หลังจากเคยตั้งกระทู้ไป
วันนี้ก็เดินทางออกมาจากจังหวัดน่านได้3วันแล้ว
แต่ความรู้สึกที่แสนวิเศษมันยังคงอยู่ในใจดวงนี้
เลยอยากบอกเล่าเรื่องราวบางส่วน และเก็บบันทึกไว้ค่ะ
ข อ บ คุ ณ ตั ว เ อ ง
ที่พาตัวเองมา เป็นการเดินทางคนเดียวที่ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะเดินทางคนเดียวเป็นปกติแล้ว แต่มีความพิเศษที่จุดหมายปลายทางนี่แหละ อ.ปัว จ.น่าน
วั น แ ร ก ที่ ไ ด้ เ ห็ น แ ล ะ สั ม ผั ส
หืมมม มันบอกออกมาไม่ถูก ว่ารู้สึกดีมากขนาดไหน รุ้งกินน้ำที่ใหญ่มากๆ ครั้งแรกที่เห็นสายรุ้งตรงหน้า ที่มีความสวย มีความสดใส มองไปแล้วเหมือนได้เห็นรอยยิ้มตัวเอง มันวิเศษจริงๆ
จ า ก ส า ย รุ้ ง ต่ อ ด้ ว ย ห ม อ ก
ทุกเช้ากับการออกมาดูหมอกที่จุดเดิม ถ่ายวิดีโอ ถ่ายภาพนิ่ง หรือแม้แต่ไทม์แลปส์ มันเป็นอะไรที่รอลุ้นทุกวัน ว่าวันนี้จะได้ออกมาอย่างไร และทุกครั้งกลับมีความแตกต่างกัน แต่ก็มีสิ่งที่ไม่ต่างไปจากทุกวัน ก็การที่ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น
ตึก ตึก ตึก (ยิ้มมมมม)
เ สี ย ง ที่ ไ ด้ ยิ น กั บ สิ่ ง ที่ ไ ด้ เ ห็ น
ทุกเช้ากับหมอกสีขาวตรงภูเขา และคนจูงสุนัขออกมาเดินเล่น เห็นชาวนาออกมาเกี่ยวข้าว และเห็นคู่เพื่อนหญิงเดินวิ่งออกกำลังกาย แม้จะมีรถแล่นผ่านแต่ไม่มากนัก ถ้าเทียบกับตอนเย็นถือว่าน้อยมาก ความรู้สึกที่สงบ เหมือนได้ยินแค่เสียงธรรมชาติ
เสียงของลมเบาๆ เสียงนกร้อง และอากาศเย็นๆ การไม่ได้ยินเสียงข้างบ้านทะเลาะกัน ไม่ได้ยินเสียงวัยรุ่นขี่รถมอเตอร์ไซค์แว้น มันดีมากๆจริงๆ
นำ้ ต ก กั บ สิ่ ง มี ชี วิ ต
ถ้าใช้ชีวิตปกติไปทำงาน หรืออยู่ที่บ้าน ก็จะไม่ค่อยได้เห็นผีเสื้อแล้ว แต่มาที่นี่ น้ำตก ในอ.ปัว ได้เห็นผีเสื้อโบยบินเป็นกลุ่มๆ หลายตัว แต่ก็ถ่ายไม่ทันเพราะมัวมองและยืนยิ้มอยู่นานเลย: ) และได้มาตรงน้ำย่างเหยียบลงไปในน้ำเย็นๆ ที่ดูจะไม่ได้แปลกไปจากน้ำตกที่ไหน แต่สำหรับเรา
การปั่นจักยานมาถึงจุดนี้คนเดียว และลงมาสัมผัสน้ำเย็นๆกับหมอกจางๆ มันแสนจะวิเศษจริงๆ
ด อ ย ส ก า ด
เป็นการตั้งตัวไม่ทันที่จะได้ขึ้นมา พอมาถึงจุดนี้ หวังจะเห็นหมอกเยอะๆหนาๆ ที่คนอื่นเห็นกัน แต่ต้องผิดหวังนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไร เพราะเราจะกลับมาพบกันใหม่
ล า ก่ อ น แ ต่ จ ะ พ บ กั น ใ ห ม่
ที่จริงก็ได้ไปวัด และไปสถานที่ในอ.ปัวอีกหลายที่
แต่ไม่ได้ลงรายละเอียด ส่วนดอยสกาดก็ไม่ได้ไปทั่วดอยเพราะเกิดจากมีเด็กน้อยเมารถ แต่ไม่เป็นไร คิดว่า จะต้องได้มาอีกแน่ๆ จะกลับมาพบกันใหม่นะอ.ปัว
ปอลอ.ขอบคุณ คุณคนหนึ่ง
ที่คอยถามการเดินทางครั้งนี้ การที่เรามาเที่ยวคนเดียว ได้ส่งรูปภาพ พูดคุยบอกเล่าการท่องเที่ยวให้ฟัง และได้เล่าประสบการณ์ ได้ถ่ายทอดความรู้สึกออกไป ให้ใครได้รับรู้ มันก็รู้สึกดีนะ #ไม่รู้ว่ากรรมจะทำให้ได้เจอกันไหม: )
ส วั ส ดี อ.ปัว จ.น่าน ยินดีที่ได้รู้จัก:) #เราตกหลุมรักสะแล้ว🍃
วันนี้ก็เดินทางออกมาจากจังหวัดน่านได้3วันแล้ว
แต่ความรู้สึกที่แสนวิเศษมันยังคงอยู่ในใจดวงนี้
เลยอยากบอกเล่าเรื่องราวบางส่วน และเก็บบันทึกไว้ค่ะ
ข อ บ คุ ณ ตั ว เ อ ง
ที่พาตัวเองมา เป็นการเดินทางคนเดียวที่ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะเดินทางคนเดียวเป็นปกติแล้ว แต่มีความพิเศษที่จุดหมายปลายทางนี่แหละ อ.ปัว จ.น่าน
วั น แ ร ก ที่ ไ ด้ เ ห็ น แ ล ะ สั ม ผั ส
หืมมม มันบอกออกมาไม่ถูก ว่ารู้สึกดีมากขนาดไหน รุ้งกินน้ำที่ใหญ่มากๆ ครั้งแรกที่เห็นสายรุ้งตรงหน้า ที่มีความสวย มีความสดใส มองไปแล้วเหมือนได้เห็นรอยยิ้มตัวเอง มันวิเศษจริงๆ
จ า ก ส า ย รุ้ ง ต่ อ ด้ ว ย ห ม อ ก
ทุกเช้ากับการออกมาดูหมอกที่จุดเดิม ถ่ายวิดีโอ ถ่ายภาพนิ่ง หรือแม้แต่ไทม์แลปส์ มันเป็นอะไรที่รอลุ้นทุกวัน ว่าวันนี้จะได้ออกมาอย่างไร และทุกครั้งกลับมีความแตกต่างกัน แต่ก็มีสิ่งที่ไม่ต่างไปจากทุกวัน ก็การที่ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น
ตึก ตึก ตึก (ยิ้มมมมม)
เ สี ย ง ที่ ไ ด้ ยิ น กั บ สิ่ ง ที่ ไ ด้ เ ห็ น
ทุกเช้ากับหมอกสีขาวตรงภูเขา และคนจูงสุนัขออกมาเดินเล่น เห็นชาวนาออกมาเกี่ยวข้าว และเห็นคู่เพื่อนหญิงเดินวิ่งออกกำลังกาย แม้จะมีรถแล่นผ่านแต่ไม่มากนัก ถ้าเทียบกับตอนเย็นถือว่าน้อยมาก ความรู้สึกที่สงบ เหมือนได้ยินแค่เสียงธรรมชาติ
เสียงของลมเบาๆ เสียงนกร้อง และอากาศเย็นๆ การไม่ได้ยินเสียงข้างบ้านทะเลาะกัน ไม่ได้ยินเสียงวัยรุ่นขี่รถมอเตอร์ไซค์แว้น มันดีมากๆจริงๆ
นำ้ ต ก กั บ สิ่ ง มี ชี วิ ต
ถ้าใช้ชีวิตปกติไปทำงาน หรืออยู่ที่บ้าน ก็จะไม่ค่อยได้เห็นผีเสื้อแล้ว แต่มาที่นี่ น้ำตก ในอ.ปัว ได้เห็นผีเสื้อโบยบินเป็นกลุ่มๆ หลายตัว แต่ก็ถ่ายไม่ทันเพราะมัวมองและยืนยิ้มอยู่นานเลย: ) และได้มาตรงน้ำย่างเหยียบลงไปในน้ำเย็นๆ ที่ดูจะไม่ได้แปลกไปจากน้ำตกที่ไหน แต่สำหรับเรา
การปั่นจักยานมาถึงจุดนี้คนเดียว และลงมาสัมผัสน้ำเย็นๆกับหมอกจางๆ มันแสนจะวิเศษจริงๆ
ด อ ย ส ก า ด
เป็นการตั้งตัวไม่ทันที่จะได้ขึ้นมา พอมาถึงจุดนี้ หวังจะเห็นหมอกเยอะๆหนาๆ ที่คนอื่นเห็นกัน แต่ต้องผิดหวังนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไร เพราะเราจะกลับมาพบกันใหม่
ล า ก่ อ น แ ต่ จ ะ พ บ กั น ใ ห ม่
ที่จริงก็ได้ไปวัด และไปสถานที่ในอ.ปัวอีกหลายที่
แต่ไม่ได้ลงรายละเอียด ส่วนดอยสกาดก็ไม่ได้ไปทั่วดอยเพราะเกิดจากมีเด็กน้อยเมารถ แต่ไม่เป็นไร คิดว่า จะต้องได้มาอีกแน่ๆ จะกลับมาพบกันใหม่นะอ.ปัว
ปอลอ.ขอบคุณ คุณคนหนึ่ง
ที่คอยถามการเดินทางครั้งนี้ การที่เรามาเที่ยวคนเดียว ได้ส่งรูปภาพ พูดคุยบอกเล่าการท่องเที่ยวให้ฟัง และได้เล่าประสบการณ์ ได้ถ่ายทอดความรู้สึกออกไป ให้ใครได้รับรู้ มันก็รู้สึกดีนะ #ไม่รู้ว่ากรรมจะทำให้ได้เจอกันไหม: )