เรื่องแรกเกิดขึ้นสามปีที่แล้ว วันนั้นผมไปทัวร์ไหว้พระทำบุญกับบริษัททัวร์แห่งหนึ่งที่จังหวัดสุโขทัย
ตอนต่ำก็ไปนอนที่โรงแรม ชื่อเป็นของมีค่า
ผมได้นอนกับคุณลุงคนหนึ่งอายุน่าจะหกสิบกว่า
กินข้าวเสร็จสองทุ่ม สามทุ่มก็ขึ้นห้อง แต่ผมยังไม่ง่วง ส่วนคุณลุงคนนั้นบอกว่าวันนี้เหนื่อยจะนอนแล้ว
ผมเลยบอกลุงผมจะลงไปนั่งเล่นข้างล่างครับ ลุงจะปิดไฟนอน ผมไม่อยากเล่นมือถือแสงจะไปรบกวนลุง (เตียงเดียวแยกกัน)
พอใกล้สี่ทุ่มผมก็ขึ้นนอนดีกว่า ง่วงนิดๆและพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าด้วย ผมเลยขึ้นไปนอน
ส่วนลุงนั้นหลับไปแล้ว มีเสียงกรนเบาๆนานๆที
ผมก็นอนห่มผ้าแอร์เย็นสบาย สักห้านาที ผมนอนหลับตาตะแคงซ้ายคิดอะไรไปเรื่อย ด้านขวาเป็นกำแพงห้องน้ำ
บรรยากาศเงียบ มีเสียงกรนเล็กน้อย เสียงแอร์เบาๆ ตอนนี้ผมยังไม่หลับแค่หลับตาคิดอะไรเรื่อยเปื่อย

"บอย" มีเสียงเรียกชื่อเล่นของผม เสียงผู้ชายอายุน่าจะห้าสิบ เสียงเรียกปกติธรรมดา แต่ชัดเจนเหมือนว่าพูดห่างจากหูผมคืบเดียว
หูฝาดไม่ใช่แน่นอน และที่สำคัญทัวร์นี้ผมไปครั้งแรก และไม่มีใครรู้จักผมส่วนตัว ลุงที่นอนด้วยยิ่งไม่รู้เพราะแทบจะไม่ค่อยคุยกันเลย
ผมนี่นอนเสียวหลัง เพราะเสียงมันชัดเจน และผมรับรู้ได้ว่า ไม่ใช่เสียงคน

เรื่องที่สอง เมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง
วันนั้นผมตื่นนอน ฟ้าสว่างแล้ว แสงจากด้านนอกส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา ผมหยิบมือถือมาดูเวลา ก็หกโมงสิบนาที
ผมนอนคนเดียว ได้ยินเสียงแม่ทำกับข้าวอยู่ข้างล่าง ผมก็เปิดเฟสนอนดูประมาณครึ่งนาที ตอนนั้นนั่นเอง ผมได้ยินเสียงกระซิบข้างหู
"บอย" ใช่แล้วครับ มันชัดเจนเลย แต่เสียงครั้งนี้ เบากว่าครั้งที่แล้ว และจากน้ำเสียงเป็นเหมือนเด็กหนุ่มอายุสักสิบหกสิบเจ็ด ไม่เกินยี่สิบ
ผมก็หยุดชะงัก แล้วก็ถามตัวเองว่า ได้ยินใช่ไหม? แน่นอนเสียงชัดเจน แม่เรียกไง เสียงเด็กผู้ชายครับ ก็ไม่รอช้าผมลงมาชั้นหนึ่งทันที
ก็เห็นแม่ทำกับข้าวอยู่ ซึ่งถ้าแม่เรียกแม่ก็คงพูดอะไร ถามอะไร แต่แม่เฉยๆ ผมก็ อืมมมมม หูฝาดเหรอ ไม่น่าจะใช่ครับ

คำถามเดียว ถ้าตัดเรื่องหูแว่วหูฝาดหูเบา ยืนยันนอนยันว่าไม่ใช่ครับ ขอถามแล้วกัน เดาเอาก็ได้ มันคืออารายยยยยครับ?