อยากทราบความเห็นหน่อยค่ะ
ว่าเป็นเพื่อนๆจะตัดสินใจอย่างไร เผื่อได้แนวคิดดีๆที่แตกต่างจากการคิดทบทวนอยู่คนเดียว
ตอนนี้เรารับราชการอยู่นะคะ เป็นหน่วยงานราชการใน ตจว.
ถ้าเทียบซีแล้วก็ประมาณซี4 ยังมีอายุราชการเหลืออีกเกือบๆ30ปี ถ้ายังอยู่ในหน่วยงานเดิมก็น่าจะไปได้ถึงซี8 ก่อนเกษียณ
เนื้องานที่รับผิดชอบอยู่ก็ทั่วๆไป เหมือนเดิมที่ทำทุกปี
เรื่องงานไม่ค่อยมีปัญหาจะมีบ้างก็คือคิดว่าน่าเบื่อไม่ท้าทาย แต่ที่เป็นปัญหาคือเกี่ยวกับระบบงาน การบังคับบัญชาและเรื่องเพื่อนร่วมงาน ตลอดจนวัฒนธรรมในที่ทำงาน หลายๆอย่าง ซึ่งเดาว่าในหน่วยงานราชการอื่นๆก็ไม่น่าจะแตกต่างกันมาก
บอกตรงๆว่าหลายอย่างเรารับไม่ค่อยได้ (จะว่าเราโลกสวยก็ได้) เช่น เข้าสายออกก่อน การประเมินที่ไม่ได้ดูกันที่ตัวผลงาน ปัญหาการวิ่งเต้นและอีกหลายๆอย่าง (ขออนุญาตไม่กล่าวถึงนะคะ คนที่เคยทำราชการน่าจะทราบดี)
ที่บางเรื่องก็กระทบการทำงานของเรา แต่บางเรื่องถึงไม่ได้กระทบแต่ก็สะสมทำให้ไม่ค่อยสบายใจ
เลยทำให้ไม่ค่อยมีความสุขในการทำงาน และไม่ค่อยสนิทสนมกับใคร (เพราะบางคนเราก็แอบรังเกียจพฤติกรรมที่ไม่ค่อยเหมาะสมของเค้า เลยไม่อยากยุ่งด้วย)
ประเด็น คือ
ตอนนี้เราเพิ่งจบโทมาจาก ม.ดังของรัฐแห่งหนึ่งด้วยเกรดเฉลี่ยที่เรียกได้ว่าดีมาก ซึ่งตอนจบตรีก็มีผลการเรียนดีค่ะ
(ตรงนี้เป็นข้อมูลประกอบการให้ความเห็นนะคะไม่ได้มีเจตนายกหางว่าตัวเองเก่ง ต้องขออภัยถ้าทำให้รู้สึกแบบนั้น)
ซึ่งถ้าถามว่าสิ่งที่เรียนมาจะช่วยเพิ่มพูนประโยชน์ต่องานที่ทำอยู่ได้มากน้อยแค่ไหน บอกเลยว่า “น้อยมาก” เลยทำให้รู้สึกเสียดายความรู้ที่เรียนมา
ประกอบกับการได้ไปคลุกคลีในการเรียนอีกครั้ง ทำให้เราเริ่มคิดว่าบางทีการทำประโยชน์เพื่อชาติและทำงานตามอุดมการณ์อาจอยู่ในรูปแบบอื่นก็ได้ที่ไม่ใช่การเป็นข้าราชการอย่างในปัจจุบันนี้
เราเลยเริ่มจะมีความคิดว่าอยากจะขอทุนเพื่อต่อเอกและจะเบนเข็มไปเป็นอาจารย์มหา’ลัย (ซึ่งคิดว่าน่าจะสอบได้ เพราะสมัยนี้ก็มีรับสมัครอาจารย์จบโทเพื่อต่อเอก แล้วให้กลับมาทำงานใช้ทุนเยอะแยะ)
และสมัยเรียนทั้งตรีและโทเราก็เคยติวให้เพื่อนๆและรับสอนพิเศษบ้าง คิดว่าเป็นอาชีพที่เหมาะกับจริตของเราอยู่บ้าง
แต่สิ่งที่ทำให้เราลังเลตอนนี้ คือ
การตัดสินใจเปลี่ยนงานครั้งนี้ จากที่เคยรับราชการเป็นอาชีพที่มีความมั่นคง ทำงานแบบสบายๆ ไม่ต้องเครียดกับงานมาก (แต่ก็ต้องทำตามหน้าที่ โดยยึดความถูกต้องมาก่อน) เกษียณแล้วก็มีบำนาญใช้ มีหลวงดูแลยามแก่เฒ่า
กับการลาออกเพื่อไปเป็นพนักงานมหา’ลัย ซึ่งมีความมั่นคงน้อยกว่ามาก และภาระงานก็น่าจะมีอีกหลายๆอย่างที่นอกเหนือจากการสอน ยังไม่รวมความเครียดในช่วงที่เรียนต่อเอกก่อนจะได้ทำงาน (และอื่นๆที่เราอาจะยังไม่รู้)
เลยอยากจะทราบความเห็นเพื่อนๆว่ามีแนวคิดกันยังไงบ้างค่ะ
เราคิดเรื่องนี้มาหลายวันแล้ว มีปรึกษาเพื่อน อาจารย์และผู้รู้คนอื่นๆบ้าง แต่ก็ยังไม่ได้ตัดสินใจ (พ่อแม่เค้าแล้วแต่เราค่ะ บอกว่าเอาที่สบายใจ)
คิดว่าในสังคมพันทิปมีเพื่อนๆที่มีความรู้ประสบการณ์ด้านนี้พอสมควร เลยจะขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
ขอบคุณที่ช่วยอ่านจนจบนะคะ^^
ลาออก? เรียนต่อ? เอาไงดี? ปรึกษาหน่อยค่ะ
ว่าเป็นเพื่อนๆจะตัดสินใจอย่างไร เผื่อได้แนวคิดดีๆที่แตกต่างจากการคิดทบทวนอยู่คนเดียว
ตอนนี้เรารับราชการอยู่นะคะ เป็นหน่วยงานราชการใน ตจว.
ถ้าเทียบซีแล้วก็ประมาณซี4 ยังมีอายุราชการเหลืออีกเกือบๆ30ปี ถ้ายังอยู่ในหน่วยงานเดิมก็น่าจะไปได้ถึงซี8 ก่อนเกษียณ
เนื้องานที่รับผิดชอบอยู่ก็ทั่วๆไป เหมือนเดิมที่ทำทุกปี
เรื่องงานไม่ค่อยมีปัญหาจะมีบ้างก็คือคิดว่าน่าเบื่อไม่ท้าทาย แต่ที่เป็นปัญหาคือเกี่ยวกับระบบงาน การบังคับบัญชาและเรื่องเพื่อนร่วมงาน ตลอดจนวัฒนธรรมในที่ทำงาน หลายๆอย่าง ซึ่งเดาว่าในหน่วยงานราชการอื่นๆก็ไม่น่าจะแตกต่างกันมาก
บอกตรงๆว่าหลายอย่างเรารับไม่ค่อยได้ (จะว่าเราโลกสวยก็ได้) เช่น เข้าสายออกก่อน การประเมินที่ไม่ได้ดูกันที่ตัวผลงาน ปัญหาการวิ่งเต้นและอีกหลายๆอย่าง (ขออนุญาตไม่กล่าวถึงนะคะ คนที่เคยทำราชการน่าจะทราบดี)
ที่บางเรื่องก็กระทบการทำงานของเรา แต่บางเรื่องถึงไม่ได้กระทบแต่ก็สะสมทำให้ไม่ค่อยสบายใจ
เลยทำให้ไม่ค่อยมีความสุขในการทำงาน และไม่ค่อยสนิทสนมกับใคร (เพราะบางคนเราก็แอบรังเกียจพฤติกรรมที่ไม่ค่อยเหมาะสมของเค้า เลยไม่อยากยุ่งด้วย)
ประเด็น คือ
ตอนนี้เราเพิ่งจบโทมาจาก ม.ดังของรัฐแห่งหนึ่งด้วยเกรดเฉลี่ยที่เรียกได้ว่าดีมาก ซึ่งตอนจบตรีก็มีผลการเรียนดีค่ะ
(ตรงนี้เป็นข้อมูลประกอบการให้ความเห็นนะคะไม่ได้มีเจตนายกหางว่าตัวเองเก่ง ต้องขออภัยถ้าทำให้รู้สึกแบบนั้น)
ซึ่งถ้าถามว่าสิ่งที่เรียนมาจะช่วยเพิ่มพูนประโยชน์ต่องานที่ทำอยู่ได้มากน้อยแค่ไหน บอกเลยว่า “น้อยมาก” เลยทำให้รู้สึกเสียดายความรู้ที่เรียนมา
ประกอบกับการได้ไปคลุกคลีในการเรียนอีกครั้ง ทำให้เราเริ่มคิดว่าบางทีการทำประโยชน์เพื่อชาติและทำงานตามอุดมการณ์อาจอยู่ในรูปแบบอื่นก็ได้ที่ไม่ใช่การเป็นข้าราชการอย่างในปัจจุบันนี้
เราเลยเริ่มจะมีความคิดว่าอยากจะขอทุนเพื่อต่อเอกและจะเบนเข็มไปเป็นอาจารย์มหา’ลัย (ซึ่งคิดว่าน่าจะสอบได้ เพราะสมัยนี้ก็มีรับสมัครอาจารย์จบโทเพื่อต่อเอก แล้วให้กลับมาทำงานใช้ทุนเยอะแยะ)
และสมัยเรียนทั้งตรีและโทเราก็เคยติวให้เพื่อนๆและรับสอนพิเศษบ้าง คิดว่าเป็นอาชีพที่เหมาะกับจริตของเราอยู่บ้าง
แต่สิ่งที่ทำให้เราลังเลตอนนี้ คือ
การตัดสินใจเปลี่ยนงานครั้งนี้ จากที่เคยรับราชการเป็นอาชีพที่มีความมั่นคง ทำงานแบบสบายๆ ไม่ต้องเครียดกับงานมาก (แต่ก็ต้องทำตามหน้าที่ โดยยึดความถูกต้องมาก่อน) เกษียณแล้วก็มีบำนาญใช้ มีหลวงดูแลยามแก่เฒ่า
กับการลาออกเพื่อไปเป็นพนักงานมหา’ลัย ซึ่งมีความมั่นคงน้อยกว่ามาก และภาระงานก็น่าจะมีอีกหลายๆอย่างที่นอกเหนือจากการสอน ยังไม่รวมความเครียดในช่วงที่เรียนต่อเอกก่อนจะได้ทำงาน (และอื่นๆที่เราอาจะยังไม่รู้)
เลยอยากจะทราบความเห็นเพื่อนๆว่ามีแนวคิดกันยังไงบ้างค่ะ
เราคิดเรื่องนี้มาหลายวันแล้ว มีปรึกษาเพื่อน อาจารย์และผู้รู้คนอื่นๆบ้าง แต่ก็ยังไม่ได้ตัดสินใจ (พ่อแม่เค้าแล้วแต่เราค่ะ บอกว่าเอาที่สบายใจ)
คิดว่าในสังคมพันทิปมีเพื่อนๆที่มีความรู้ประสบการณ์ด้านนี้พอสมควร เลยจะขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
ขอบคุณที่ช่วยอ่านจนจบนะคะ^^