ผมกับแฟนคบกันมาได้ราวๆ 2-3 ปีครับ
เราอายุรุ่นๆเดียวครับ 28,29 ใกล้จะเลข3 แล้วครับ ในความสัมพันธ์ เวลาไม่ทะเลาะกันก็ดีครับเหมือนปกติทั่วไป แต่ทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
ต่างคนต่างมองกันคนละทาง มองกันคนละอย่าง แทบจะเถียงกันได้ทุกเรื่อง ยกตัวอย่างเช่น เหมือนเราบอกแบบนี้ดีกว่า อีกคนก้จะบอกไม่ แบบนี้ดีกว่า แทบจะทุกเรื่องเลยครับ แล้วมันก็ทะเลาะกันหนักขึ้นกุบ้าง (ปกติจะพูดแทนตัวเองว่า เค้ากับเธอ) เถียงกันบ้าง
เรื้อรังมาแบบนี้ สักพักแล้วครับ ทะเลาะเสร็จดีกัน สักพักก็วนกลับมาลูปเดิมๆครับ

ผมรู้สึกว่าเหมือนเราทนกันทั้งคู่ เหนื่อยกันทั้งคู่ แพลนที่เราวางๆไว้ในอนาคต บางอย่างก้ไม่ไปในทางเดียวกันเลยครับ แต่ก็อาจจะเพราะอะไรไม่รู้ถึงยังอยู่ด้วยกัน หรืออาจจะเพราะรัก? หรอครับ แต่ความสัมพันธ์แบบนี้
มันจะไปได้ยาวจริงๆหรอครับ

ผมแค่คิดว่า เราก็อายุเท่านี้แล้ว วัยกลางๆแล้ว
ชีวิตเราถ้ามีคู่มันต้องดีกว่าอยู่คนเดียวจริงไหมครับ
แต่ถ้าคบแล้วมันทุกข์ เราก็ควรบอกลากันดีกว่าไหมครับ ไม่ได้มีและไม่อยากมีใครใหม่ครับ แต่เราทำไมเข้ากันไม่ได้สักเรื่องเลย มันเหนื่อยจังครับ
เหมือนเราต่างรับข้อเสียของกันและกันไม่ได้

ผมกำลังชั่งใจชั่งน้ำหนักความคิดว่าผมจะเอายังไงต่อไปดีครับ จะต่อหรือพอแค่นี้
ณ ตอนนี้ ความทุกข์ใจมันมีมากกว่าสุข
ถามว่ารักมั้ย ก็รักนะครับ แต่มันเข้ากันไม่ได้สักอย่างเลยครับ ทั้งเหนื่อยทั้งเบื่อทั้งท้อใจ

พูดกับเพื่อนก็ไม่ได้อีก แฟนไม่ชอบให้คุยอะไรกับเพื่อนเลยครับ ถ้ารู้ว่าคุยบอกปรึกษาเพื่อนก็ทะเลาะอีกครับ
ผมเลยมาระบายในนี้

นั่นแหละ ผมคิดว่าทุกคู่ก็คงมีปัญหาเป็นของตัวเอง
ส่วนผมก็คงต้องคิดว่าจะเอายังไงต่อไป😔