ตอนสมัยผมเป็นนักศึกษาเรียนมหาลัยอยู่ ผมเจอน้องคนหนึ่งในเฟช ตอนนั้นน้องอยู่ปี 2 ผมเองอยู่ปี 3 เราอยู่คนละจังหวัด
ผมแอบชอบน้องมาก ผมอยากรู้จักเธอ แต่ผมก็ไม่กล้าบอก เพราะตอนนั้นเราต่างก็มีแฟน
ผมชอบคุยหน้าโพสต์กับน้องเค้าเสมอ ไม่ว่าเธอจะโพสต์อะไรผมชอบกดถูกใจให้ 👍
หลายปีต่อมาผมทะเลาะกับแฟน (ชีวิตผมแทบพัง) ตอนนั้นผมสับสนมาก
ต่อมาน้องเค้าก็มาเติมเต็มชีวิตผม ซึ่งตอนนั้นเราคุยผ่านแชทกันทาง facebook เราไม่เคยเจอกันในชีวิตจริง วันหนึ่งผมขอเจอน้อง ซึ่งผมเป็นฝ่ายไปหาน้องเค้าเอง ผมได้เจอกับน้องช่วงฤดูหนาวพอดี มันเป็นเวลาที่ผมมีความสุขมากครับ น้องเค้าดูน่ารักมาก....เราได้เดินจับมือกันครั้งแรก (ผมจำได้ไม่มีวันลืม) เราเดินจับมือกันนั่งเล่นกันที่สะพาน....ใน กทม. แต่ผมมาเจอน้องแค่ 2 วัน ผมก็ต้องรีบกลับไปทำธุระให้พี่
แล้วก็ไม่ได้เจอน้องอีก พอผ่านไปได้ 2 อาทิตย์ 💔 ผมอยากบอกกับน้องเค้าว่า "ผมยังคิดถึงเสมอ" ไม่ว่าจะเป็นโพสต์ที่เราเคยคุยกัน รูปถ่ายที่เราเคยถ่ายไว้ด้วยกัน
ผมบล็อคเฟชน้องก็เพราะรัก
แต่น้องบล็อคเฟชผมก็เพราะเกลียด
คิดถึงเธอเสมอ
ผมแอบชอบน้องมาก ผมอยากรู้จักเธอ แต่ผมก็ไม่กล้าบอก เพราะตอนนั้นเราต่างก็มีแฟน
ผมชอบคุยหน้าโพสต์กับน้องเค้าเสมอ ไม่ว่าเธอจะโพสต์อะไรผมชอบกดถูกใจให้ 👍
หลายปีต่อมาผมทะเลาะกับแฟน (ชีวิตผมแทบพัง) ตอนนั้นผมสับสนมาก
ต่อมาน้องเค้าก็มาเติมเต็มชีวิตผม ซึ่งตอนนั้นเราคุยผ่านแชทกันทาง facebook เราไม่เคยเจอกันในชีวิตจริง วันหนึ่งผมขอเจอน้อง ซึ่งผมเป็นฝ่ายไปหาน้องเค้าเอง ผมได้เจอกับน้องช่วงฤดูหนาวพอดี มันเป็นเวลาที่ผมมีความสุขมากครับ น้องเค้าดูน่ารักมาก....เราได้เดินจับมือกันครั้งแรก (ผมจำได้ไม่มีวันลืม) เราเดินจับมือกันนั่งเล่นกันที่สะพาน....ใน กทม. แต่ผมมาเจอน้องแค่ 2 วัน ผมก็ต้องรีบกลับไปทำธุระให้พี่
แล้วก็ไม่ได้เจอน้องอีก พอผ่านไปได้ 2 อาทิตย์ 💔 ผมอยากบอกกับน้องเค้าว่า "ผมยังคิดถึงเสมอ" ไม่ว่าจะเป็นโพสต์ที่เราเคยคุยกัน รูปถ่ายที่เราเคยถ่ายไว้ด้วยกัน
ผมบล็อคเฟชน้องก็เพราะรัก
แต่น้องบล็อคเฟชผมก็เพราะเกลียด