ตามกระทู้เลยนะคะ เราเป็นเด็กม.ต้นที่มักจะโดนครอบครัวแซวเพื่อความสนุก เช่น ตั้งแต่เด็ก(อนุบาล2)เราเป็นคนหน้าเหลืองมากครอบครัวเลยเรียกว่าลิงเหลืองเพราะเราซนด้วยแต่เราก็คิดว่ามันน่ารักเลยไม่ได้เสียใจอะไร (ป.3)พอโตขึ้นเรามีปานขึ้นมาที่หน้า ญาติก็แซวใหญ่เลย ส่วนแม่ก็ไม่ปกป้องแซวกับญาติไปด้วย (ป.5)เราผอมมากตอนกลับต่างจังหวัดโดนญาติผู้ใหญ่ถามว่า *กินข้าวบ้างมั้ย* // *ขาเหมือนไม้ตะเกียบเลยไม่หักตายหรอ* พอโตขึ้นเราจึงแยกแยะออกแล้วเราเลยลองไปถามแม่ว่าการแซวแบบนี้มันทำร้ายจิตใจหนูนะแม่ แต่แม่ก็กลับด่าและเถียงเราว่าติดโทรศัพท์จนบ้าเลยหรอ..

ทำไงดีคะให้แม่รับฟัง แม่ไม่ฟังเลยแถมจะกระชากหัวอีก