ฉันคบกับแฟนมาราวๆ 8 ปี แล้ว ตอนนี้ฉันก็อายุเข้าเลข 3 ส่วนตัวเค้าก็ใกล้จะเลข 4 ทุกครั้งที่ฉันถามเค้าและพูดคุยกันเรื่องแต่งงานเค้าจะเงียบและพยายามเบี่ยงเบนไปพูดเรื่องอื่น หรือทำเป็นไม่ได้ยิน ฉันถามคำถามนี้กับแฟนมาประมาณ 3-4 ครั้ง ซึ่งฉันจะถามหรือพูดถึงแค่ปีละครั้ง แต่ก็ไม่เคยได้รับคำตอบ จบลงโดยการที่ฉันต้องร้องไห้เพราะความน้อยใจกลับคำถามที่ไม่เคยได้รับคำตอบ...
ล่าสุดปีนี้ ฉันถามคำถามนี้กับแฟน สิ่งที่ได้รับก็ยังเหมือนเดิมจบด้วยการนอนร้องไห้ T^T ไร้คำตอบจากเค้า เค้าบอกฉันว่าเค้าไม่สามารถตอบฉันได้ ฉันเลยถามกลับว่าทำไม?
แล้วสิ่งที่เค้าตอบกลับมานั้นทำให้มันแย่นะ เค้าบอกว่าเค้าไม่กล้า!!! ไม่กล้าที่จะคุยกับพ่อและแม่ของเค้า เพราะบ้านเค้าเป็นบ้านคนจีน พ่อเค้าเป็นใหญ่ในบ้านและเอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ไม่ฟังใคร แม้กระทั่งลูก!!! ซึ่งฉันเข้าใจเรื่องนี้ดี เพราะเคยเจอศึกครั้งใหญ่กับตัวเอง แต่ศึกครั้งใหญ่นั้น มันได้จบด้วยการที่พ่อและแม่ของเค้าสุดท้ายก็ต้องยอมรับในตัวฉัน...
ฉันเลยถามเค้ากลับไปว่าเมื่อไหร่ที่เค้าจะมีความกล้า? ฉันต้องคอยไปอีกนานแค่ไหน เพราะอายุฉันก็มากขึ้นๆ และพ่อแม่ของฉันก็แก่ลงๆทุกวัน สุดท้ายก็จบด้วยความเงียบ และเช้าวันต่อมาเค้าก็ไม่พูดถึงอีกเลย ได้แต่เข้ามากอด แต่ไม่พูดอะไร...
เหตุผลที่ฉันไม่เคยคิดที่จะเลิกกับเค้า เพราะเค้าเป็นคนดีมากๆ เค้าไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เจ้าชู้ ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้กังวลใจ รับในสิ่งที่ฉันเป็นได้ทุกอย่าง ยามทุกข์ยามสุข อยากไปไหนก็พาไป อยากกินอะไรก็ขอแค่ให้บอก โทรมาถามทุกวันว่าวันนี้จะกินข้าวอะไร ดูแล เป็นห่วงฉันเสมอ ในขณะที่ฉันเป็นคนบ้างาน ไม่ค่อยสนใจตัวเอง...
สิ่งเหล่านี้แหละที่ทำให้ที่บ้านฉันไม่เคยเรียกร้องอะไรจากทางบ้านแฟน เพราะแฟนเป็นคนดี ไม่เคยทำอะไรผิด เค้าจึงเป็นที่รักของคนที่บ้านฉันมาก และมันก็เป็นเหตุผลหลักที่ฉันไม่เคยคิดที่จะเลิกกับเค้า เพราะเรื่องที่เค้าไม่เคยพูดถึงเรื่องแต่งงาน.....
และเหตุผลที่ฉันอยากแต่งงานเพราะด้วยอายุที่เข้าเลข 3 และอยากให้เค้ามาทำให้ถูกต้องตามประเพณี เห็นแกพ่อแม่ฉันบ้าง ฉันไม่ต้องการงานที่ใหญ่โต แค่ต้องการทำอะไรให้มันถูกต้องเท่านั้น เพราะก็อยากให้ครอบครัววางใจว่าคนๆนี้ที่จะเป็นคนดูแลเราต่อจากเค้าเท่านั้นเอง...
ฉันเป็นผู้หญิงที่เข้าเลข 3 แล้ว ฉันถามแฟนฉันว่าเค้าจะให้ฉันรอไปอีกกี่ปีถึงจะได้แต่งงาน?
ล่าสุดปีนี้ ฉันถามคำถามนี้กับแฟน สิ่งที่ได้รับก็ยังเหมือนเดิมจบด้วยการนอนร้องไห้ T^T ไร้คำตอบจากเค้า เค้าบอกฉันว่าเค้าไม่สามารถตอบฉันได้ ฉันเลยถามกลับว่าทำไม?
แล้วสิ่งที่เค้าตอบกลับมานั้นทำให้มันแย่นะ เค้าบอกว่าเค้าไม่กล้า!!! ไม่กล้าที่จะคุยกับพ่อและแม่ของเค้า เพราะบ้านเค้าเป็นบ้านคนจีน พ่อเค้าเป็นใหญ่ในบ้านและเอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ไม่ฟังใคร แม้กระทั่งลูก!!! ซึ่งฉันเข้าใจเรื่องนี้ดี เพราะเคยเจอศึกครั้งใหญ่กับตัวเอง แต่ศึกครั้งใหญ่นั้น มันได้จบด้วยการที่พ่อและแม่ของเค้าสุดท้ายก็ต้องยอมรับในตัวฉัน...
ฉันเลยถามเค้ากลับไปว่าเมื่อไหร่ที่เค้าจะมีความกล้า? ฉันต้องคอยไปอีกนานแค่ไหน เพราะอายุฉันก็มากขึ้นๆ และพ่อแม่ของฉันก็แก่ลงๆทุกวัน สุดท้ายก็จบด้วยความเงียบ และเช้าวันต่อมาเค้าก็ไม่พูดถึงอีกเลย ได้แต่เข้ามากอด แต่ไม่พูดอะไร...
เหตุผลที่ฉันไม่เคยคิดที่จะเลิกกับเค้า เพราะเค้าเป็นคนดีมากๆ เค้าไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เจ้าชู้ ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้กังวลใจ รับในสิ่งที่ฉันเป็นได้ทุกอย่าง ยามทุกข์ยามสุข อยากไปไหนก็พาไป อยากกินอะไรก็ขอแค่ให้บอก โทรมาถามทุกวันว่าวันนี้จะกินข้าวอะไร ดูแล เป็นห่วงฉันเสมอ ในขณะที่ฉันเป็นคนบ้างาน ไม่ค่อยสนใจตัวเอง...
สิ่งเหล่านี้แหละที่ทำให้ที่บ้านฉันไม่เคยเรียกร้องอะไรจากทางบ้านแฟน เพราะแฟนเป็นคนดี ไม่เคยทำอะไรผิด เค้าจึงเป็นที่รักของคนที่บ้านฉันมาก และมันก็เป็นเหตุผลหลักที่ฉันไม่เคยคิดที่จะเลิกกับเค้า เพราะเรื่องที่เค้าไม่เคยพูดถึงเรื่องแต่งงาน.....
และเหตุผลที่ฉันอยากแต่งงานเพราะด้วยอายุที่เข้าเลข 3 และอยากให้เค้ามาทำให้ถูกต้องตามประเพณี เห็นแกพ่อแม่ฉันบ้าง ฉันไม่ต้องการงานที่ใหญ่โต แค่ต้องการทำอะไรให้มันถูกต้องเท่านั้น เพราะก็อยากให้ครอบครัววางใจว่าคนๆนี้ที่จะเป็นคนดูแลเราต่อจากเค้าเท่านั้นเอง...