากมาทำ ถ้าทำเอกชนเขาจะเอาออกเมื่อไก็ได้ ราชการมั่นคง บลาๆๆๆๆ  และสุดท้ายก็ต้องทนกันในวังวนเดิมๆต่อไป บางคนสุขภาพจิตเสีย เพราะเห็นแต่ความเอารัดเอาเปรียบในวงการราชการ เรื่องเน่าๆอีกเยอะที่คนเข้าไปต้องพบเจอ บางทีก็ต้องทำเรื่องสุ่มเสี่ยงผิดกฎหมาย แต่ด้วยคำว่า ข้าราชการ เลยทำให้ต้องทนใช่ไหม
ทุดคนคิดว่าไงกันมั่ง คำว่า มั่นคง ที่คนส่วนมากพูดถึง มันคือ safe zone ที่ทำให้เราไม่กล้าออกไปจริงๆใช่มั้ย.หรือเรายึดติดกับอะไรกันแน่..