มีแฟนเหมือนไม่มี

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรามีแฟน คบกันมาได้สองปีกว่าแล้ว เราเป็นคนเข้าหาเขาก่อนค่ะ เขาเป็นคนเข้าถึงยาก โลกส่วนตัวสูง ชอบอยู่กับตัวเอง เราตามจีบมาเป็นปี เเต่เขาไม่อะไรกับเราเลยค่ะ พึ่งมาคุยกับเราตอนสอบเลื่อนชั้น แล้วบังเอิญได้อยู่ห้องเดียวกัน สมัยที่เราตามจีบเขาน่ะค่ะ เราก็ชวนเขาไปดูหนังบ่อย ๆ เขาก็ไปนะคะ ไปตลอดที่ชวน แต่ก็ยังไม่คุยกับเรา ในแชตข้อความอะไรก็ไม่คุย เหมือนมาเป็นเพื่อนเรา หรือมาเพราะเกรงใจเราเฉย ๆ พอมาอยู่ห้องเดียวกัน เขาก็เริ่มคุยกับเรามากขึ้น จะเรียกว่าเหมือนช่วงโปรโมชั่นอะค่ะ ตอนนั้นเขาดีมาก ทักเราก่อน ชวนเราคุย บลาบลาบลาเหมือนคนคุยหรือแฟนกันทั่วไปน่ะค่ะ พอนานเข้ามันก็เริ่มหมดโปร แต่ยังไม่ได้คบกันนะคะ ก็คือเขาดันหมดโปรช่วงก่อนคบน่ะค่ะ แต่เขาก็บอกเรา ว่าที่ไม่ได้คุยด้วยเพราะขี้เกียจ เราก็เข้าใจค่ะ ให้คุยเเชตทั้งวันเราก็ไม่เอาอยู่แล้ว ปกติเราก็ไม่ใช่จำพวกที่คุยเเชตทั้งวัน ไม่ชอบด้วย แต่คำว่าไม่คุยคือ ไม่คุยเลยน่ะค่ะ เราคือเป็นประเภทไม่ตีกรอบ ให้อิสระ จะทำอะไรก็ทำ ตอบตอนไหนก็ตอบ อะไรก็ได้อยู่แล้วน่ะค่ะ เราทักไปก็ตอบส่ง ๆ ขนาดไม่ทักไปบ่อยนะคะ เเบบน้อยมาก อ่านไม่ตอบบ้าง ไปเที่ยวกันครั้งล่าสุดก็กันยาปี 19 น่ะค่ะ ช่วงนั้นเขาก็หมดโปรไปแล้ว เราชวนไปดูหนัง เขาก็ไปค่ะ ตอนนั้นคือเราเลิกหวังไปแล้ว คิดว่าเขาคงไม่อะไรกับเราแล้ว รอบนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย แต่พออยู่ด้วยกันเขาก็ทำตัวปกตินะคะ ไม่มีอะไรแปลกไปเลย เหมือนช่วงที่มีโปร หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ขอเราคบแบบงง ๆ เพราะมีเรื่องให้เถียงกันน่ะค่ะ เราบอกเขาไปว่า พวกเรายังไม่ได้คบกันเลย ยังไม่มีใครขอคบ ซึ่งตอนนั้นเราไม่ได้ประชดหรือเรียกร้องอะไรเลยนะคะ แต่ตอนนั้นมีเรื่องผู้ปกครองฝั่งเขามาเกี่ยวด้วย เรากลัวเขามีปัญหา เลยบอกไปแบบนั้น เเต่สรุป เขาก็บอกเราว่า ก็คบ ๆ กันไปสิ แล้วก็ขอเราคบ เราก็งง ๆ จะให้ปฏิเสธก็ไม่ได้ เพราะเราก็ชอบเขา แต่คือมันหมดโปรไปหลายเดือนเเล้วน่ะค่ะก่อนคบกัน เราก็เริ่มกลัว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ หมดปี 19 ก็มีโควิด โรงเรียนปิด ก็ไม่ได้เจอ จนถึงกลางปี 20 เปิดเรียนมาก็สลับวันเรียน เรากับเขาโดนคนละวันกัน ก็ไม่ได้เจอ ช่วงเวลานั้นก็ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ ทั้งในเเชตในอะไร เราทักไปก่อนตลอด เขาก็ตอบห้วน ๆ เหมือนที่เราบอกไปก่อนหน้านี้น่ะค่ะ เราทักไปบ่อยจน เรารู้สึกว่าไม่ทักเขาไปแล้วน่ะค่ะ มันยังไงก็ไม่รู้ เขาไม่คุยด้วย ผ่านไปเดือนนึง เรามีเรื่องให้ต้องย้ายโรงเรียนค่ะ เราก็ย้ายไป เขาก็ไม่อะไรนะคะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร เราย้ายไปเรียนอีกจังหวัดนึงน่ะค่ะ แต่ก็มีโอกาสกลับมาบ่อย ๆ เพราะบ้านเราอยู่จังหวัดนี้ พอเรามีโอกาสกลับมา เราก็จะทักชวนเขาไปไหน ๆ ตลอดเลยค่ะ แต่เขาไม่ไปกับเราเลย บอกว่าไม่ว่าง ไม่แน่ใจ ดูก่อน เดี๋ยวไว้บอกอีกที แล้วก็หายไปเลยค่ะ เป็นเเบบนี้ตลอด เรากลับมาทีไร เราก็เป็นฝ่ายชวนทุกครั้ง ในแชตก็มีแค่เรา ที่ทักไปอวยพรก่อนเขาสอบ กับทักไปบอก ว่าเราได้กลับไปวันไหน กับเราขอให้มาเจอกัน มีแค่นี้จริง ๆ ค่ะที่คุย เขาก็ครับ ๆ กับโอเค เราหงุดหงิดเเละเสียความรู้สึกมาก เราสมเพชตัวเอง ที่ต้องเป็นฝ่ายชวนตลอด แล้วเขาก็ปฏิเสธตลอด เอาตรงค่ะ คือไม่เคยโทรคุยกัน หรือวิดีโอคอลกันเลย ตั้งแต่คบกันมาสองปีกว่า พอเรารวบรวมความกล้าทักไปขอโทรคุยกัน เขาก็บอกว่าตอนนี้ไม่ได้ ไม่ว่าง แต่เขาก็จอยด์ดิสคอร์ดกับเพื่อนเขาทุกวัน ยันเช้ายังมี แล้วก็บ่อยด้วยค่ะ เราไม่เคยปรึกษาปัญหากันเลย ไม่ว่าจะปัญหาของใคร เพราะเขาไม่คุยกับเรา เราไปคุยเขาก็ไม่คุย เขาไม่ค่อยเล่นโซเชี่ยล เราปรึกษาลูกพี่ลูกน้อง เขาก็บอกว่ารอเขาโตมากกว่านี้ก่อน แล้วเขาจะมองเห็นเอง เรารอค่ะ เราคิดเเค่ว่าคบไปก็ไม่ได้เสียหายอะไร และวันนั้นก็มาถึง วันที่เขาเล่นโซเชี่ยลเป็น อะไรเป็น เหมือนคนวัยเดียวกัน แต่ แต่เขาก็ยังไม่คุยกับเราอะ ตอนนี้บทสนทนามีเเต่การตอบกลับสตอรี่ เหมือนเราไปตอบกลับสตอรี่เขา เขาตอบกลับมา เเล้วถ้าเราชวนคุยหลังจากนั้น เขาก็จะเลี่ยงไม่ตอบไปเลยน่ะค่ะ แบบอ่านไม่ตอบบ้าง ตอบอีกทีพรุ่งนี้บ้าง วันก่อนเราทักไปขอโทรด้วย คือเราไม่ได้ยินเสียงเขามาจะปีนึงแล้ว เราขอเขาแค่ห้านาที เขาก็ปฏิเสธเรา บอกว่าตอนนี้ไม่ได้จริง ๆ เราก็อะ โอเคอีก เพราะตอนนั้นดึกมากแล้ว แต่วันถัดมาเขาลงสตอรี่วีดีโอคอลดิสคอร์ดกับเพื่อนตอนตีสอง อันนี้เรียกว่าอะไรเหรอคะ เห็นแก่ตัวได้ไหม ขี้เกียจ ไม่อยากคุย เบื่อ ไม่อะไรแล้ว หรืออะไร เราเเค่รู้สึกว่า เขาเป็นอะไรอะ ทำไมถึง นั่นแหละค่ะ เจอหน้ากันล่าสุด ก็ปลายปี 20 ตอนนั้นก็ไม่ได้คุยเเชตกันเเบบนี้นั้นเเหละค่ะ โรงเรียนเก่าจัดงานแลกของขวัญในห้อง เราเลยตัดสินใจไปหาเอง แต่พอเจอกันต่อหน้า เขาก็ปกติมาก เเบบมากมากมาก คุยกับเราดี ทุกอย่างดี ไม่มีอะไรผิดปกติเลย มันทำเราสับสน เขา เป็นยังไงกันแน่น่ะค่ะ แล้วเราควรรอไหม เราควรทำยังไง เพื่อนเราบอกว่าเราควรรอเจอเขาอีกทีนึงก่อน เจอหน้ากันอยู่ด้วยกันถ้าเขาปกติก็โอเคแล้ว แต่เมื่อไหร่เขาจะมาเจอเราล่ะ เราชวนเขาตลอดแต่เขาไม่มา ตอนอยู่บ้านหรืออยู่กับตัวเองเขาอาจไม่อยากให้เราเข้าไปอะไร หรือไม่อยากจะยุ่งกับเราก็ได้ อะไรเเบบนี้ค่ะ เราก็โอเคนะที่ไม่คุย แต่คุยหน่อยก็ได้ ยังไงดีล่ะคะ เขาจะสอบ เขาจะไปไหน หรืออะไร เราต้องคอยตามเองตลอด เรื่องราวของเขาเราก็ต้องตามจากเพื่อนเขา เรากับเขาไม่รู้เรื่องราวอะไรกันเลย ตอนอีกฝ่ายมีปัญหา อีกฝ่ายก็ไม่เคยจะอยู่ตรงนั้นเลย เพราะไม่ได้คุยกันเลย เขาไม่คุยกับเราอะ5666655555555555555555555666665555 ไม่บอกอะไรเราด้วย เรื่องสำคัญยังไม่บอก เรามารู้เองทีหลังตลอด รู้จากเพื่อนเขาอะไรเเบบนี้ เอาเป็นว่าเขาไม่บอกอะไรเราเลย ไม่เคยซักครั้งเดียวตั้งแต่คบมา นานเข้ายิ่งแล้วใหญ่ เหมือนตอนนี้คือเราทักไปอ่านไม่ตอบบ่อยโคตร ๆ เราไม่รู้ควรจะทำยังไง หรือจะยังไง เขาเป็นอะไร ทำไมถึงเป็นเเบบนี้ เราตัดสินใจยังไม่ได้เลยค่ะ เพราะเราไม่รู้ว่าจริง ๆ คือเขายังไงกับเรากันแน่ แต่ตอนอยู่ด้วยกันเเบบมีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน ประมาณเจอกันน่ะค่ะ เขาดีมาก ตอนอยู่กับเราเขาแทบไม่เล่นมือถือหรือสนใจอย่างอื่นเลย เราเลยสับสนน่ะค่ะ โอ้ย เราไม่คิดว่ามันจะยาวขนาดนี้ สรุปสั้น ๆ ก็คือ แฟนเราไม่คุยเเชตกับเรามาสองปีกว่าแล้ว ไม่ยอมมาเจอ ไม่ให้เวลา ไม่ยุ่งกับเรา แต่ถ้ามีโอกาสเจอกัน เขาก็ปกติมาก แบบนี้คืออะไรคะ โอ้ย เราแบบ ถ้าจะไม่อะไรกับเราแล้วก็บอกเลิกเราไปเถอะ ถ้าบอกเลิกเราเราจะยินดีมาก แต่ถ้าให้เราไปบอกเลิกเขาเราคงทำไม่ได้น่ะค่ะ เรารู้สึกผิด แต่เขาก็คงไม่เลิกกับเราแน่ ๆ เพราะเหมือนเราก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรที่คบกันเเบบนี้ มีเเต่เราที่นั่งคิดอยู่ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ อ๋อ เราเคยถามเขาไปครั้งนึงนะคะ ว่าตอนนี้ยังไงกับเรากันแน่ เขาก็บอกว่าก็เหมือนเดิม แค่ขี้เกียจคุย สรุปก็คือแค่ขี้เกียจใช่ไหมคะ เเล้วเราควรทำยังไง เราอึดอัด อึดมากเลยตอนนี้ อึดอัดมานานแล้วล่ะค่ะ แบบ เอ้ย เก็บเราไว้ทำไมอะ มีเหมือนไม่มี ปล่อยเราไป เเบบ บอกเลิกเราเหอะถ้าจะทำตัวอย่างงี้ โห ยาวเข้าไปอีก ขอโทษนะคะ แต่มันอัดอั้น
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
แฟนพี่ก็โลกส่วนตัวสูงมากค่ะ คบมาจะ2ปีแล้ว ไม่ชอบโทร ไม่ชอบแชต บ้างาน ไม่ค่อยแชร์เรื่องชีวิตทั่วๆไปเพราะคิดว่ามันไม่สำคัญอะไร ถ้าไม่ถามก็ไม่ค่อยบอก แต่ถ้าพี่มีปัญหาเค้าก็รับฟังและแนะนำ นานน๊านทีเค้าก็จะมีโหมดคิดถึงเราแล้วแสดงออกบ้าง โทรมาบอกว่าคิดถึงทีนี่งง+ดีใจมาก😊 ตอนปีแรกพี่ก็วนในหัวตลอดว่านี่รักเราใช่มั๊ย ทำไมเหมือนเราวิ่งตามตลอดเลย สับสนงงงวยกับชีวิตมาก แต่เราก็ต้องมีจุดยืนของเราที่ต้องคุยกันให้ชัด และเค้าก็ควรปรับให้เราบ้าง ต้องสื่อสาร พูดคุยปรับความเข้าใจและความต้องการระหว่างกันนะคะ

อย่างของพี่ที่ตกลงกัน แล้วคุณแฟนก็ปรับให้
ถ้าทักไลน์ไป ตอบช้าไม่ว่าแต่ให้ตอบด้วย ส่งสตก.ก็ได้ (คุณแฟนส่วนมากก็จะส่งสตก.หงึกๆรับทราบมา)
โทรไปถ้าไม่ว่างรับโทรกลับหรือไลน์กลับ ถ้าเรื่องด่วนเราจะโทร2สายนะ อะไรแบบนี้ค่ะ
หรือถ้าจะนัดเจอกัน ก็คอยหาเวลาว่าง เจอกันได้เดือนละ2-3ครั้ง เพราะต่างคนต่างงานยุ่ง มีภารกิจชีวิต เวลาไม่เจอก็จะเหงาๆหน่อย แต่พอได้เจอก็หายค่ะ อ้อนให้เต็มที่เลย

คนเราถ้าจะคบกันต้องค่อยๆปรับเข้าหากันแหละค่ะ พูดคุยสื่อสารให้ชัดเจนใช้เหตุผล แต่ถ้าเค้าไม่ปรับให้เราเลยก็คงไม่ไหวเหมือนกัน คนรักกันต้องแคร์กันค่ะ หาให้เจอว่าการทำแบบไหนคือสิ่งที่แสดงออกว่าเค้าแคร์เรา ถ้าไม่มีหรือมีน้อยเกินไปเราก็กลับมาทบทวนค่ะว่านี่ใช่สิ่งที่เราต้องการรึเปล่า อาจจะยากที่ยังเป็นเด็กวัยเรียนกัน วัยนี้เพื่อนสำคัญมากๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่