เราทะเลาะกับแม่แล้วเราเผลอบอกแม่ไปว่าเราเป็นกะเทย แล้วแม่ก็ถามเราว่าเป็นจริงๆหรอเราเลยบอกว่าใช่ แล้วทีนี้แม่ก็ทุบหัวเราแล้วตบหน้าเราแล้วแม่ก็บอกเราว่า อย่าบ้าแกไปเรียนแบบเอาเองอย่ามั่ว แม่รู้นะว่าคนที่เป็นแบบนี้มันมีอยู่จริงแต่แม่ไม่เชือว่าแกเป็น หัดยอมรับความเป็นจริงซะบ้าง อย่ามโนไปเองดูบ้างนะว่าตัวองเป็นเพศอะไรหัดมองดู อวัยเพศ ตัวเองซะบ้างว่ามันเป็นแบบไหน อย่าไปทำตามกระแส แม่รู้นะว่าม.ต้น-ม.ปลายอะมีเยอะเพราะมันตามกระแสกัน เป็นผู้ชายหัดทำตัวแมนๆซะบ้างไปดูพ่อแกนู่นเค้าเป็นผู้ชายหัดไปดูแล้วทำตามซะบ้างนะ เวลานั่งอะอย่าไปหนีบมันเหมือนผู้หญิงเป็นผู้ชายอะก็นั่ถ่างขาพูดเถื่อนๆไปเลย ไอhere ไอsus อะหัดพูดซะบ้างแล้วก็ไม่ต้องทำไม้ทำมือแบบนั้น ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากๆเราเลยพยักหน้าแล้วภาวนาในใจว่าให้แม่รีบออกไปได้แล้ว แล้วแม่ก็บอกว่าแกเป็นลูกของตานะ เรานึกในใจว่าตาเราเกี่ยวอะไร แล้วแม่เราพูดต่อว่าในตัวแกอะยงมีเลือดของฉันไหลอยู่ไหมห้ะ ตอนนั้นในใจเรารู้สึกแย่มากๆว่าทำไมแม่เราถึงเป็นแบบนี้ แล้วแม่เราก็บอกว่าเลิกดูวะนะไอ้พวกซีรี่ย์yอะ แล้วก็ตั้งเรียนทำงานโตมาแกต้องมาเลี้ยงฉันมีลูกมีครอบครัว แล้วแม่เราก้บอกว่าทำให้เหมือนคนปกติเค้าทำกันอย่าไปตามกระแสเยอะ
เราอยากรู้ว่ากะเทยก็คนนะทำไมแม่ต้องทำท่ารังเกียจขนาดนั้นพวกเค้าก็คนเหมือนเราไม่ใช่หรอไม่มีอะไรต่างกันมีความรู้สึกเหมือนกัน เราควรทำยังไงดี ให้แม่ยอมรับในตัวเรา