ทำอะไรก็ไม่สำเร็จเหมือนคนอื่นเขา ทำอะไรก็แย่กว่าคนอื่นเขา ทำอะไรก็ไม่เป็นไปตามคาดหวัง ทำอะไรก็ห่วยแตก เป็นไอ้ห่วยแตก ขี้แพ้คนหนึ่งที่ทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง เรียนก็เกรดตกเกรดร่วง กิจกรรมก็ไม่ได้เรื่อง เห

คือเราเรียนนสาขานึง จบมาปริญญาวท.บ. ตอนนั้นเราคิดว่าอยากเรียนจบมาเเล้วมีงานทำเลย อาชีพใหม่ที่ไม่มีใครรู้จัก สรุปตอนปี3 เราฝึกงานบริษัทมหาชนแห่งนึง เรารรู้ตัวเองว่าเราไม่ได้ชอบสาขานี้ตั้งเเต่ขึ้นปี2 เร

สวัสดีค่ะ หนูเป็นคนนึงที่ไม่มีความฝัน หนูกำลังจะขึ้นม. 3 ซึ่งม.4ต้องเลือกสายเรียนแล้ว แต่หนูยังไม่มีเป้าหมายในชีวิต ตอนนี้ก็เรียนไปวันๆ พยายามทำเกรดให้ดีไม่ให้พ่อแม่เสียใจ แต่ตอนนี้หนูไม่ร้เลยว่าตัวเอ

ตอนนี้เรากับเพื่อนคนนั้นไม่ได้คุยกันมาเกือบ2เดือนแล้วค่ะตั้งแต่เปิดเทอม คือตั้งแต่แรกเรากับเพื่อนคนนี้สนิทกันมากค่ะตั้งเข้าม.4ใหม่ ๆเลย จนมาม.5เทอม1วิชาชีวะให้ปลูกต้นไม้เพื่อเก็บคะแนนค่ะ 10คะแนน แล้วต

ตอนนี้เราอยู่ ม.3 ค่ะ ตั้งเเต่ม.1 -ม.2 เกรดเราถือว่าดีเลยค่ะ เเต่ตอนม.2 เทอม1 ได้ที่ 1 ของห้องเกรดประมาณ(3.80กว่า) ตอนนั้นทางครอบครัวคือดีใจมากก เเละตั้งความหวังกับเราไว้สูง เเต่ตอนม.3 เทอม1 เราสอบได้

เราได้เกรด 3.23 ค่ะเกือบได้เกียรตินิยม เราคิดว่าทำไมเทอมนั้นมีตัวที่สามารถเรียนเเล้วดึงเกรดได้ เเต่ตอนนั้นเราไม่รู้เเละเลือกที่จะไม่ลงค่ะ กลัวหนัก ทั้งที่จริงๆถ้าหาดีๆก็มีวิชาที่ไม่หนัก เราเสียดายมากเ

ทำไมเรารู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระของบ้าน  เราเป็นพี่คนโตที่ทุกคนในบ้านไม่เคยสนใจเราเลยต่างจากน้องคนเล็กที่มีคนเอาใจใส่ตลอดเวลา บางครั้งเราอยู่ตรงหน้าพวกเขาเลือกที่จะไม่คุยและะเลือกที่จะคุยกับน้องคนเ

คือเรามีปัญหาเรื่องมือสั่นมาตั้งเเต่เด็กค่ะ เกิดขึ้นตอนไหนไม่เเน่ใจ เเต่รู้ตัวอีกทีก็โดนคนรอบข้างทักว่ามือสั่นมาก ไม่ว่าจะถืออะไรก็สั่นไปหมด เเม้กระทั่งไม่หยิบจับอะไร ลองวางมือไว้เฉยๆก็มีอาการสั่นเล็ก

คือเราไม่ค่อยเก่งอังกฤษเลยได้เกรดน้อย(กับไม่ค่อยตั้งใจเรียน)เเต่คณิตศาสตร์เราพอได้เเต่ตอนนี้กังวลมากว่าจะได้เข้าสายศิลป์คำนวนใหม่เพราะอังกฤษเกรดไม่ถึงขาดอยุ่นิดเดียวพอจะมีหวังใหมคะ