ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนว่านี่คือกระทู้แรกของผม ถ้ามีอะไรผิดพลาดผมต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ผมแค่อยากเล่าประสบการณ์ที่ผมเจอและอยากจะถามคำถามที่คาใจครับ
>>สวัสดีและขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะงับ
***ผมขอแทนตัวเพื่อนสนิท คนที่ผมกำลังจะพูดถึงคือB นะครับ****
…..เริ่มเลยนะครับ ย้อนกลับไปตอนม.1 คือผมมาเรียนในตัวเมืองจังหวัดเลยไม่มีเพื่อน จนได้มามีเพื่อนสนิทกลุ่ม1ซึ่งมีกันอยู่4คนครับ 1ในนั้นคือมีBด้วย คือว่าเพื่อนผมอีก2คนเขาสนิทกันมาตั้งแต่รร.เก่าเเล้วเลยทำให้เขาสนิทกันมากเป็นพิเศษเวลาอยู่ในกลุ่ม จนทำให้ผมกลายเป็นว่าต้องสนิทกับไอ้Bไปโดยไม่ทันตั้งตัว ทำอะไรก็ทำเป็นแบบ 2-2 เป็นคู่กันอะครับ แต่เราก็อยู่กลุ่มเดียวกัน ช่วยเหลือกันทุกอย่าง คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ไอ้Bเนี่ย นิสัยส่วนตัวมันอะเป็นคนกวนตีน ชอบแกล้ง แกล้งแต่ผมคนอื่นมันก็เฉยๆนะผมสังเกตดูแล้ว แกล้งผมจนรำคาญชอบทำให้ผมโมโหชอบทำให้ผมด่าอยู่ตลอด เหมือนมันสนุกอะ แล้วเราก็เริ่มสนิทกันเรื่อยๆครับ จนมาประมาณม.2เทอม2 มันก็เริ่มทักมาคุยในแชทครับเวลาหลังเลิกเรียน แรกๆก็ทักมาถามงาน ว่าวันนี้มีงานอะไรบ้าง มีการบ้านไหม แต่พอหลังจากนั้นก็ถามว่าทำไรกินข้าวยัง และก็กวนตีน ด่ากันไปมาอย่างงั้นในแต่ละวัน ผมก็ไม่คิดไรนะ คิดว่ามันปกติเพื่อนคุยกัน ทักมากวนตีนไปวันๆ เราก็คุยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆทุกวันครับ จนวันนึงช่วงม.3 ตอนแรกก็คุยกันในแชทปกติแล้วจู่ๆมันก็พิมพ์มาว่า เป็นแฟนกับกูไหม ซึ่งตอนนั้นก็แอบตกใจนะที่มันพูดแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้คิดไรต่อเพราะผมเชื่อว่ามันกวนตีนเฉยๆ ผมก็เลยตอบกับไปว่า ตลกแล้ว นับวันยิ่งกวนตีนจัดนะ มันก็ตอบผมว่าช่างมันเถอะกูขอโทษละกัน ผมนี่แบบเอ้ะนี่มันจริงจังหรอเพราะปกติถ้ามันแกล้งพูดหรือจะกวนตีนอะไรมันจะไม่พูดคำว่าช่างมันเถอะออกมาเลย มันทำให้ผมต้องแอบคิดว่ามันคิดจริงๆกับผมไหม ผมเลยถามมันไปว่าเมื่อกี้พูดจริงๆหรอ มันก็ตอบว่าแล้วแต่จะคิดแล้วกัน แต่ช่างมันเถอะ (คือผมลืมบอกว่าผมเป็นเกย์นะครับแต่ไม่ได้บอกใครและยังไม่มีใครรู้เลย) จริงๆมันพูดแบบนั้นมาผมก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยๆ แต่ตั้งแต่แรกก็ไม่เคยคิดไรกับมันนะครับ ไม่กล้าคิดเพราะมันคือเพื่อน จนมันพูดมาแบบนี้ผมก็เลยแกล้งตอบไปว่า “งั้นลองดูไหมล่ะ” สรุปมันตอบว่าพูดจริงนะกูรู้สึกกับมากกว่าเพื่อนจริงๆ ผมนี่อึ้งจริงๆนะครับไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัว (และผมก็ลืมบอกอีกแล้ว555 ว่าไอ้B มันเป็นชายแท้แบบแมนๆ เตะบอล เล่นบาส สาวกรี๊ด เลยนะครับ) ใจผมมันก็ไปแล้วครับจังหวะนั้น มาขอเป็นแฟนกันแบบนี้ผมตั้งตัวไม่อยู่จริงๆครับ หลังจากนั้นเราทั้งสองแอบคบกันครับ ด้วยความที่ว่าอยู่โรงเรียนตัวติดกันอยู่แล้ว เลยไม่มีคนสงสัยครับ ถามว่าพอคบกันมันพิเศษกว่าเพื่อนกันยังไงอะหรอ ผมกับมันชอบพากันไปแอบนอนตักกันอยู่หลังตึกครับ ชอบแอบจูบกันด้วย เป็นอะไรที่ตอนนั้นมันตื่นเต้นและมีความสุขมากจริงๆนะ แต่แล้วการแสดงออกของเรามันก็เริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆจนคนรอบข้างสงสัย เราทั้ง2ก็ปฎิเสธนะครับหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไร จนเวลาผ่านไปประมาณ5เดือน เหมือนBคุยกับคนอื่นอะครับ เป็นผญ. คือผมรู้เพราะว่าผมมีรหัสเฟสมัน ซึ่งมันก็รู้ว่าผมมีรหัสแต่ก็ยังคุย ผมก็ถามว่าใครทำไมถึงคุยกัน มันก็บอกว่าเป็นรุ่นพี่ ไม่ได้คิดอะไรพี่เขาถามมันก็แค่ตอบ ซึ่งตอนนั้นผมก็ปล่อยผ่าน จนผ่านไปอาทิตย์นึงมันก็บอกกับผมว่ามันสับสน มันไม่เป็นตัวของตัวเองขอโทษนะ คือผมทำไรไม่ถูกเลยจริงๆ ผมเลยถามมันไปว่าแล้วที่ผ่านมามันคืออะไร ไอ้Bมันบอกว่าตอนแรกมันรู้สึกดีกับผมจริงๆแต่พอหลังๆมามันรู้สึกสับสนกับสิ่งที่เป็นอยู่ มันบอกอยากคบกับผญ.และบอกว่ามันไม่ได้เป็นเกย์ พอกันแค่นี้เถอะ ผมทำไรไม่ถูกจริงๆไม่กล้าแม้จะพูดอะไรต่อ ผมโกรธมากนะเอาจริงๆแต่ผมก็เลือกที่จะไม่พูดหรือทำอะไรเพราะผมทำไรไม่ได้แล้วบอกกับมันว่า ถ้าคิดดีแล้วก็แล้วแต่เลย หลังจากนั้นเราก็มองหน้ากันไม่ติดครับ ไม่ได้คุยกันเลยจนจบม.3 แล้วมันคบกับพี่ผญ.ที่มันคุยตอนแรกนั่นแหละครับ คบกันได้ประมาณปี1 คือเรา2คนเรียนต่อรร.เก่านะครับ แต่อยู่คนละห้อง ไม่ได้คุยกันเลย จนช่วงปลายเทอมม.5 มีค่ายๆหนึ่งที่ต้องไปตจว.ครับ เราทั้ง2เลยได้มีโอกาสได้คุยกันบ้าง ซึ่งต่อจากนี้ผมจะเล่ามันเป็นสิ่งที่ผมคาใจแล้วอยากจะถามเพื่อนๆในพันทิปว่า ในสิ่งที่เราทำกันหลังจากนี้ เพื่อนๆจะคิดยังไง เดี๋ยวผมมาต่อนะครับ ……..
เพื่อนสนิทที่มากกว่าเพื่อน (ช-ช)
>>สวัสดีและขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะงับ
***ผมขอแทนตัวเพื่อนสนิท คนที่ผมกำลังจะพูดถึงคือB นะครับ****
…..เริ่มเลยนะครับ ย้อนกลับไปตอนม.1 คือผมมาเรียนในตัวเมืองจังหวัดเลยไม่มีเพื่อน จนได้มามีเพื่อนสนิทกลุ่ม1ซึ่งมีกันอยู่4คนครับ 1ในนั้นคือมีBด้วย คือว่าเพื่อนผมอีก2คนเขาสนิทกันมาตั้งแต่รร.เก่าเเล้วเลยทำให้เขาสนิทกันมากเป็นพิเศษเวลาอยู่ในกลุ่ม จนทำให้ผมกลายเป็นว่าต้องสนิทกับไอ้Bไปโดยไม่ทันตั้งตัว ทำอะไรก็ทำเป็นแบบ 2-2 เป็นคู่กันอะครับ แต่เราก็อยู่กลุ่มเดียวกัน ช่วยเหลือกันทุกอย่าง คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ไอ้Bเนี่ย นิสัยส่วนตัวมันอะเป็นคนกวนตีน ชอบแกล้ง แกล้งแต่ผมคนอื่นมันก็เฉยๆนะผมสังเกตดูแล้ว แกล้งผมจนรำคาญชอบทำให้ผมโมโหชอบทำให้ผมด่าอยู่ตลอด เหมือนมันสนุกอะ แล้วเราก็เริ่มสนิทกันเรื่อยๆครับ จนมาประมาณม.2เทอม2 มันก็เริ่มทักมาคุยในแชทครับเวลาหลังเลิกเรียน แรกๆก็ทักมาถามงาน ว่าวันนี้มีงานอะไรบ้าง มีการบ้านไหม แต่พอหลังจากนั้นก็ถามว่าทำไรกินข้าวยัง และก็กวนตีน ด่ากันไปมาอย่างงั้นในแต่ละวัน ผมก็ไม่คิดไรนะ คิดว่ามันปกติเพื่อนคุยกัน ทักมากวนตีนไปวันๆ เราก็คุยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆทุกวันครับ จนวันนึงช่วงม.3 ตอนแรกก็คุยกันในแชทปกติแล้วจู่ๆมันก็พิมพ์มาว่า เป็นแฟนกับกูไหม ซึ่งตอนนั้นก็แอบตกใจนะที่มันพูดแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้คิดไรต่อเพราะผมเชื่อว่ามันกวนตีนเฉยๆ ผมก็เลยตอบกับไปว่า ตลกแล้ว นับวันยิ่งกวนตีนจัดนะ มันก็ตอบผมว่าช่างมันเถอะกูขอโทษละกัน ผมนี่แบบเอ้ะนี่มันจริงจังหรอเพราะปกติถ้ามันแกล้งพูดหรือจะกวนตีนอะไรมันจะไม่พูดคำว่าช่างมันเถอะออกมาเลย มันทำให้ผมต้องแอบคิดว่ามันคิดจริงๆกับผมไหม ผมเลยถามมันไปว่าเมื่อกี้พูดจริงๆหรอ มันก็ตอบว่าแล้วแต่จะคิดแล้วกัน แต่ช่างมันเถอะ (คือผมลืมบอกว่าผมเป็นเกย์นะครับแต่ไม่ได้บอกใครและยังไม่มีใครรู้เลย) จริงๆมันพูดแบบนั้นมาผมก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยๆ แต่ตั้งแต่แรกก็ไม่เคยคิดไรกับมันนะครับ ไม่กล้าคิดเพราะมันคือเพื่อน จนมันพูดมาแบบนี้ผมก็เลยแกล้งตอบไปว่า “งั้นลองดูไหมล่ะ” สรุปมันตอบว่าพูดจริงนะกูรู้สึกกับมากกว่าเพื่อนจริงๆ ผมนี่อึ้งจริงๆนะครับไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัว (และผมก็ลืมบอกอีกแล้ว555 ว่าไอ้B มันเป็นชายแท้แบบแมนๆ เตะบอล เล่นบาส สาวกรี๊ด เลยนะครับ) ใจผมมันก็ไปแล้วครับจังหวะนั้น มาขอเป็นแฟนกันแบบนี้ผมตั้งตัวไม่อยู่จริงๆครับ หลังจากนั้นเราทั้งสองแอบคบกันครับ ด้วยความที่ว่าอยู่โรงเรียนตัวติดกันอยู่แล้ว เลยไม่มีคนสงสัยครับ ถามว่าพอคบกันมันพิเศษกว่าเพื่อนกันยังไงอะหรอ ผมกับมันชอบพากันไปแอบนอนตักกันอยู่หลังตึกครับ ชอบแอบจูบกันด้วย เป็นอะไรที่ตอนนั้นมันตื่นเต้นและมีความสุขมากจริงๆนะ แต่แล้วการแสดงออกของเรามันก็เริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆจนคนรอบข้างสงสัย เราทั้ง2ก็ปฎิเสธนะครับหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไร จนเวลาผ่านไปประมาณ5เดือน เหมือนBคุยกับคนอื่นอะครับ เป็นผญ. คือผมรู้เพราะว่าผมมีรหัสเฟสมัน ซึ่งมันก็รู้ว่าผมมีรหัสแต่ก็ยังคุย ผมก็ถามว่าใครทำไมถึงคุยกัน มันก็บอกว่าเป็นรุ่นพี่ ไม่ได้คิดอะไรพี่เขาถามมันก็แค่ตอบ ซึ่งตอนนั้นผมก็ปล่อยผ่าน จนผ่านไปอาทิตย์นึงมันก็บอกกับผมว่ามันสับสน มันไม่เป็นตัวของตัวเองขอโทษนะ คือผมทำไรไม่ถูกเลยจริงๆ ผมเลยถามมันไปว่าแล้วที่ผ่านมามันคืออะไร ไอ้Bมันบอกว่าตอนแรกมันรู้สึกดีกับผมจริงๆแต่พอหลังๆมามันรู้สึกสับสนกับสิ่งที่เป็นอยู่ มันบอกอยากคบกับผญ.และบอกว่ามันไม่ได้เป็นเกย์ พอกันแค่นี้เถอะ ผมทำไรไม่ถูกจริงๆไม่กล้าแม้จะพูดอะไรต่อ ผมโกรธมากนะเอาจริงๆแต่ผมก็เลือกที่จะไม่พูดหรือทำอะไรเพราะผมทำไรไม่ได้แล้วบอกกับมันว่า ถ้าคิดดีแล้วก็แล้วแต่เลย หลังจากนั้นเราก็มองหน้ากันไม่ติดครับ ไม่ได้คุยกันเลยจนจบม.3 แล้วมันคบกับพี่ผญ.ที่มันคุยตอนแรกนั่นแหละครับ คบกันได้ประมาณปี1 คือเรา2คนเรียนต่อรร.เก่านะครับ แต่อยู่คนละห้อง ไม่ได้คุยกันเลย จนช่วงปลายเทอมม.5 มีค่ายๆหนึ่งที่ต้องไปตจว.ครับ เราทั้ง2เลยได้มีโอกาสได้คุยกันบ้าง ซึ่งต่อจากนี้ผมจะเล่ามันเป็นสิ่งที่ผมคาใจแล้วอยากจะถามเพื่อนๆในพันทิปว่า ในสิ่งที่เราทำกันหลังจากนี้ เพื่อนๆจะคิดยังไง เดี๋ยวผมมาต่อนะครับ ……..