ผมลองมาทำงานวิศวะดูครับ เนื่องจากว่าสมัยเรียนผมไม่ชอบเลย ที่ไม่ชอบเพราะว่าวิศวะนั้นเรียนยากมาก
ส่วนใหญ่จะเน้นๆประยุกต์ ออกเเบบอะไรประมาณนี้ซึ่งผมทำได้ไม่ดีนัก เเต่ตอนสมัยเรียนผมมองไม่เห็นภาพว่างานวิศวะนั้นเป็นยังไง
พอเรียนจบผมก็เบนเข็มไปทำอย่างอื่นที่อาจจะไม่มั่นคงนัก เงินเดือนพอกัน 2หมื่น3หมื่น เเต่สุขใจดีจะทำอะไรประมาณนั้น เลี้ยงตัวได้

เเต่ด้วยความที่มีติ่งในใจนิดๆประมาณว่า ยังไม่เคยลองทำงานเลยเวลาไปอ่านๆกระทู้ เขาก็พูดๆกันว่า ทำงานไม่เหมือนตอนเรียนหรอก

ล่าสุดปัจจุบันได้โอกาสมาลองทำงานที่ผมไม่ชอบตอนสมัยเรียน ปรากฎว่าเเค่เข้ามาก็อยากลาออกเลยครับวันเเรก
พอรู้ถึงสิ่งที่ต้องทำเเล้วก็มองเห็นภาพรวม วัยเรียนเป็นยังไง การทำงานก็มันเป็นอย่างงั้นครับ 

วิศวกรที่เก่งต้องเเก้ปัญหาให้ได้ ต้องมีมันสมองที่ตกผลึกจากความรู้ เก็บเกี่ยวประสบการณ์หน้างานไม่พอ ต้องเก่งคนด้วย
เป็นวิศวกรก็ต้องมีความรู้ วุฒิภาวะที่เพียงพอที่จะคุมช่างได้ ถ้าเจอช่างลองของเเล้วไม่รู้ ก็ไม่มีใครยอมรับเพราะวิศวกรต้องเป็นหัวหน้า
ถ้าอยากโตสายนี้ก็ต้องเก่งเเก้ปัญหา เก่งออกเเบบให้ได้เวลาเป็นseniorหรือเเก่ตัวไป ประมาณว่าเสนอโปรเจคให้ผู้บริหาร หรือทำอะไรว่าไป
ที่ทำให้มีผลงาน

สุดท้ายไม่ชอบอยู่ดีครับ หัวผมมันไม่ได้มาทางด้านนี้ ถึงเเม้จะไม่นานเเต่ถือว่าดีมากเลยที่ได้มาลอง ตอนนี้หมดติ่งปัญหาในใจไปเลย
เเล้วก็รู้สึกตัวเองอยากขยันมากขึ้นกับสายที่ทำเเล้วสุขใจ (อารมณ์ประมาณว่าเป็นเเรงผลักดัน ถ้าไอที่ชอบทำไม่รอด ก็ต้องมาตกนรกทำงานที่ไม่ชอบนี่)
มีเเรงผลักดันพัฒนาตัวเองขึ้นมาก

มีใครที่เคยลองมาทำงานที่ไม่ชอบดูบ้างไหมครับ เเล้วเปลี่ยนความคิดไปไหม