เพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนมีกันอยู่5คน แต่ที่เราสนิทคุยทุกเรื่องมีอยู่แค่1-2คน เราไว้ใจเขามากเพราะคิดว่าเป็นเพื่อนสนิทคุยได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องทำงานกลุ่มเที่ยวเรามักจะเอารถที่บ้านออกเสมอ ไม่คิดค่าน้ำมัน กลับค่ำกลับดึกดราส่งเพื่อนก่อนแล้วกลับบ้านเองคนเดียว(ทางบ้านเปลี่ยวไม่มีไฟ)เราทุ่มเทและจิงใจกับเพื่อนมาก แต่เราเป็นคนตรงคิดไงพูดงั้น ปกติเป็นค่อนข้างโลกส่วนสูง กับเพื่อนก็มีพูดบ้างปกติ คุยแชทก็แค่บางครั้ง จนจบ ม.6 ได้2ปี เพื่อนสนิท เอ (นามสมมุติ)
ก็บอกว่าพี่ชายทำงานที่ กทม. กูจะไปจะไปทำงานกับกูมั้ย สรุปไป เพราะอยู่บ้านไม่มีไรทำ เราก็ไปบอกแฟน พอไปคือ พี่ชายพี่สะใภ้ เอ และแฟนของเขาอยห้องเดียวกัน เราก็บอกแฟน เขาบอกให้เช่าห้องอยู่เองดีกว่า ส่วนตัวเราก็คิดแบบนั้น เขาอยู่กันเป็นครอบครัวเราจะไปอยู่แบบนั้นก็ไม่ดีอีกอย่างห้องก็เล็ก สรุปเช่าห้องอยู่ ได้งาน(ทำที่เดียวกับเอนะคะ)แต่คนละกะ เพื่อนมีมอเตอร์ไซค์ขับไปกลับแต่เราต้องเดินไปกลับทุกวันคนเดียว นั่งวินกลับก็กลัวตังค์ไม่พอกิน น้ารู้เลยซื้อน้ำและมาม่าและให้เงินอีก500ไว้กินแต่เราก็ต้องเก็บไว้จ่ายค่าน้ำค่าไฟ หลังจากนั้นกินมาม่าทุกวันจนหน้าบวมคัวบวมน้ารู้เลยมารับไปอยู่ด้วยเราก็ช่วยน้าขายของอยู่กับน้าก็มีปัญหาอีกความคิดไม่ตรงกันตรงกับที่เพื่อนเอ ชวนกลับบ้าน มันบอกไม่มีเพื่อนนั่งรถกลับบ้าน เลยระบายกับเเฟน แฟนก็บอกมาอยู่นี่สิมีงานทำ ตอนนั้นไม่รู้จะไปทางไหน ถ้าจะกลับบ้านก็กลัวว่าจะไม่มีตงให้แม่น้องอีก2คนรวมถึงหนี้ ถ้าไปอยู่กับเเฟนมันจะดูดีมั้ย เลยตัดสินใจไปอยู่กับเเฟนและทำงานเลยพอได้ทำงานก็ไม่มีเวลาคุยกับใครแม้แต่แม่ ทำงานกลับมาทำงานบ้านกินข้าวหลับตื่นทำงานเป็นแบบนี้เกือบ6เดือน บีก็ทักมา(เพื่อนสนิทอีกคนนะคะ)ว่าเอ บอกว่า ได้ผัวละทิ้งเพื่อน คือเขาไม่เข้าใจในเหตุผลของเรา เราก็ไม่รู้ว่าเอกับบีไปคุยอะไรกันมา เรายังไม่เคยว่าเลยตั้งแต่เรียนละบีบอกกูมีผัวไม่ทิ้งเพื่อน อันนั้นมันตอนเรียนก็มา รร ทุกวันป่ะ ส่วนเอ ไม่ต้องพูดถึงผู้รุมล้อม มาตอนนี้เราเลือกทางที่เราคิดว่าดีที่สุดสำหรับชีวิตและอนาคตของเรามันผิดหรอ เราทำงานเงินไม่พอใช่เราขอแฟนได้ แต่เราขอเพื่อนไม่ได้บาทเดียวมันยังคิด ตอนแรกไม่ได้คิดอะไรมาวันนี้วันเกิดเพื่อนในกลุ่มพวกมันไปฉลองกันเองถ่ายรูปลงสตอรี่เพื่อนๆครบแต่ไม่มีเราในนั้น ที่ผ่านมารู้สึกเหมือนว่าเพื่อนคบเพื่อพึงเรามากกว่า เราเป็นคนน้อยใจไม่มีใครรู้ เราโกรธก็ไม่มีเพื่อนคนไหนรู้ จนมาวันนี้เราคงไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป....
ความจิงใจและสิ่งที่เราช่วยเขาตลอดมาคงไม่มีประโยชน์
เคยคิดถึงเพื่อนจะเป็นคนยังไงก็คือเพื่อน
ตอนนี้คือ คนนึงปากหวานก้นเปรี้ยว อีกคนเอาใจเก่งคงสมกันดี
เราไม่ใช่คนดีอะไรหรอก ที่พิมพ์ความจริงที่อย่างไม่มีแหล!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เราคิดผิดหรือถูกที่เลือกแฟนไม่เลือกเพื่อน?
ก็บอกว่าพี่ชายทำงานที่ กทม. กูจะไปจะไปทำงานกับกูมั้ย สรุปไป เพราะอยู่บ้านไม่มีไรทำ เราก็ไปบอกแฟน พอไปคือ พี่ชายพี่สะใภ้ เอ และแฟนของเขาอยห้องเดียวกัน เราก็บอกแฟน เขาบอกให้เช่าห้องอยู่เองดีกว่า ส่วนตัวเราก็คิดแบบนั้น เขาอยู่กันเป็นครอบครัวเราจะไปอยู่แบบนั้นก็ไม่ดีอีกอย่างห้องก็เล็ก สรุปเช่าห้องอยู่ ได้งาน(ทำที่เดียวกับเอนะคะ)แต่คนละกะ เพื่อนมีมอเตอร์ไซค์ขับไปกลับแต่เราต้องเดินไปกลับทุกวันคนเดียว นั่งวินกลับก็กลัวตังค์ไม่พอกิน น้ารู้เลยซื้อน้ำและมาม่าและให้เงินอีก500ไว้กินแต่เราก็ต้องเก็บไว้จ่ายค่าน้ำค่าไฟ หลังจากนั้นกินมาม่าทุกวันจนหน้าบวมคัวบวมน้ารู้เลยมารับไปอยู่ด้วยเราก็ช่วยน้าขายของอยู่กับน้าก็มีปัญหาอีกความคิดไม่ตรงกันตรงกับที่เพื่อนเอ ชวนกลับบ้าน มันบอกไม่มีเพื่อนนั่งรถกลับบ้าน เลยระบายกับเเฟน แฟนก็บอกมาอยู่นี่สิมีงานทำ ตอนนั้นไม่รู้จะไปทางไหน ถ้าจะกลับบ้านก็กลัวว่าจะไม่มีตงให้แม่น้องอีก2คนรวมถึงหนี้ ถ้าไปอยู่กับเเฟนมันจะดูดีมั้ย เลยตัดสินใจไปอยู่กับเเฟนและทำงานเลยพอได้ทำงานก็ไม่มีเวลาคุยกับใครแม้แต่แม่ ทำงานกลับมาทำงานบ้านกินข้าวหลับตื่นทำงานเป็นแบบนี้เกือบ6เดือน บีก็ทักมา(เพื่อนสนิทอีกคนนะคะ)ว่าเอ บอกว่า ได้ผัวละทิ้งเพื่อน คือเขาไม่เข้าใจในเหตุผลของเรา เราก็ไม่รู้ว่าเอกับบีไปคุยอะไรกันมา เรายังไม่เคยว่าเลยตั้งแต่เรียนละบีบอกกูมีผัวไม่ทิ้งเพื่อน อันนั้นมันตอนเรียนก็มา รร ทุกวันป่ะ ส่วนเอ ไม่ต้องพูดถึงผู้รุมล้อม มาตอนนี้เราเลือกทางที่เราคิดว่าดีที่สุดสำหรับชีวิตและอนาคตของเรามันผิดหรอ เราทำงานเงินไม่พอใช่เราขอแฟนได้ แต่เราขอเพื่อนไม่ได้บาทเดียวมันยังคิด ตอนแรกไม่ได้คิดอะไรมาวันนี้วันเกิดเพื่อนในกลุ่มพวกมันไปฉลองกันเองถ่ายรูปลงสตอรี่เพื่อนๆครบแต่ไม่มีเราในนั้น ที่ผ่านมารู้สึกเหมือนว่าเพื่อนคบเพื่อพึงเรามากกว่า เราเป็นคนน้อยใจไม่มีใครรู้ เราโกรธก็ไม่มีเพื่อนคนไหนรู้ จนมาวันนี้เราคงไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป....
ความจิงใจและสิ่งที่เราช่วยเขาตลอดมาคงไม่มีประโยชน์
เคยคิดถึงเพื่อนจะเป็นคนยังไงก็คือเพื่อน
ตอนนี้คือ คนนึงปากหวานก้นเปรี้ยว อีกคนเอาใจเก่งคงสมกันดี
เราไม่ใช่คนดีอะไรหรอก ที่พิมพ์ความจริงที่อย่างไม่มีแหล!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!