ขอถามสังคมส่วนใหญ่ ว่ามีใครเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้าง 
เรื่องของการสกินชิพของแม่และลูกสาวในสถานที่สาธารณะค่ะ 
 
บ้านเรา พ่อแม่จะไม่สัมผัสลูก เช่น กอด หอม 
จำได้ว่าหลังสุดที่แม่กอดหรือหอม คือตั้งแต่ประถมต้น หลังจากนั้นมาก็ไม่มีอีกเลยค่ะ 
 
แต่เวลาอยู่นอกบ้าน โดยเฉพาะเวลาเจอญาติผู้ใหญ่
แม่จะเข้ามาแตะไหล่ พาดบ่า ลูบแขน คือเอาง่ายๆ ว่าแตะเนื้อต้องตัวมากกว่าที่เคย 
ซึ่งเรารู้สึกว่าการแสดงออกของแม่แบบนี้ มันไม่จริงใจ ดูเสแสร้งและสร้างภาพ 
โดยทุกครั้งที่แม่มาแตะต้องตัวเรา เราจะรู้สึกขยะแขยางแม่ทุกครั้ง มันคือความรู้สึกพะอืดพะอมจนอยากอาเจียน
เอาจริงๆ คือค่อนข้างรู้ตัวเองว่า เราน้อยใจแม่ค่ะ 
เพราะแม่จะทำเฉพาะกับการอยู่ต่อหน้าญาติผู้ใหญ่หรือเพื่อนแม่เท่านั้น 
ที่บ้านหรือที่อื่นๆ แม่จะไม่เข้ามาแตะเราเลยจริงๆ ขนาดว่าเราหกล้มที่บ้าน แม่เห็น แม่ยังไม่เข้ามาช่วยเราลุกขึ้นเลย
กลับกันกับน้องชายเรา ที่แม่จะสกินชิพตลอดเวลาทุกที่ เช่น ที่บ้าน ที่ห้าง ในรถ หรืออื่นๆ 
 
บางคนอาจจะคิดว่าเราไม่ชอบการสกินชิพ เราเลยดูเหมือนแอนตี้แม่เราเรื่องนี้ แต่ไม่ใช่เลยค่ะ
เราเป็นคนที่ติดการสกินชิพค่อนข้างมาก กับเพื่อน แฟนเก่า หรือสามี เราจะพิง ซบไหล่ นอนตัก กอด หอม จับมือ ฯลฯ ทุกครั้งที่มีโอกาสค่ะ
 
เราควรจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี ควรจะบอกแม่ไปตรงๆ เลยไหมว่า ไม่ต้องมาแตะต้องตัวเรา เพราะมันรู้สึกไม่ดี 
หรือว่าควรจะเก็บเรื่องนี้ไว้กับตัวเองดี