สวัสดีค่ะ หนูเป็นคนต่างจังหวัดที่ย้ายมาเรียนและอาศัยกับพี่สาวที่อยู่อีกจังหวัดนึงที่ห่างพ่อกับแม่มาก ปกติแฟนพี่สาวจะอยู่ด้วยแต่มาช่วงนี้แฟนพี่สาวไปทำงานเราเลยต้องอยู่กันสองคน โดยพี่สาวพบจิตแพทย์อยู่และยังทานยาที่คุณหมอให้อยู่ เพราะมีประวัติการใช้สารเสพติด อาจจะมีภาพหลอนเป็นบางช่วงนอนไม่หลับบ้าง แต่ยังใช้ชีวิตแบบคนปกติ และหนูกำลังเรียนอยู่ในส่วนตัวเป็นคนโลกส่วนตัวสูงอยู่แล้วเป็นกลุ่มเสี่ยงในโรคซึมเศร้า โรคเครียด โดยครอบครัวให้มาเรียนที่นี่เพราะจะให้มาอยู่กับพี่สาว ในช่วงนี้เรียนออนไลน์ งานเยอะ ต้องมารองรับอารมณ์เขาที่ไม่รู้ว่าจะขึ้นๆลงๆตอนไหน เราเคยเครียดมากๆระบายกับแม่กับพ่อแต่เขาบอกแค่ว่าทนหน่อยพี่ไม่สบาย หนูไม่รู้เหมือนกันว่าหนูต้องทำอะไร เรียนงานบ้าน บางครั้งเราก็เถียงกันในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง เขาต้องถูกเสมอ หนูเถียงไม่ได้หนูเลือกได้แค่เงียบแล้วนึกไว้ว่า เขาป่วยๆ แม่บอกแค่ว่าทนหน่อยๆ หนูไม่รู้จริงๆว่าต้องพูดยังไงให้เขาเข้าใจว่าไม่มาอยู่ตรงนี้ไม่เข้าใจ มีบางครั้งที่เขาออกไปเที่ยวแล้วใช้สารบางอย่าง กลับมาเจอภาพหลอน บอกนอนไม่ได้ต้องให้นอนเป็นเพื่อน หนูเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงเวลาหนูเรียนทำการบ้านมาเหนื่อยๆเราอยากพักผ่อนอยู่คนเดียว หนูกับทำแบบนั้นไม่ได้ หนูอยากบอกให้พ่อกับแม่รับรู้แต่เขาไม่ยอมรับฟัง หนูเหนื่อยสิ่งที่ดีสำหรับหนูคือหนูออกมานั่งร้านกาแฟคนเดียว หนูชอบสิ่งที่มันเงียบๆ บางครั้งที่ทะเลาะกันคิดในใจอยากขับรถออกไปให้มันเงียบๆแต่ทำไม่ได้เป็นห่วงแต่มันเหนื่อยจริงๆไม่รู้ว่าค้องทำยังไง