ขอเล่าก่อนนะคะ​ เมื่อไม่นานนี้คุณแม่เราเกิดอาการป่วยฉุกเฉิน​ จนต้องรีบไปส่งที่รพ.​ แล้วคุณหมอมาแจ้งอาการคุณแม่ว่าอาการหนัก​ คุณหมอบอกว่าถ้ามาช้าอาจจะไม่รอด​​ ตอนที่ทราบก็ยอมรับค่ะว่าก็กลัวมากๆที่จะสูญเสีย​
คุณแม่ได้แอดมิดที่รพ.หลายวันจนอาการดีขึ้น และคุณหมอนัดเพื่อมาผ่าตัดอยู่เรื่อยๆตามอาการของโรค​ จนตอนนี้ก็ยังรับการรักษาอยู่ค่ะ​


คุณแม่อยู่ในวัยใกล้เกษียณ​ แต่สุขภาพแข็งแรงมาตลอด​ ไม่มีโรคประจำตัว​​ ตั้งแต่เราจำความได้ไม่เคยเห็นแม่ป่วยจนนอนรพ.เลยสักครั้ง​เดียว​ หลังจากเหตุการณ์​ฉุกเฉินในวันนั้น​ จิตใจเราก็เปลี่ยนไปอย่างมาก​ รู้สึกทุกครั้งที่เราพาคุณแม่ไปรพ.​ เราจะนึกถึงภาพในวันที่คุณแม่นอนในรพ.​ มีสายระโยงระยาง​ แล้วเราจะมีอาการมือเย็น​ เท้าเย็น​ หายใจติดขัด​ เหมือนจะเป็นลม​ และรู้สึกควบคุมอาการและความคิดตัวเองไม่ได้เลย​ และบางครั้งตอนอยู่ที่บ้านหรือทำงานอยู่ก็จะนึกถึงภาพวันนั้น​ และเกิดอาการคล้ายเดิมเช่นกัน​ แต่พ่วงมาด้วยบางครั้งเราจะนอนไม่หลับและเบื่ออาหาร


เราเลยสงสัยอาการตัวเองเพราะเริ่มส่งผลกระทบกับชีวิตประจำวันเลยได้ลองค้นหาในเน็ต​ เราสงสัยว่าตัวเองอาจจะมีภาวะ​ PTSD​หรือ​โรคเครียดจากเหตุการณ์​ร้ายแรง​ แต่ว่าเราเองก็ไม่แน่ใจว่ามันถึงขั้นโรคนี้หรือไม่​​ เพราะตัวเราเองเป็นคนวิตกกังวลง่าย​ เครียดง่ายอยู่แล้ว
อยากทราบว่าเราควรไปพบจิตแพทย์มั้ยคะ​ หรือว่าเราสามารถปรึกษาใครในเรื่องนี้ได้บ้าง​คะ