คือครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่อยู่ด้วยกัน 6 คน เรามีน้องชายอยู่คนหนึ่ง
มันติดเกมมาก ติดแบบสุดๆ โดยเฉพาะเกมฟรีฟายไรนั่น กลุ่มเพื่อนมันเป็นกลุ่มติดเกมเรากับแม่ปวดหัวมากค่ะ พ่อเราแยกไปนอนอยู่อีกบ้านนึงทุกวัน น้องมันนอนกับแม่ เรานอนคนเดียว ทุกวันมันเล่นเกมจนดึก เปิดไฟในห้อง เราาแมนอนหลับลงไปได้ยังไง บางทีก็แหกปาก จนดังถึงห้องเรา เราก็ตะโกนด่าไป บอกเงียบๆดิ้ หัดเกรงใจแม่กับคนอื่นบ้างเค้าจะนอนกัน แหกปากไรนักหนา มันก็เบาลง ผลการเรียนมันก็แย่ลงมากๆค่ะ ติด 0 ร. โคตรเยอะ ่ แม่ขอร้องเราว่าให้ช่วยมันแก้หน่อย แม่ขอ เราสงสารแม่มาก เลยช่วยมันเท่าที่ทำได้ ส่งครูไปบ้างแล้ว แต่ยังเหลืออีก คือมันไม่กระตือรือร้นเลยค่ะ ตื่นมาก็เล่นแต่เกม ขี้เกียจ อาบน้ำก็ไม่ยอมเก็บของใช้ งานอะไรก็ไม่ทำ แม่เราเคยพูดกับมันดีๆ ว่าแม่อยากให้ลูกแก้ให้เสร็จจะได้มีวุฒิไปสมัครงาน จะทำงานอะไรก็ได้ แม่ไม่อยากให้ลูกเสียอนาคต เลิกเล่นได้แล้ว พูดอีกหลายอย่าง แม่เราพูดดีมาก ทุกวันนี้ก็ถามว่าแก้ 0 ร. หรือยัง รีบแก้ รร.จะเปิดแล้ว เรียนออนไลน์แก้ง่าย ถ้าเปิดแล้วมันจะแก้ยาก เราก็ช่วยพูดไป แต่มันก็ไม่ทำอยู่ดี แถมเถียงแม่ ก้าวร้าวใส่อีก ว่าทำไม เรื่องของคนอื่น ไม่ต้องมายุ่งได้ป่ะ! แม่เราเคยร้องไห้ มันรู้แต่มันไม่รู้สึก
ไรเลยหรอ เราคิดในใจไม่น่าเกิดมาเลย อีน้องเวร ทำให้แม่ต้องทำบาก บาปขนาดไหนกับสิ่งที่ทำกับแม่แต่ละวัน
มีครั้งนึงมันหาว่าแม่ไม่รักมันรักเรามากกว่า (เราเห็นในเฟสมันโพส แต่มันไม่บอกแม่ว่าเป็นไร) มันไม่พูดกับแม่เลย เรางงมาก แม่ไม่รักมันตรงไหนทำอะไรให้ทุกอย่าง ทั้งกับข้าว ซื้อของ ซักกกน.ให้มัน เสื้อผ้า มีของกินของอะไรก็ให้แบ่งกันตลอด ถึงแม้ว่ามันจะชิ้นเดียว จากนั้นมันก็เข้าไปในห้องแล้วถือมีดไปด้วย ยายเราไปประเหลาะ (เขียนถูกป่าวไม่รู้นะคะ) มันเลยให้มีดยาย จากนั้นเราก็เล่าจากที่เห็นในเฟสที่มันโพสให้แม่ดู ว่ามันโพสว่ารักลูกไม่เท่ากัน ตอนเย็นแม่เลยพามันไปตัดผม ไปซื้ออะไรให้มัน มันก็กลับมาพูดเหมือนเดิม แต่มันก็ยังคงติดเกม 0 ร. ไม่แก้อยู่ดี แม่เรามาขอให้ช่วยพูด ช่วยแก้ ติดต่อครูให้มันหน่อย (เรา
โคตรโมโหอ่ะ คือ ม.3 แล้วมั้ย ขนาดไม่สนใจตัวเอง ไม่ช่วยตัวเอง ใครเค้าจะบังคับได้ งานเองมั้ย อีเด็ก
) เราไม่อยากจะช่วยมันแล้ว อีก 7 วันเปิดเทอม ให้มันไปรับชะตากรรมของมันเอง ไม่อยากจบก็เรื่องของมัน แต่เราสงสารแม่มากเลย เครียดทุกวัน ปวดหัวทุกวันแต่อีน้องเรามันไม่สนใจ
ไรเลย
น้าเราเคยมาบ้าน(มันไม่กล้าเถียงกับน้า) พูดกับมัน มันรับปากแล้วนะ แต่ก็ไม่ทำอย่างที่พูด
โคตรน่าเบื่อ
เรื่องยาวมากๆเลยค่ะ จบแค่นี้ก่อนนะคะ ทุกคนที่มาอ่านช่วยหน่อยนะคะ คือเราไม่ไหวจริงๆ เราโคตรสงสารแม่ เราอยากถีบมันออกไปจากโลกนี้ แก้หน่อย แม่ขอ เราสงสารแม่มาก เลยช่วยมันเท่าที่ทำได้ ส่งครูไปบ้างแล้ว แต่ยังเหลืออีก คือมันไม่กระตือรือร้นเลยค่ะ ตื่นมาก็เล่นแต่เกม ขี้เกียจ อาบน้ำก็ไม่ยอมเก็บของใช้ งานอะไรก็ไม่ทำ แม่เราเคยพูดกับมันดีๆ ว่าแม่อยากให้ลูกแก้ให้เสร็จจะได้มีวุฒิไปสมัครงาน จะทำงานอะไรก็ได้ แม่ไม่อยากให้ลูกเสียอนาคต เลิกเล่นได้แล้ว พูดอีกหลายอย่าง แม่เราพูดดีมาก ทุกวันนี้ก็ถามว่าแก้ 0 ร. หรือยัง รีบแก้ รร.จะเปิดแล้ว เรียนออนไลน์แก้ง่าย ถ้าเปิดแล้วมันจะแก้ยาก เราก็ช่วยพูดไป แต่มันก็ไม่ทำอยู่ดี แถมเถียงแม่ ก้าวร้าวใส่อีก ว่าทำไม เรื่องของคนอื่น ไม่ต้องมายุ่งได้ป่ะ! แม่เราเคยร้องไห้ มันรู้แต่มันไม่รู้สึก
ไรเลยหรอ เราคิดในใจไม่น่าเกิดมาเลย อีน้องเวร ทำให้แม่ต้องทำบาก บาปขนาดไหนกับสิ่งที่ทำกับแม่แต่ละวัน
มีครั้งนึงมันหาว่าแม่ไม่รักมันรักเรามากกว่า (เราเห็นในเฟสมันโพส แต่มันไม่บอกแม่ว่าเป็นไร) มันไม่พูดกับแม่เลย เรางงมาก แม่ไม่รักมันตรงไหนทำอะไรให้ทุกอย่าง ทั้งกับข้าว ซื้อของ ซักกกน.ให้มัน เสื้อผ้า มีของกินของอะไรก็ให้แบ่งกันตลอด ถึงแม้ว่ามันจะชิ้นเดียว จากนั้นมันก็เข้าไปในห้องแล้วถือมีดไปด้วย ยายเราไปประเหลาะ (เขียนถูกป่าวไม่รู้นะคะ) มันเลยให้มีดยาย จากนั้นเราก็เล่าจากที่เห็นในเฟสที่มันโพสให้แม่ดู ว่ามันโพสว่ารักลูกไม่เท่ากัน ตอนเย็นแม่เลยพามันไปตัดผม ไปซื้ออะไรให้มัน มันก็กลับมาพูดเหมือนเดิม แต่มันก็ยังคงติดเกม 0 ร. ไม่แก้อยู่ดี แม่เรามาขอให้ช่วยพูด ช่วยแก้ ติดต่อครูให้มันหน่อย (เรา
โคตรโมโหอ่ะ คือ ม.3 แล้วมั้ย ขนาดไม่สนใจตัวเอง ไม่ช่วยตัวเอง ใครเค้าจะบังคับได้ งานเองมั้ย อีเด็ก
) เราไม่อยากจะช่วยมันแล้ว อีก 7 วันเปิดเทอม ให้มันไปรับชะตากรรมของมันเอง ไม่อยากจบก็เรื่องของมัน แต่เราสงสารแม่มากเลย เครียดทุกวัน ปวดหัวทุกวันแต่อีน้องเรามันไม่สนใจ
ไรเลย
น้าเราเคยมาบ้าน(มันไม่กล้าเถียงกับน้า) พูดกับมัน มันรับปากแล้วนะ แต่ก็ไม่ทำอย่างที่พูด
โคตรน่าเบื่อ
เรื่องยาวมากๆเลยค่ะ จบแค่นี้ก่อนนะคะ ทุกคนที่มาอ่านช่วยหน่อยนะคะ คือเราไม่ไหวจริงๆ เราโคตรสงสารแม่ เราอยากถีบมันออกไปจากโลกนี้
น้องชาย ติดเกมมาก ก้าวร้าว ทำไงดีคะ
มีครั้งนึงมันหาว่าแม่ไม่รักมันรักเรามากกว่า (เราเห็นในเฟสมันโพส แต่มันไม่บอกแม่ว่าเป็นไร) มันไม่พูดกับแม่เลย เรางงมาก แม่ไม่รักมันตรงไหนทำอะไรให้ทุกอย่าง ทั้งกับข้าว ซื้อของ ซักกกน.ให้มัน เสื้อผ้า มีของกินของอะไรก็ให้แบ่งกันตลอด ถึงแม้ว่ามันจะชิ้นเดียว จากนั้นมันก็เข้าไปในห้องแล้วถือมีดไปด้วย ยายเราไปประเหลาะ (เขียนถูกป่าวไม่รู้นะคะ) มันเลยให้มีดยาย จากนั้นเราก็เล่าจากที่เห็นในเฟสที่มันโพสให้แม่ดู ว่ามันโพสว่ารักลูกไม่เท่ากัน ตอนเย็นแม่เลยพามันไปตัดผม ไปซื้ออะไรให้มัน มันก็กลับมาพูดเหมือนเดิม แต่มันก็ยังคงติดเกม 0 ร. ไม่แก้อยู่ดี แม่เรามาขอให้ช่วยพูด ช่วยแก้ ติดต่อครูให้มันหน่อย (เราโคตรโมโหอ่ะ คือ ม.3 แล้วมั้ย ขนาดไม่สนใจตัวเอง ไม่ช่วยตัวเอง ใครเค้าจะบังคับได้ งานเองมั้ย อีเด็ก ) เราไม่อยากจะช่วยมันแล้ว อีก 7 วันเปิดเทอม ให้มันไปรับชะตากรรมของมันเอง ไม่อยากจบก็เรื่องของมัน แต่เราสงสารแม่มากเลย เครียดทุกวัน ปวดหัวทุกวันแต่อีน้องเรามันไม่สนใจ ไรเลย
น้าเราเคยมาบ้าน(มันไม่กล้าเถียงกับน้า) พูดกับมัน มันรับปากแล้วนะ แต่ก็ไม่ทำอย่างที่พูด โคตรน่าเบื่อ
เรื่องยาวมากๆเลยค่ะ จบแค่นี้ก่อนนะคะ ทุกคนที่มาอ่านช่วยหน่อยนะคะ คือเราไม่ไหวจริงๆ เราโคตรสงสารแม่ เราอยากถีบมันออกไปจากโลกนี้ แก้หน่อย แม่ขอ เราสงสารแม่มาก เลยช่วยมันเท่าที่ทำได้ ส่งครูไปบ้างแล้ว แต่ยังเหลืออีก คือมันไม่กระตือรือร้นเลยค่ะ ตื่นมาก็เล่นแต่เกม ขี้เกียจ อาบน้ำก็ไม่ยอมเก็บของใช้ งานอะไรก็ไม่ทำ แม่เราเคยพูดกับมันดีๆ ว่าแม่อยากให้ลูกแก้ให้เสร็จจะได้มีวุฒิไปสมัครงาน จะทำงานอะไรก็ได้ แม่ไม่อยากให้ลูกเสียอนาคต เลิกเล่นได้แล้ว พูดอีกหลายอย่าง แม่เราพูดดีมาก ทุกวันนี้ก็ถามว่าแก้ 0 ร. หรือยัง รีบแก้ รร.จะเปิดแล้ว เรียนออนไลน์แก้ง่าย ถ้าเปิดแล้วมันจะแก้ยาก เราก็ช่วยพูดไป แต่มันก็ไม่ทำอยู่ดี แถมเถียงแม่ ก้าวร้าวใส่อีก ว่าทำไม เรื่องของคนอื่น ไม่ต้องมายุ่งได้ป่ะ! แม่เราเคยร้องไห้ มันรู้แต่มันไม่รู้สึก ไรเลยหรอ เราคิดในใจไม่น่าเกิดมาเลย อีน้องเวร ทำให้แม่ต้องทำบาก บาปขนาดไหนกับสิ่งที่ทำกับแม่แต่ละวัน
มีครั้งนึงมันหาว่าแม่ไม่รักมันรักเรามากกว่า (เราเห็นในเฟสมันโพส แต่มันไม่บอกแม่ว่าเป็นไร) มันไม่พูดกับแม่เลย เรางงมาก แม่ไม่รักมันตรงไหนทำอะไรให้ทุกอย่าง ทั้งกับข้าว ซื้อของ ซักกกน.ให้มัน เสื้อผ้า มีของกินของอะไรก็ให้แบ่งกันตลอด ถึงแม้ว่ามันจะชิ้นเดียว จากนั้นมันก็เข้าไปในห้องแล้วถือมีดไปด้วย ยายเราไปประเหลาะ (เขียนถูกป่าวไม่รู้นะคะ) มันเลยให้มีดยาย จากนั้นเราก็เล่าจากที่เห็นในเฟสที่มันโพสให้แม่ดู ว่ามันโพสว่ารักลูกไม่เท่ากัน ตอนเย็นแม่เลยพามันไปตัดผม ไปซื้ออะไรให้มัน มันก็กลับมาพูดเหมือนเดิม แต่มันก็ยังคงติดเกม 0 ร. ไม่แก้อยู่ดี แม่เรามาขอให้ช่วยพูด ช่วยแก้ ติดต่อครูให้มันหน่อย (เราโคตรโมโหอ่ะ คือ ม.3 แล้วมั้ย ขนาดไม่สนใจตัวเอง ไม่ช่วยตัวเอง ใครเค้าจะบังคับได้ งานเองมั้ย อีเด็ก ) เราไม่อยากจะช่วยมันแล้ว อีก 7 วันเปิดเทอม ให้มันไปรับชะตากรรมของมันเอง ไม่อยากจบก็เรื่องของมัน แต่เราสงสารแม่มากเลย เครียดทุกวัน ปวดหัวทุกวันแต่อีน้องเรามันไม่สนใจ ไรเลย
น้าเราเคยมาบ้าน(มันไม่กล้าเถียงกับน้า) พูดกับมัน มันรับปากแล้วนะ แต่ก็ไม่ทำอย่างที่พูด โคตรน่าเบื่อ
เรื่องยาวมากๆเลยค่ะ จบแค่นี้ก่อนนะคะ ทุกคนที่มาอ่านช่วยหน่อยนะคะ คือเราไม่ไหวจริงๆ เราโคตรสงสารแม่ เราอยากถีบมันออกไปจากโลกนี้