สวัสดีค่ะที่ตั้งกระทู้มาวันนี้เพราะตอนนี้รู้สึกแย่มากๆ​กับพ่อและแม่ค่ะ​ ตอนนี้พ่อเราติดเล่นพนันบอลออนไลน์มากๆและมีหนี้​สินที่ยังไม่จ่ายส่วนแม่เองก็ติดเล่นหวยออนไลน์เล่นแบบเล่นทุกวันแทงหวยทุกวัน​ จนเรารู้สึกว่าพวกเขาหมกมุ่นเกินไปทำให้เราแสดงอาการไม่พอใจทุกครั้งที่เห็นเขาเอาแต่จดจ่ออยู่กับการพนันเหล่านี้ค่ะ​ เพราะเขาทั้งสองคนมักจะแสดงสีหน้าและอาการเศร้าทุกครั้งที่พูดเรื่องเงิน​ ว่าไม่มีเงิน​ เครียด​ ทุกข์ใจแบบกินไม่ได้นอนไม่หลับพอเราเห็นแบบนั้นมันก็ยิ่งทำให้เราเครียดและต้องพยายามหาทางแบ่งเบาเขาให้ได้มากที่สุดค่ะ​ เพราะตอนนี้ที่บ้านก็มีภาระที่ต้องจ่ายค่างวดรถทุกเดือน10, 000+ ในส่วนของเงินเดือนพ่อแม่เราทำงานรับจ้างเงินเดือน15, 000ค่ะ​ แต่พ่อเราชอบแอบไปกู้เงินเดือนออกมาเล่นพนันบอลจนบางทีเงินเดือนออกมาแค่1000-2000ก็มี​ คือเงินเดือนไม่เคยได้ถึงหมื่นเลยทุกเดือน​ เงินที่ใช้จ่ายจึงเป็นเงินของแม่เป็นหลัก​ ซึ่งบวกกับค่ารถเงินของคนๆเดียวไม่ไหวอยู่แล้วเราจึงช่วยออกค่าห้องค่าน้ำค่าไฟด้วยส่วนนึงเราอาศัยเป็นหอพัก​อยู่ด้วยกัน เงินที่เราออกช่วยที่บ้านก็2000-3000และคอยซื้อของกินอร่อยๆมาให้เขากินกันเป็นประจำค่ะ​ ถ้าขายงานได้มากเราก็ให้เพิ่มค่ะและเรายังพยายามช่วยออกเงินจ่ายหนี้พนันที่พ่อติดอยู่ด้วยค่ะและที่พ่อติดมากๆก็เพราะหวังจะเอาเงินมาใช้หนี้ด้วยส่วนนึงเพราะเราเห็นเขาหลบๆซ่อนๆไม่ค่อยกล้ากลับบ้านเพราะกลัวเจอเจ้าหนี้ของเขาเราไม่อยากให้เขาต้องมาค่อยหลบซ่อนแบบนั้น
ตอนนี้เราเรียนจบและทำงานฟรีแลนด์​วาดรูปรับคอมมิชชั่นขายงานดีไซน์​เปิดประมูลตามที่ต่างๆได้เงินตั้งแต่2,000+ -10,000+ขึ้นไปต่อชิ้นงานค่ะ​และเงินไม่มั่นคงขึ้นๆลงๆบางเดือนได้มากบางเดือนน้อย
แต่เรื่องมันมาเกิดหนักๆก็วันนี้พอดีแม่มาขอให้ช่วยส่งสลีปเงินที่เขาโอนไปเล่นให้ทางเว็บแทงหวยของเขาเพราะเหมือนจะมีปัญหาเรื่องเงินไม่เข้าเว็บ​ พอเรารู้เราจึงแสดงอาการไม่พอใจบ่นๆให้เขาเลิกเล่นช่วยกดส่งแบบไม่เต็มใจนัก และเราเป็นแบบนี้ตลอดเวลาที่เขาให้เราช่วยเรื่องเกี่ยวกับการพนันพวกนี้ทั้งของพ่อและแม่​เพราะเราอยากแสดงให้เขารู้ว่าเราไม่โอเคนะ​ บอกไม่มีเงินทุกวันแต่กลับเอามาเล่นแบบนี้หรอ เรายอมรับค่ะเราอาจจะแสดงอาการบ่นและไม่พอใจเขามากจนเกินไปเหตุผลมันก็เพราะเราเป็นห่วงกว่าเขาติดจนดึงตัวเองออกมาไม่ได้และเงินทุกๆวันที่เสียไปกับมันได้มามันก็ไม่คุ้มเสีย​ วนเวียนอยู่แบบนั้นได้มาก็เสียไป​ แต่วันนี้พ่อกลับพูดบอกแม่ตอกกลับเราว่าไม่ต้องไปยุ่งกับมันปล่อยมันไปทำไมต้องทำตัวซีเรียสใส่พ่อแม่ตลอดเวลาเรื่องนี้​ กูอดทนมานานแล้วแค่ไม่อยากพูด​ (คือเราบอกตามตรงนะคะที่เราแสดงอาการไม่พอใจมันแค่ช่วงที่เห็นเขาหมกมุ่น​หรือมาขอให้เราช่วยเคลียร์​เว็บพนันของเขากันแค่นั้นนอกนั้นเราก็ทำตัวปกติอยู่ด้วยกันดี) จนเราเริ่มไม่โอเคเพราะเราเองก็เป็นคนหงุดหงิด​ง่ายเราก็บ่นว่าเลิกหมกมุ่นได้แล้วมันมีอะไรดีขึ้นไหม​ บ่นทุกวันว่าไม่มีเงินกันแต่เอามาเล่นกันได้ยังไงทั้ง2คน​เลย​ ละเขาก็ยังบ่นเราเรื่องเดิมเรื่องการแสดงอาการไม่พอใจของเรา​ เราก็เลยบอกว่าจะพยายามหาเงินออกไปอยู่ของเราเองเพราะความโมโห​ เขาก็เลยพูดไล่เราออกไปจากที่นี้​ เขาพูดว่าคิดว่าเด็กๆเราจะดีโตมาไม่คิดว่าจะเป็นแบบ​ เรางงมากว่าเราทำผิดอะไรขนาดนั้น​ เราบอกเลยค่ะว่าเราอยู่ในกรอบมาโดยตลอดไม่ออกไปไหนอยู่แต่ห้องทำงานบ้านแทบทุกอย่างไม่เคยคิดออกนอกลู่นอกทาง​เลยสักครั้ง​ แต่พอเรามาเจอคำพูดของพ่อที่แบบเหมือนเหลืออดไล่เราเหมือนเราแย่มาตลอด​ เรารู้สึกเสียใจมากค่ะเราเองเป็นคนขี้น้อยใจมากๆอยู่แล้วด้วยมันเลยทำให้เรารู้สึกไม่อยากอยู่ที่นี้แล้ว​ ยิ่งอยู่เหมือนยิ่งแย่​ ทั้งๆที่เราก็อยากจะช่วยเขาตลอดคิดไว้ว่าอยากจะหาเงินมาจ่ายหนี้ของเขาทั้งหมดเขาจะได้ไม่ต้องคิดมากและหลบๆซ่อนๆจากเจ้าหนี้​ แต่เหมือนการกระทำของเราที่หวังอยากให้เขาเลิกยุ่งกับการพนันทั้งหลายมันเป็นสิ่งที่ดูแย่มากสำหรับเขาถึงขั้นพูดไล่กันขนาดนี้​เราก็ไม่รู้เราควรทำไงต่อไปแล้วค่ะ​ ได้แต่นั่งเสียใจ​ เราเลยอยากรู้ว่าเราแย่มากเลยใช่ไหมคะที่ทำอยู่ที่เป็นอยู่ตอนนี้