เราปีนี้อยู่ม.ต้นใกล้ม.ปลายเราเป็นคนที้เรียนปานกลางขอนไปต่ำเลยมั่กจะได้ที่กลางๆของคนในห้องและมั่กจะแปลกจากคนอื่นสิ่งเดียวที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราเก่งคือวาดรูปเมื่อก่อนเวลาวาดรูปเราจะรู้สึกดีมากแต่พอเราเริ่มโตเรารู้สึกว่าเราทำอะไรไม่ดีสักอย่างเหมือนทำได้ทุกอย่างแต่ไม่ดีสักอย่างเราวาดรูปขนาดไหนทำอะไรขนาดไหนทำไหมพ่อแม่มั่กจะว่าเราเสมอเราบอกว่าเราเก่งกว่าคนนี้แม่เราบอกว่าอย่าเอาไปเปรียบเทียบคนอื่น แต่ทำไมพอเราติดรแม่เราถึงบอกว่าทีคนนั้นยังไม่ติดรเลย เราเคยเล่าเรื่องเพื่อนสนิทของเรา เขาเก่งมากอยู่ห้องคนฉลาดแต่คนละโรงเรียนก็เพราะเขาไปเข้าอีกที่นึง มีครั้งนึงเราทำงานบ้านแต่เราก็ทำไม่เก่งนักแม่เลยบอกว่าเพื่อนคนนั้นยังขยันกว่าเราอีก บ้างครั้งเรารู้สึกเศร้ากับเรื่องบ้างเรื่องเวลาดูละครหรือหนัง ไม่ว่าไปงานศพหรืออะไรเราไม่เคยร้องให้แล้วเวลาเราโดนว่าหรือรู้สึกแย่และไม่ยุติธรรมนักกับเราเราถึงมั่กจะร้องให้และกลั่นน้ำตาไม่ได้ น้องแฝดเราชอบบอกเราว่าเราชอบแกล้งร้องให้แต่เราห้ามไม่ให้ร้องไม่ได้นิ เราผิดหรอ?