คือเราอายุ24เขาอายุ18ทำงานที่เดียวกัน เขากำลังฝึกงานเรียนด้วยทำงานด้วย  ส่วนตัวเราเป็นพนักงาน คบมาได้8เดือน วันแรกที่คบกันเขาไม่รุ้อะไรเลยเราต้องเป็นคนขับรถให้เขาขึ้นแต่พอหลังๆเราก็เริ่มบอกเขาให้เขาก็ขับให้เราขึ้นได้แต่ก็ไม่มั่นใจเขาเท่าไร  ปกติหยุดงานจะกลับบ้านทุกวันหยุดเขาก็ไปด้วย  บอกแม่ล่วงหน้าแล้วว่าเขาจะไปด้วย ความที่เขาไม่เคยมีแฟนมาก่อนเขาก็ทำตัวไม่ถูกก็กินข้าวกันปกติ  หลังจากนั้นพี่ชายเราติดโควิดแต่ยุที่ชลบุรีเรากับแม่คิดมากเเละเป็นห่วงเรื่องของพี่ชายมาก  เราก็เป็นห่วงพี่ชายเรา  พอเราบอกเขาว่าพี่ชายติดโควิด เขาก็บอกว่ารอเผาเอาเทอ  คำนี้มันฝังยุในใจตลอดมาเราก็อยากได้กำลังใจแต่เขาพูดแบบนี้มันไปไม่ถุกเลยความรุ้สึกตอนนั้น  เราก็เลยเงียบไว้ก่อน พอมาอีกวันเอาเงินไปหมุนสล็อตแล้วเราจับได้เขาบอกว่าเงินเขาจะทำอะไรก็ได้  แต่เราเคยพูดกันเรื่องนี้แล้วเขาบอกว่าจะไม่เล่นแล้ว แต่เขาก็ยังโทดเรายุดี  ว่าทำให้เขาเป็นแบบนี้เอง  คือ งง? แล้วเราก็ทะเลาะกันแล้ววันนั้นเราก็กลับบ้านคนเดียว  แม่ก็ถามหาเขา ทำไมไม่มาด้วยกัน ก็เลยบอกว่าทะเลาะกัน แล้วแม่ก็บอกว่าให้เราห่างกัน เขายังเด็ก  ยังเรียนไม่จบ ฐานะของเราสองคนก็จน  เขายังไม่ได้บวชไม่ได้เกนทหาร  อยุ่ๆกันไปเขาอาจจะว่าเราแก่ก็ได้ เราอายุมากแล้วนะลูก คิดเอาแม่ไม่อยากพูดอะไรเยอะ  พอได้ยินคำนี้แล้วก็คิดไปหลายวัน  ก็เลยตัดสินใจบอกเขาไป แต่เขาก็ไม่เข้าใจ เขาบอกว่าจะฆ่าตัวตาย เราหนักใจมากแต่เราก็ต้องรักตัวเอง  เขาทำให้เราได้หยุดงานเกือบอาทิตย์  ขาดรายได้ไปเกือบอาทิตย์แล้วเราก็ไม่มีเงินเขาก็ไม่มี แม่โทรมาถามเป็นห่วงให้เรากลับบ้าน คือเขาก็รุ้แหระว่าแม่เราให้เราห่างกัน แต่เขาบอกว่าเราเชื่อแม่  ไม่ได้รักเขาไม่ได้เลือกในสิ่งที่ตัวเองต้องการ  แต่เราคิดดูแล้วว่าเชื่อแม่ดีกว่าเพราะที่ผ่านมาเราไม่มีความสุขเลย เราพยายามบอกเหตุผล  แล้วเราต่างคนต่างไม่เข้าใจกัน  เราเสียใจเหมือนกันแต่มันก็ไปต่อไม่ได้แล้ว  เหนือยแล้ว  เราผิดไหมที่ทำแบบนี้