ผ่านมา 19 ปีแล้ว!! สำหรับอดีตดูโอ้วัยใส "ปุณ - ปุณณี ยันตรกิจ" และ "ป๋วย - ณัฐวดี ตั้งพานิชดี" ภายใต้ชื่อวง "เลมอน ป๊อป" ซึ่งทั้งคู่อยู่ในสังกัด รถไฟดนตรี โดยออกอัลบั้มด้วยกันมาแล้วถึง 2 ชุดด้วยกัน หลายๆคนพอได้ยินชื่อค่าย "รถไฟดนตรี" ส่วนใหญ่ก็จะนึกถึงนักร้องเพลงเพื่อชีวิต และเพลงลูกทุ่ง ซึ่งเป็นหน้าตาให้กับทางค่าย แต่ในช่วงหนึ่ง ทางค่ายรถไฟดนตรี ก็ได้หันมาปั้นนักร้องแนวเพลงสตริงกันมาแล้วหลายชีวิตด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นนักร้องเดี่ยว ดูโอ้ หรือนักร้องกลุ่ม แต่อาจจะประสบความสำเร็จในแง่เพลงเพื่อชีวิตซะมากกว่า "เลมอน ป๊อป" ถือเป็นวงดูโอ้ที่เป็นที่รู้จักกันในช่วงที่เปิดตัวใหม่ๆ แต่ก็ยังไม่เป็นที่หวือหวามากนัก วันนี้ จขกท. ก็อยากตั้งกระทู้ถึงดูโอ้คู่นี้กัน เพราะชอบเป็นการส่วนตัว เผื่อใครหลายๆคนคิดถึงทั้งคู่ มาร่วมย้อนวันวานในกระทู้นี้กันนะครับ

"เลมอน ป๊อป (Lemon Pop)" 
"เลมอน ป๊อป" เป็นศิลปินดูโอ้กลุ่มแรกในสังกัด รถไฟดนตรี ซึ่งออกเพลงแนวสตริง ป็อปใสๆมาตีตลาดวัยรุ่น โดยสมาชิกประกอบด้วย "น้องปุณ (ปุณณี ยันตรกิจ)" สาวน้อยวัย 17 ปี (เกิด 7 พ.ย. 2527) กำลังศึกษาอยู่ที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ ชั้นม.5 เป็นพี่คนโตของวง และ "น้องป๋วย (ณัฐวดี ตั้งพานิชดี)" สาวน้อยวัย 14 ปี (เกิด 11 พ.ย. 2530) กำลังศึกษาอยู่โรงเรียนสาธิตรามคำแหง ชั้นม.2 ซึ่งเป็นน้องเล็กของวงนั้นเอง (ข้อมูลปี 2545 จากปกในอัลบั้ม Lemom pop)

อัลบั้มชุดแรกของวงเลมอน ป๊อป ในชื่อ "Lemon Pop" ออกวางจำหน่ายเมื่อวันที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2545 มีเพลงเปิดตัวเพลงแรกคือเพลง "งอมแงม" เพลงน่ารักๆ เนื้อหาบ่งบอกถึงอาการของคนที่ติดใครสักคนนึง คิดถึงแล้วคิดถึงอีกอยากอยู่ใกล้ๆ ซึ่งเพลงนี้ ปุณและป๋วยร้องคู่กัน ต่อด้วยเพลง "หวั่นไหว" เพลงกึ่งเร็วกึ่งช้า เนื้อหาน่ารักๆ บอกถึงการหวั่นไหวเมื่อเจอคนที่เราชอบ เพลงนี้ป๋วยเป็นคนร้อง ต่อด้วยเพลงที่ 3 "โอกาสสุดท้าย" ซึ่งปุณเป็นคนร้องเพลงนี้ เพลงช้าเนื้อหาการตัดพ้อ และให้โอกาสสุดท้ายกับคนที่รัก

อัลบั้มที่ 2 ใช้ชื่อว่า "Ordinary (ออดิแนรี่)" ออกวางจำหน่ายเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2546 อัลบั้มชุดนี้ ทุกคนดูโตขึ้นกันมากๆ ต่างจากอัลบั้มชุดแรกที่ออกมาในแนวใสๆ อัลบั้มชุดที่ 2 จะพลิกแนวเพลงใหม่ต่างจากชุดแรกอย่างสิ้นเชิง โดยเปิดตัวเพลงแรกคือเพลง "แรงจูงใจ" ต่อด้วยเพลง "ไม่รู้ก็ต้องรู้" และเพลง "เปลี่ยนเป็นคนละคน"